با حذف اسپانیا در ضربات پنالتی امکان تشکیل نیمه نهایی دیگری با حضور قهرمانان سابق جهان از بین رفت و همچنان جامهای جهانی 1970 و 1990 دست نیافتنی باقی ماندند. جامهای جهانی که برزیل و آلمان به بیادماندنی ترین قهرمانی هایشان دست یافتند.
تا سال 1970 به ترتیب پنج تیم اوروگوئه، ایتالیا، آلمان (غربی)، برزیل و انگلیس قهرمان شده بودند. در نهایت برزیل اول شد، ایتالیا دوم، آلمان سوم، اوروگوئه چهارم و انگلیس هم به آلمان غربی در یکچهارم نهایی باخت.
تا سال 1990، آرژانتین هم به عنوان ششمین تیم توانست جام را بالای سر برد (فرانسه و اسپانیا بعدها به هفتمین و هشتمین تیمهایی تبدیل شدند که جام را بالای سر بردند). در نهایت آلمان (غربی) اول شد، آرژانتین دوم، ایتالیا سوم و انگلیس چهارم. جالب آنکه همچون جام 70 که انگلیس هم به یک قهرمان سابق جهان باخته بود و تمام مدعیان قهرمانی در اوج بودند، در جام 90 هم برزیل در یکهشتم به آرژانتین باخت و اوروگوئه در همین مرحله به ایتالیا باخت.
در واقع جدا از اینکه قهرمانان جهان تا آن دوره تنها تیمهای حاضر در نیمه نهایی بودند، هیچ تیمی که تا آن زمان سابقه قهرمانی داشت، توسط تیمی که سابقه قهرمانی تا آن زمان نداشته حذف نشده و این نشان از سطح کیفی منحصر بفرد این دو جام جهانی میدهد.
در واقع در این جام بین انگلیس و فرانسه هر کدام به نیمه نهایی برسد سابقه قهرمانی جهان را دارد. اگر برزیل کرواسی را ببرد و آرژانتین هلند را ببرد باز هم یک قهرمان سابق جهان به نیمه نهایی رسیده. اما با حذف اسپانیا، هر یک از دو تیم مراکش و پرتغال که به نیمه نهایی برسد، یک تیم بدون سابقه قهرمانی جهان به نیمه نهایی رسیده و به نوعی جمع قهرمانان سابق در نیمه نهایی جمع نمی شود و تکرار 1970 و 1990 در هزاره سوم هنوز بعد از شش دوره کماکان میسر نشده است.
