بدون تردید امروز ما جز 5 قدرت برتر فوتبال اسیا هستیم در کنار استرالیا و ژاپن و کره جنوبی و عربستان و اگر ما به فوتبال اسیا نگاه کنیم ما جز معدود کشورهایی بودیم که همیشه در حال پسرفت بودیم یعنی ما حدود پنجاه سال پیش قدرت اول فوتبال اسیا بودیم قهرمانی های متوالی در جام ملت های آسیا حضور در جام جهانی زمانی که فقط یک تیم از اسیا و اقیانوسیه بود و در جام باشگاه های اسیا تیم های ما جز قدرتمندترین تیم ها بودن کشور کویت هم شرایطی مثل ما داشت یا کره شمالی
چیزی که جریان سنتی و افراطی فوتبال ایران نمیخواهد قبول کند این است که سرمایه گذاری های کشورهای عربی و چین و ... به نتیجه ای ختم نخواهد شد
یک جمله احمقانه شکی نیست که سرمایه گذاری و برنامه ریزی و استمرار اون به نتیجه خواهد رسید امروز منچسترسیتی بارزترین مثال این مسئله است خیلی ها میگفتند ان ها چون اصالت ندارن قهرمان اروپا نخواهد شد اما برنامه ریزی دقیق ، سرمایه گذاری اصولی و استفاده از دانش روز اون ها رو به بالاترین نقطه فوتبال رسوند
امروز کشور امارات و قطر و عربستان و ویتنام و ازبکستان و حتی تاجیکستان دارن در فوتبال پایه راهی رو میروند که سی چهل سال پیش ژاپنی ها و کره ای ها شروع کردن احداث مدارس فوتبال به سبک مدارس فوتبال آژاکس و لاماسیا و ...
ببینید نمیان بگن مدرسه فوتبال با شهریه صد میلیونی که پول پدر حرف اول بزنه برای بودن تو اون مدرسه فوتبال خیر میروند و مربی رو از هلند و اسپانیا میارن و استعدادهای کشورشون پیدا میکنن و کار اصولی میکنن و به زودی به نقطه ای خواهند رسید که ژاپن هست کره هست
اما کشور ما این نیست مدارس فوتبال ما هیچ ربطی به استعداد نوجوان و جوان و ... نداره شما اگر پدر پولداری داشته باشی میتونی در مدارس فوتبال مهم باشی یا پارتی مهمترین موضوع که اشاره میشود
مورد دوم : تحریم هایی که طی سالهای اخیر اتفاق افتاد و مشکلات اقتصادی که برای ورزش ایران اتفاق افتاد دیگه داره خودشو با تمام وجود نشان میدهد ما این مسئله رو نه تنها در فوتبال بلکه امروز در والیبال و بسکتبال و ... میبنیم کشور ما که تا چند سال پیش قدرت اول هر دو رشته در اسیا به خصوص در والیبال بود هیچ حرفی برای گفتن نداره ما امروز در والیبال عملا هیچ حرفی برای گفتن مقابل تیمهای سنتی اسیا نداریم و این قدرت ها زمانی که نابود بشن بسیار بسیار سخت میتونن بازسازی بشن یا شاید بهتر بازسازیشون غیرممکن هست مخصوصا با این روندی که در کشور هست
امروز شاهد هستیم کشوری نظیر عراق دیگه از نظر امکانات ورزشی حسرت میذاره تو دل هواداران ورزش ایران یعنی همین ورزشگاه کربلای عراق که بازی تیم امید برگزار شد اگر در کشور ما بود بهترین ورزشگاه کشور ما بود اما در عراق سومین ورزشگاه به حساب میاد حالا شما با عربستان و امارات مقایسه کن که مقایسه اش توهین به امکانات عربستان و اماراتی ها هست و اصلا بگذریم از مقایسه با قطر و چین و ژاپن و کره جنوبی
و اما چند نشانه بسیار واضح از روزی که وعده دادم
بازی های اسیایی 2014 : تیم ملی امید ایران در گروه سه تیمی بعد از تیم های ویتنام و قرغیزستان تو گروهش سوم میشه و4 تا از ویتنام میخوره
بازی های اسیایی 2018 : تیم ملی امید در دور گروهی به میانمار میبازه و در مرحله بعد با شکست مقابل کره از دور رقابت ها حذف میشه
جام ملت های زیر 23 سال 2020 : حذف ایران در گروهی که ازبکستان و ترکمنستان بالاتر از ایران صعود میکنن
جام ملت های زیر 23 سال 2020 : حذف ایران در دور گروهی
جام ملت های زیر 23 سال 2018 : این دوره خیلی جالبه تیم ایران اصلا نمیتونه حضور پیدا کنه و در مرحله انتخابی حذف میشه با دو شکست مقابل عمان و قرقیزستان
رقابت های زیر 20 سال سال 2018 : تیم ایران اصلا نمیتونه به این رقابت ها صعود کنه و حذف میشه
و یک جدول کلی از چند دوره اخیر بذارم تیم ایران فقط یک بار میتونه تا نیمه نهایی بیاد و اون هم توسط عربستان حذف میشه
دوره اخر جام ملت های زیر 17 سال : حذف در دور گروهی و شکست مقابل اندونزی
