بدون شک عدم حضور پژمان درستکار در اردوهای تیم ملی، در رقم خوردن این نتایج تأسف‌بار مؤثر بوده است.
به گزارش طرفداری؛ تیم ملی کشتی آزاد کشورمان که در قامت مدافع عنوان قهرمانی و قهرمان ۲۹ دوره مسابقات کشتی آزاد قهرمانی آسیا به قزاقستان رفته بود، با ثبت نتایجی باورنکردنی و البته شرم‌آور ضمن کسب تنها یک مدال طلا، یک مدال نقره و ۳ مدال برنز با ۲ پله تنزل نسبت به سال قبل، به مقام سوم قاره کهن در سال ۲۰۲۳ دست یافت.
کشتی آزاد ایران که در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ با نتایجی درخشان و شایان تقدیر برای بازگشت به روزهای اوج خود رؤیا می‌ساخت، در سال ۲۰۲۲ توانست به ۶ مدال طلا در مسابقات قهرمانی آسیا برسد و با اختلافی رشک‌برانگیز نسبت به تمامی رقبا، سیطره و هیمنه‌اش را بر کشتی قاره کهن به رخ بکشد؛ اتفاقی که امسال و لااقل فعلاً خبری از تکرارش نیست.
نتیجه کسب شده در مسابقات هفته گذشته طبق تمام آمار، ارقام و اخبار؛ تاریخی‌ترین ناکامیِ تاریخ کشتی آزاد ایران هستند. این موضوع به فاصله کم‌تر از ۵ ماه تا مسابقات جهانی ۲۰۲۳ و بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ به زنگ خطر و ناقوس هشداری برای مجموعه فدراسیون کشتی تبدیل شده که روزهای به مراتب سخت‌تر و خجالت‌آورتری را پیش‌بینی میکنند.
بدون تردید یکی از اصلی‌ترین راه‌های مواجهه با مشکلات و بر آمدن از پسِ آن‌ها، شناخت دلایل اصلی شکست‌ها و ناکامی‌ها هستند. این مسئله باید هر چه سریع‌تر و بدون فوت وقت با قید فوریت از سوی رئیس فدراسیون کشتی مورد بررسی و تصمیم‌گیری قرار بگیرد اما علل اصلی چیزهای غریب، تازه و محیرالعقولی نیستند؛ دلیل این ناکامی همین‌جاست.
پیش از این به گواه بسیاری از کارشناسان معتبر گوش‌شکسته و عنوان‌داران جهانی کشتی آزاد، ضعف عدیده تیم ملی کشتی آزاد کشورمان عدم حضور یک یا ۲ عنصر مجرب، سابقه‌دار و خوش‌نام در ترکیب کادرفنی قلمداد می‌شد که با وجود تذکرها و پیشنهادهای بسیار، این مهم هرگز از سوی فدراسیون رفع نشد تا در آستانه به پاشنه آشیل تیم ملی تبدیل شود.
اگر چه ناتوانی مربیان تیم ملی در کوچینگ کنار تشک ملی‌پوشان جوان و عموماً کم‌تجربه کشتی آزاد ایران در قزاقستان بیش از هر چیزی به چشم آمد و در نتیجه خجالت‌آور مسابقات نقش داشت اما در این بین نباید به سادگی از کنار غفلت سرمربی تیم ملی هم گذشت؛ مخصوصاً وقتی پژمان درستکار چندین مرتبه در اردو و مسابقات تیم ملی غیبت داشت.
درستکار از دی ماه سال گذشته تا اواسط بهمن ۱۴۰۱ به علت آن چه از سوی رئیس فدراسیون کشتی مشکلات شخصی و رسیدگی به امور خانوادگی ادعا شده بود، در تمام رویدادهای آن بازه زمانی غیبت داشت. درستکار در این مدت اردوهای تیم ملی، مسابقات قهرمانی کشور و رقابت‌های رنکینگ جهانی زاگرب کرواسی را در کنار شاگردانش حضور نیافت.
مشکل دقیقاً از جایی آغاز می‌شود که درستکار زمام اداره امور مربوط به اردوهای تیم ملی را به دستیارانش سپرد و ملی‌پوشان رقابت‌های قهرمانی آسیا دقیقاً از دلِ تورنمنت قهرمانی کشور برگزیده شدند؛ تورنمنتی که درستکار اصلاً در ایران حضور نداشت تا بخواهد به تماشا و آنالیز آن بنشیند و ترکیب شاگردانش را گل‌چین کند.
قطعاً چرخه انتخابی تیم ملی دستورالعمل‌ها را تعیین کرده اما این که تمام مفاد اردویی و تعیین ملی‌پوشان را به چرخه بسپاریم و خودمان برای مسائل شخصی راهی ینگه دنیا شویم تا مشکلات شخصی را برطرف کنیم، اقدام قابل توجیهی نیست؛ در این صورت اصلاً چه نیازی به سرمربی، مربی و کادرفنی در دنیای کشتی وجود دارد؟!
نه شخص رئیس فدراسیون و نه شخص سرمربی تیم ملی قادر به کتمان این حقیقت نیستند که آن نزدیکی و صمیمیت موردنیاز بین درستکار و اعضای کادرفنی‌اش با کشتی‌گیران غالباً جوان اعزامی به مسابقات آسیایی وجود نداشت؛ ضمن این که درستکار اصلاً در نیمی از روند اردویی این آزادکاران حضور نداشت که بخواهد شناختی داشته باشد.
باخت‌های پی‌درپی در ثانیه‌های پایانی، ثبت شکست‌های تلخ با نتایج عجیب و وا دادن کشتی‌های مهم در بزنگاه؛ همه و همه از عدم هماهنگی بین سرمربی تیم ملی و دستیارانش با کشتی‌گیران، عدم شناخت کافی و آنالیز صحیح از شرایط نماینده ایران و رقیب و البته ضعف مفرط هدایت کنار تشک حکایت دارند.
شاید اگر پژمان درستکار سفر به ایالات متحده آمریکا به دلایل شخصی را به تعویق می‌انداخت یا حضور بر رأس کادرفنی را به واگذاری عرصه و اعیان اردوهای تیم ملی به دستیارانش ترجیح می‌داد، امروز نتایج دیگری در مسابقات قهرمانی آسیا رقم خورده بود و ایران با ۳۰امین قهرمانی در قاره کهن این بار با نفرات جوان، بر تاریخ آسیا می‌درخشید.
نخستین واکنش فدراسیون به این نتایج غیرقابل دفاع اما برگزاری جلسه‌ای برای بررسی شرایط بوده؛ موضوعی که به خودی خود چندان اقدام خاصی نیست اما باید منتظر مفاد آن و تصمیمات نهایی ماند و دید که آیا علی‌رضا دبیر به مانند همیشه آن صلابت و تحکم را حتی در برخورد با رفیق خود از خودش نشان خواهد داد یا به یک تذکر مهربانانه بسنده خواهد کرد.
