پست دفاع چپ پرزرق و برق ترین پست فوتبال نیست. اتفاقا معمولا شما بدترین بازیکن تیم‌تان را در این پست می‌گذارید. با این حال، ما در اینجا در مورد فوتبالیست های لیگ محلات صحبت نمی‌کنیم. در طول قرن گذشته، برخی از فوتبالیست‌های با استعداد فوق‌العاده را دیده‌ایم که در پست دفاع چپ خوش درخشیده‌اند و در جمع بهترین مدافعان چپ تاریخ قرار گرفته‌اند
پائولو مالدینی
پائولو مالدینی نه تنها به عنوان یکی از بهترین مدافعان چپ تمام دوران شناخته می‌شود، بلکه به طور کلی به عنوان یکی از بهترین مدافعان میانی نیز محسوب می‌شود.
ال کاپیتانو ممکن است با تعریف دفاع کناری امروزی مطابقت نداشته باشد، زیرا او زیاد در حملات شرکت نمی‌کرد. با این وجود، وقتی صحبت از استحکام دفاعی می‌کنیم، هیچ کس بهتری وجود ندارد. او این موضوع را به بهترین شکل در فصل های 87/88 و 1993/94 نشان داد.
در فصل 1987/88، مالدینی در خط دفاعی در کنار فرانکو بارسی، فیلیپو گالی و مائورو تاسوتی توپ می‌زد. میلان در 30 بازی لیگ فقط 14 گل دریافت کرد.
و سپس در فصل 1993/94، روسونری یک بار دیگر بهترین رکورد دفاعی لیگ را به خود اختصاص داد. میلان تنها 15 گل در 34 گل خورد. برای بیان این موضوع، تنها دو تیم در فصل 2019/20 در لیگ برتر ایتالیا گل های کمتری به ثمر رساندند.
مالدینی در 25 سال حضور خود در سن سیرو، 5 جام اروپایی را به دست آورد. تعدادی که فقط پاکو جنتو از رئال مادرید بهتر از آن بود. علاوه بر این، او هفت اسکودتو و یک کوپا ایتالیا نیز دارد.
با آمار فوق العاده و طول عمر باورنکردنی، نمی توان انکار کرد که پائولو مالدینی بهترین مدافعان چپ تاریخ است.
پل برایتنر
اگر فکر می کنید افرادی مانند آلفونسو دیویس و اندی رابرتسون در آینده ستاره می‌شوند، پس از رکورد پل برایتنر شگفت زده خواهید شد.
این بازیکن آلمانی در 13 سال دوران حرفه ای خود، 103 گل در 369 بازی در لیگ به ثمر رساند.
کابینه جام او نیز بد نیست. برایتنر در 9 فصل حضورش در بایرن مونیخ، پنج قهرمانی بوندسلیگا، دو قهرمانی جام حذفی و یک جام اروپا را به دست آورد.
در دوران سه ساله او در رئال مادرید نیز دو بار قهرمان لالیگا و یک بار قهرمان کوپا دل ری شد.
برایتنر این موفقیت را با خود برای تیم ملی آلمان به ارمغان آورد و در سن 21 سالگی قهرمان یورو 1972 شد. دو سال بعد در فینال جام جهانی گلزنی کرد و تیمش هلند را شکست داد.
رود کرول
رود کرول، بازیکن سابق آژاکس، به دلیل خونسردی، خواندن بازی و توانایی درخشانش روی توپ، جایگاه خود را در این لیست به دست آورده است.
کرول در طول 12 سال حضور خود در آمستردام، 6 عنوان قهرمانی لیگ هلند را به دست آورد. او بخشی از تیمی بود که سه جام اروپایی را متوالی کسب کرد.
وی در صحنه بین المللی نیز به همان اندازه درخشان بود و در مقابل آرژانتین گل زیبایی به ثمر رساندو سپس با هلند به فینال جام جهانی 1974 رسید و سپس چهار سال بعد کاپیتان آنها در همان مرحله بود.
کرول پس از حضور در ونکوور وایت‌کپس، ناپولی و کن، در سال 1986 از بازی بازنشسته شد.
جاسینتو فاکتی
جاچینتو فاچتی با قد 6.3 اینچی، تکنیکی را داشت که با توانایی های بدنی خود مطابقت داشت.
در طول 18 سال دوران حرفه‌ای خود در اینترناسیونال، این بازیکن ایتالیایی خود را به دلیل توانایی در شوت با هر دوپا، به عنوان یکی از اولین مدافعان کناری تهاجمی بزرگ فوتبال معرفی کرد.
تمام دوران حرفه ای خود را در نراتزوری گذراند و چهار قهرمانی لیگ و جام ملت های اروپا را در فصل های 1963/64 و 1964/65 به دست آورد. او حتی در 2 سال آخر زندگی‌اش، به عنوان رئیس اینتر به این تیم بازگشت/
نیلتون سانتوس
یکی دیگر از بازیکنان تک باشگاهی این لیست نیلتون سانتوس از بوتافوگو است.
نیلتون سانتوس که به خاطر دانشش در مورد بازی به دایره المعارف ملقب شد، یکی از اولین مدافعان همه جانبه بازی بود که دارای توانایی کلاس جهانی در دفاع و حمله بود.
با وجود کسب 6 جام در سطح باشگاهی، برجستگی‌های واقعی حرفه‌ای سانتوس با تیم ملی رقم خورد. او بخشی از تیم‌های قهرمان جام جهانی برزیل در سال های 1958 و 1962 بود. همچنین او یک پاس گل در فینال جام جهانی 1958 برای پله 17 ساله ثبت کرد.
روبرتو کارلوس
روبرتو کارلوس با سرعت برق آسا و پای چپ موشکی‌اش، مظهر دفاع کناری امروزی بود.
روبرتو کارلوس پس از گذراندن چند سال اول دوران حرفه‌ای خود در برزیل و یک دوره ناگوار در اینترناسیونال، زمانی که توسط فابیو کاپلو به برنابئو آورده شد، نامی برای خود دست و پا کرد.
در طول 9 سال حضورش در رئال مادرید، این بازیکن برزیلی 524 بازی برای لوس بلانکوس در تمامی رقابت ها انجام داد و 69 بار گلزنی کرد. همچنین چهار عنوان قهرمانی لیگ و سه قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد.
دوران حرفه‌ای بین‌المللی او به همان اندازه چشمگیر بود، دو قهرمانی کوپا آمریکا و یک گل در قهرمانی برزیل در جام جهانی 2002. او فوتبال ملی خود را با 125 بازی ملی برای سلکائو به پایان رساند. رقمی که کافو تنها از او بهتر بود.
در 3 ژوئن 1997، روبرتو کارلوس بدون شک بهترین ضربه آزاد تمام دوران را نیز به ثمر رساند. او از فاصله‌ی 40 یاردی با دورخیز زیاد، شوت کات داری را روانه‌ی دروازه‌ی فرانسه کرد.
آنتونیو کابرینی
تمام دوران حرفه ای خود را در ایتالیا سپری کرد و در یوونتوس بود که آنتونیو کابرینی بهترین روزهای خود را سپری کرد.
کابرینی در طول 13 سال حضورش در تورین، همه چیز را به دست آورد. از جمله شش عنوان قهرمانی سری آ و یک جام اروپا.
این ایتالیایی موفقیت در صحنه بین المللی را نیز تجربه کرد. کابرینی در 20 سالگی جایزه بهترین بازیکن جوان را در جام جهانی 1978 به دست آورد و چهار سال بعد قهرمان این مسابقات شد.
اشلی کول
شاید نتوانید یک مدافع کناری در لیگ برتر پیدا کنید که حتی نزدیک به اشلی کول باشد.
کول پس از حضور در آرسنال، پس از یک دوره قرضی در کریستال پالاس، راهی تیم اصلی شد.
در طول هفت سال حضورش در جمع توپچی ها، مرد انگلیسی دو عنوان قهرمانی لیگ برتر و سه جام حذفی را به دست آورد. همچنین یکی از اعضای کلیدی تیم شکست ناپذیران بود.
پس از یک انتقال جنجالی به چلسی، کول به اوج قدرت رسید و یک لیگ برتر، چهار جام حذفی، یک جام اتحادیه و یک لیگ قهرمانان اروپا را به کابینه خود اضافه کرد.
و در حالی که اکثر «نسل طلایی» انگلیسی به طرز بدی شکست خوردند، کول همیشه یکی از کسانی بود که هرگز اجازه نداد استانداردهایش برای تیم ملی پایین بیاید. او در سال 2014 به عنوان یکی از 9 بازیکنی با بیش از 100 بازی ملی برای انگلیس، از سه شیرها بازنشسته شد.
کول آخرین سال‌های خود را در رم، لس‌آنجلس گلکسی و دربی کانتی گذراند و سپس در سال 2019 بازنشسته شد.
دنیس اروین
برای بازی در منچستریونایتد سر الکس فرگوسن به مدت 12 سال، باید چیز خاصی باشید.
دنیس اروین مراحل اولیه زندگی حرفه‌ای خود را در لیگ دسته دوم در لیدز یونایتد و اولدهام اتلتیک گذراند، قبل از اینکه در سن 24 سالگی به اولدترافورد رفت. در آنجا بود که او نام خود را با کسب جام های متعدد از سال 1990 تا 2002 بر سر زبان‌ها انداخت. طلسم او در شیاطین سرخ بدون شک فصل 1998/99 بود. ایروین 48 بازی در تمامی رقابت ها انجام داد. منچستریونایتد یک سه گانه تاریخی را به پایان رساند. ایروین در تیم منتخب سال PFA نیز انتخاب شد.
این مرد ایرلندی با انجام 956 بازی حرفه ای و همچنین با کسب 19 افتخار به عنوان پرافتخارترین فوتبالیست ایرلندی تاریخ از فوتبال خداحافظی کرد.
مارسلو
مارسلو از زمان امضای قرارداد با رئال مادرید در سال 2006، خود را به عنوان یکی از بهترین مدافعان کناری دوران مدرن معرفی کرده است.
مارسلو با کمی استعداد برزیلی و پای چپ جادویی، نقش مهمی در تیم های رئال مادرید داشته است که در پنج سال چهار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را کسب کردند.
در واقع، او در هر چهار فینال لیگ قهرمانان در بازی‌های هجومی شرکت کرد. در فینال 2014، گل او در وقت اضافه قهرمانی لوس بلانکوس مقابل اتلتیکو مادرید را تایید کرد. دو سال بعد در ضربات پنالتی مقابل همان حریفان، پنالتی خود را تبدیل به گل کرد.
کات بک او برای مارکو آسنسیو در فینال 2017 در کاردیف، بازی را در برابر یوونتوس 4-1 کرد، و سانتر او توسط گرت بیل در برابر لیورپول در سال 2018 به زیباترین شکل به پایان رسید.
عملکردهای مارسلو در دهه گذشته باعث شده تا او شش بار در لیست یازده مرد سال جهان فیفا قرار بگیرد. فقط لیونل مسی، کریستیانو رونالدو، سرخیو راموس، آندرس اینیستا و دنی آلوز بیشتر در این فهرست حضور داشتند.
کاری از حزب منچستر کبیر
برای دیدن بقیه مطالب ما روی برچسب حزب منچستر کبیر کلیک کنید.
