| با توجه به نمایش ایتالیایی‌ها در لیگ قهرمانان امسال، در صورت تمایل برای همکاری در پست مشترک "شب‌های پر دود ایتالیای" به صفحه‌ی "اتحادیه نویسندگان صدر" پیام دهید |
|
"نمی‌خواهم حتی یک پرچم سیاه و قرمز در ورزشگاه ببینم
ما در خانه هستیم و اینجا باید برای آنها مثل یک قبرستان باشد. آنها باید در اینجا جان دهند. و من میخوام همه چیز به رنگ آبی ناپولی باشد"
دیگو آرماندو مارادونا...
...
ناپولی- میلان
1988-2023
|
خانه‌های در هم و بر هم، لباسهای آبی رنگارنگ اویزان از تراسها، دیوارهایی که هیچگاه از تمیزی برق نمی‌زنند، مردمی که با بی قیدی با شلوارک و رکابی در اطراف ساحل می‌چرخند و می‌خندند و قهقهه میزنند و برای هم خاطره تعریف می‌کنند و آفتابی که از پشت آتشفشان وزوو سربر می‌آورد و امواجی که صدای برخوردشان به کوه سولفاتارا در گوش مردم شهر می پیچد و.... قدیسی با موهای فرفری که در هر جای شهر عکسی و نامی و نشانی از او پیدا خواهید کردید... اینجا ناپل است. شهر مارادونا... شهری که در تابستان 1987 داغترین نقطه‌ی سرزمین چکمه بود... ناپولی 1987...
گرما و سرما. وقتی از سواحل جنوبی سیسیل به سمت شمال حرکت کنید، رمق آفتاب کمتر می‌شود. خانه ها و میدانها سر و شکل منظم تری می‌گیرند. سر و کله آسمانخراش ها پیدا می‌شود. بازارهای قدیمی با بوی تند ماهی سارینا جایش را به پاساژهای لوکس میدهد و خانه‌های سیمانی و گلی جایش را به برجهای شیشه ای.... میهمانی پرشور تابستان 1987 در ناپل تمام شده. حالا صدایی از شمال به گوش می‌رسد. مردی با پیشانی بلند و کت و شلوارهای شیک جورجیو آرمانی ای سی میلان بحران زده را می‌خرد. مغز متفکری به نام اریگو ساکی را به نیمکت روسونری می‌آورد. و دلبران هلندی در سالهای میانی دهه‌ی 80 را. گولیت رایکارد. فن باستن...
رقابت قهرمانی فصل 1987/88 میان شمال و جنوب است. میان هلندیها و دیگو. میان میلان و ناپولی. میلان با ساکی شروع کندی دارد. تا نزدیکیهای کریسمس، میلان در نیمی از بازیها نمی‌تواند پیروز شود. در برهه ای که ناپولی می‌تازد. 9 برد از 12 بازی. بدون شکست تا شب سال نو. وقتی که هیولای اریگو ساکی آرام آرام از خواب برمیخیزد: یک برد شیرین در دربی دلامدونینا برای میلان و اریگو ساکی موفقیت خوبیست. پیروزی 4-1 برابر ناپولی اثبات قدرت آنهاست و یک هفته بعد شکست یوونتوس با ایان راش و مایکل لادروپ در دل آلپی... میلان خود را به یک قدمی ناپولی می‌رساند...
ناپلیها پاسخ خوبی به ترکتازی حریف می‌دهند. هفت برد پیاپی در ژانویه و فوریه با گلزنی دیگو در شش بازی. رکوردی که سالها قبل به دست جیجی ریوا به دست آمده. 17 گل و تنها دریافت 2 گل. هنوز هم ناپولی قهرمان به نظر می‌رسد... دیگو آرماندو مارادونا بعدها در کتاب خود، ال دیگو میگوید:
"اگر نگویم بهترین، آن برهه برای من یکی از بهترین مقاطع فوتبالم بود. در فرم بالا. مثل یک گلوله. چیزی که پیش از آن نبودم..."
با آغاز روزهای گرم، فرم خوب ناپولی نزول می‌کند. گل راش و باخت 3-1 در بازی یووه و ناپولی زنگ خطر برای پارتنوپی است. مساوی با ورونا. کاهش اختلاف پنج امتیازی به سه امتیازی، نتایج درخشان میلان برابر رم و دوباره اینتر، و.... گرمای ناپل در ماه آوریل مردم شهر را به ستوه آورده. درست مثل نتایج میلان، جدولی که روز به روز تهدید آمیزتر می‌شود، اختلاف امتیازی که به یک رسیده و.... در روز اول ماه می 1988، میلان میهمان سن پائولوست. یک بازی فینال گونه‌ی تمام عیار...
"نمی‌خواهم حتی یک پرچم سیاه و قرمز در ورزشگاه ببینم"
دیگو پیش از بازی با طرفداران اتمام حجت می‌کند:
"ما در خانه هستیم و اینجا باید برای آنها مثل یک قبرستان باشد. آنها باید در اینجا جان دهند. و من میخوام همه چیز به رنگ آبی ناپولی باشد..."
82 هزار تماشاگر در کاسه‌ی غول پیکر بتنی سن پائولو گرد هم می‌آیند. یک بازی کلاسیک. تقابل دیگو، بهترین فوتبالیست دوران با رود گولیت برنده‌ی توپ طلا. صدایی شبیه رعد و برق. دست دادن بهترین فوتبالیستهای ان روزگار و سوت آغاز....
نبرد غولهای سنگین وزن،به آرامی پیش می‌رود. به قول گزارشگرها آن موقع تلویزیون ایران در دهه‌ی 60، "حالا دو تیم در حال محک زدن هم هستند..." در دقیقه‌ی 35 و روی همکاری فرانکو بارزی و کارلو آنچلوتی میلان نخستین موقعیت را می‌سازد. پیترو پائولو وردیس، مهاجم میلان با سبیل‌های مخصوص دهه‌ی 80 در مقابل دروازه‌ی ناپولی ست و ضربه‌ی خود را وارد دروازه‌ی حریف می‌کند. 1-0
دقایقی بعد ناپولی صاحب یک ضربه‌ی آزاد می‌شود و دیگو توپ را درست از بالای موهای خاص گولیت می‌زند. یک ضربه‌ی قوس دار معرکه به قعر دروازه‌ی میلان و جیووانی گالی. سالها بعد اریگو ساکی فاش می‌کند که دیگو به او گفته عمدا آن ضربه را از بالای موهای گولیت نواختم.... ساکی میگوید:
"اگر هر کسی به جز دیگو این حرف را می‌زد باور نمیکردم"
نیمه دوم، چه برای شفیع و کوثری و چه گزارشگران ایتالیا و چه هر بیننده دیگری نیمه‌ی مربیان است. نیمه ای که اتاویو بانکی مربی ناپولی به دنبال بستن فضاها و کسب تساوی و حفظ برتری یک امتیازی در صدر جدول است. چیزی که در یکی از صحنه‌های آغاز نیمه‌ی دوم به خوبی عیان می‌شود. وقتی دیگو توپ را از گولیت می‌رباید و به دفاع میلان می‌زند. نگاه‌های ملتمسانه مارادونا به دنبال یک بازیکن آبی پوش می‌گردد اما در اطراف او فقط ناسوتی، بارزی و فیلیپو گالی مدافعان تنومند میلان ایستاده‌اند... در مقابل ساکی چیزهای تازه‌ای برای گشودن دروازه‌ی حریف رو می‌کند. فن باستن به جای دونادونی وارد زمین می‌شود. گولیت به پست شماره 10 می‌رود. می‌رود. با آزادی عمل. با حرکات انفجاری. با پاس گلهای کلیدی.... برای وردیس. برای فن باستن... میلان 3-1 پیش میفتد. و ناپولی هنوز هم چیزهایی برای تماشا دارد. یک پاس رابونای 20 متری از دیگو برای کاره کا..... کاره کا بلافاصله پس از گل فن باستن بازی را 3-2 می‌کند اما راهی نیست. ساکی هوشمندانه بازی را حفظ می‌کند. برد 3-2 در سن پائولو. حرکات دیگو را... تا لحظه‌ی نواخته شدن سوت پایان بازی...
پس از بازی دیگو اعتراف می‌کند که با مصدومیت به بازی ادامه داده. او دو بازی آخر فصل برابر فیورنتینا و سمپدوریا را از دست میدهد. و ناپولی هم هر دو بازی را! میلان هم به شکلی عجیب دو بازی بعدی خود را نمی‌برد. دو مساوی اما برای قهرمانی کافیست. برای کسب اولین اسکودتو پس از یک دهه. برای قهرمانی اریگو ساکی در اولین فصل مربیگری در سن سیرو. پاپاراتزیهای ایتالیا به سرعت به شایعه ای دامن میزنند: چطور ناپولی که در 25 بازی فقط دو تا را باخته بود، در پنج بازی آخر چهار تا را باخته؟ دیگو در کتابش به اتهام تبانی اینطور پاسخ میدهد:
"آنها درباره‌ی سیستم‌های مافیایی شرطبندی در ایتالیا به ما تهمت زدند. نمی‌توانستم تحمل کنم. حاضر بودم ناپل را برای همیشه ترک کنم اما زیر بار اتهام" بازیکنانی که خود را می‌فروشند" نروم...."
تحقیقات هیچگاه به نتیجه نمی‌رسد. چهار بازیکن ناپولی علیه بیانکی رئیس باشگاه کودتایی به راه می‌اندازند اما و سرانجام او در تیم می‌ماند. مثل دیگو... و در فصل بعد، ناپولی به سوی جامی بزرگتر یورش می‌برد. به سوی جامی اروپایی... جام یوفا 1989. نخستین و تنها جام اروپای دیگو آرماندو مارادونا و ناپولی. تا امروز.. فصل 2022/23 و.... امشب... تا پذیرایی دوباره از شمالی های شیک پوش پر تبختر. راستی امشب کسی پرچم مشکی و قرمز در استادیوم دیگو آرماندو مارادونا پیدا می‌کند؟
