پس از شکست پررنگ 3-0 مقابل کرواسی در مرحله گروهی جام جهانی 2018، زنگ خطر در روند خورخه سامپائولی به صدا درآمد که تنها سر آغازِ پایان این مربی بود. پس از آن، دوره لیونل اسکالونی در آرژانتین آغاز شد. اسکالونی به پشتوانه نتیجه خوب در یک تورنمنت زیر 20 سال، با دستیارانش پابلو ایمار و والتر ساموئل، به جایگاه هدایت تیم ملی آرژانتین رسید.
با ورود اسکالونی شروع متزلزلی برای تیم آرژانتینی آغاز شد که در هر بازی به نظر می رسید آخرین بازی اسکالونی باشد، نام های زیادی برای جایگزینی او مطرح می شد اما اسکالونی با تلاش و کار تیم را بازسازی کرد، روش کاری پویا و مدرن را پیاده کرد و تیمی را ایجاد کرد که با آن به فینال جهانی جدید در قطر رسید.
شکست کوپا آمه ریکا 2019 در نیمه نهایی با نتیجه 2-0 مقابل برزیل، شروع میل مبارزه بیشتر برای اسکالونی بود که باعث شد قهرمان کوپا آمه ریکا ۲۰۲۱ شوند و به فینال رقابت های جام جهانی ۲۰۲۲ دست یابند.
در این تحلیل تاکتیکی ، ما در قالب تحلیل به تاکتیک های هر دو تیم می پردازیم و می بینیم که چگونه آرژانتین لیونل اسکالونی به ششمین فینال تاریخ خود راه یافت.
ترکیب ها
آرژانتین با ترکیب 4-4-2 به همراه امیلیانو مارتینز در دروازه، ناهوئل مولینا، کریستیانو رومرو، نیکلاس اوتامندی و نیکلاس تاگلیافیکو در خط دفاعی، رودریگو دی پائول، لئاندرو پاردس، انزو فرناندز، الکسیس مک آلیستر در خط میانی و لیونل مسی و آلوارز در خط حمله به مصاف کرواسی رفت.
کرواسی 4-3-3 را با دومینیک لیواکوویچ به عنوان دروازه بان تشکیل داد. بورنا سوسا، دژان لوورن، جوسکو گواردیول و یوسیپ ژورانوویچ در خط دفاعی. لوکا مودریچ، مارسلو بروزوویچ و متئو کواچیچ خط میانی و با آندری کراماریچ، ایوان پریشیچ و ماریو پاسالیچ در خط حمله کار را آغاز کرد
پرس تهاجمی آرژانتین و برتری عددی
لیونل اسکالونی قبل از بازی تردیدهایی را در مورد انتخاب یازده بازیکن اصلی برای رویارویی با کرواسی داشت. مواجهه با خط میانی متئو کواچیچ، لوکا مودریچ و مارسلو بروزوویچ و نفوذ برنا سوسا در سمت چپ زمین، سرمربی آرژانتینی دو گزینه در نظر داشت.
1.خط هافبک را با چهار بازیکن با حضور لئاندرو پاردس تشکیل دهد، تا یک بازیکن دفاعی بیشتر داشته باشد و با ارسال پاس اول برای پاردس فضا را برای انزو فرناندز آزاد کند
2. با آنخل دی ماریا به فضای آزاد شده به واسطه جلو امدن سوسا نفوذ کند.
در نهایت، اسکالونی تصمیم گرفت که با حضور پاردس در تیم، که به وضوح هم از نظر تدافعی و هم از نظر هجومی تسلط داشت، کنترل بهتری روی خط میانی داشته باشد. با حضور پارادس آرژانتین زمانی که باید دفاع می کرد به راحتی بلوک دفاعی رو از یک سمت به سمت دیگر حرکت میداد و هنگام در اختیار داشتن توپ از برتری عددی برخوردار بود.
حتی در دقایق ابتدایی زمانی که کرواسی دائماً در حال تلاش برای رسیدن به دروازه آرژانتین بود به خصوص در بخش چپ زمین با سوسا و پریشیچ، آرژانتین به راحتی دفاع میکرد چیزی که لیونل اسکالونی روی آن بسیار کار کرده است.
یکی از اولین جنبه های تاکتیکی که در این مسابقه مشاهده شد، نقش دفاعی جولیان آلوارز بود که در هر بازی نشان می دهد که برای سطح اول فوتبال اروپا آماده است. او بازیکن بزرگی برای بازی در فشار بالا و مواقع حساس است. هرگز خسته نمی شود و به دنبال دویدن است زیرا از نظر تاکتیکی بسیار کار درست و باهوش است. که یکی از جلوه های این هوش در بازه وقتی بود که توپ بین مدافعان میانی از این طرف به سمت دیگر ارسال می شد، اما آلوارز به سمت آنها نمی رفت بلکه گزینه پاس به بروزویچ را پوشش می داد.
یکی از چیزهایی که در بازی دیده شد این بود که دی پائول و مک آلیستر به سمت داخل زمین حرکت میکردند تا خط میانی را پر کنند و در صورت لزوم هنگام حملات به سمت بیرون حرکت میکردند و در این حین پارادس و انزو تعادل و استحام را در قسمت داخلی زمین حفظ میکردند.
هنگامی که کرواسی در حال بازی سازی و پیشروی در خط میانی بود و توپ رو به دروازه آرژانتین نزدیک تر میکرد راهکار آرژانتین این بود که اولین بازیکن ،نزدیک بازیکن کرواسی شود و به آن فشار بیاورد و بازیکن دیگری فضای خالی شده رو پوشش م یداد و با پرس شدید آرژانتین بازی را برای کرواسی خفه کند. این ویژگی آرژانتین مدیون حضور پاردس و سیستم 442 اسکالونی است که به آنها برتری عددی میداد و به واسطه بازیکن های زیاد پشت سر خط میانی آرژانتین آنها میتوانستد به شدت هافبک های خط میانی کرواسی را تحت فشار قرار دهند.
یکی از مواردی که آرژانتین تمایل داشت از آن بهره تاکتیکی بگیرد فاصله بین یورانوویچ و لوورن بود و قصد داشت با ارسال پاس های بلند از فضای بین این دو بازیکن برای رسیدن به دروازه کرواسی استفاده کند اما در این مسیر با یک مانع همراه بود که آن خطوط جلوتر کرواسی بود که میتوانست مسیر توپ را قطع کند.
همین موضوع باعث شد اسکالونی به فکر باز کردن و ایجاد شکاف بیشتر بین مدافعان کرواسی شود. برای همین دو مدافع کناری خود رو بسیار جلو برد و در موقعیت وینگر قرار داد و در ازای آن مسی و دی پائول کمی عقب تر آمدند و این موضوع سبب شد شکاف بین مدافعان کرواسی بیشتر شود. تاکتیک این بود که آرژانتین با این بازیکنان در وسط صاحب توپ باشد و سمت چپ را که معمولا انزو دریافت میکرد فعال کنند تا انروز بازیکنی رو پیدا کند که به فضای بین یورانوویچ و لوورن می رود.
اما لیونل اسکالونی با مشکل مواجه شد. برای خراب کردن نقشه انزو و دویدن های تاگلیافیکو کرواسی سعی کرد این فضاها را با یک فوتبالیست یعنی پاسالیچ ( وینگر کرواسی ) پر کند.
با وجود اینها آرژانتین باز هم تمایل داشت که از این تاکتیک استفاده کند چونکه میدونست پاسالیچ نمیتونه کار های دفاعی رو از لحاظ فنی به خوبی اجرا کنه و مجبور می شود خطا کند. همانطور که در این شکل، مدافع چپ که در این مسابقه جانشین مارکوس آکونیا بود و عملکرد بسیار خوبی داشت، با نفوذ خود باعث شد تا انزو فرناندز با یک پاس خط شکن او را صاحب توپ کند.
آرژانتین در چرخش بازی به دنبال این بود که از طریق این کشش‌ها با دفاع‌های کناری که به کناره زمین چسبیده بودند به دنبال نفوذ به داخل با کمک بازیکنانی مانند مک آلیستر، انزو یا حتی مسی بود.
در تصویری که در زیر می بینیم، رودریگو د پائول توپ را از کناره دریافت می کند، جایی که در وسط فضایی برای بازی با مک آلیستر پیدا می کند و سپس توپ به انزو فرناندز می دهند که با در لبه محوطه جریمه است.
نتیجه
آرژانتین یکی از بهترین بازی های خود در جام جهانی را پشت سر گذاشت که به آنها اجازه می دهد دوباره در فینال بازی کنند. این ششمین فینال آنها در تاریخ خواهد بود که 2 بار برنده آن شدند. بعد از این خواندن این مقاله پاسخ تیتر نباید چندان سخت باشد
