در هفته ششم لالیگا، دو تیم اتلتیکو مادرید و رئال مادرید در واندا متروپولیتانو به مصاف یکدیگر رفتند که این دیدار با نتیجه 3-1 به سود شاگردان دیگو سیمئونه به اتمام رسید و به این ترتیب، اتلتیکومادرید به شرایطش سر و سامان بخشید. رئال مادرید هم با این شکست برای اولین بار در این فصل، غیر از پیروزی طعم دیگری را چشید. یکی از مهمترین نکات این مسابقه به شباهت شدید 3 گل اتلتیکومادرید به رئال مادرید برمیگردد تا وضعیت اسفناک این تیم در خط دفاع را به تصویر بکشد. بریس آلوارو موراتا برابر تیم سابق خود نیز از دیگر نکات جالب این دیدار بود. نگاهی داریم به نکات فنی این جدال:
آنالیز ترکیب دو تیم
سیستم 2-3-5 اتلتیکومادرید، اولویت روخی بلانکوس در کنترل بازی و استفاده از کنارهها بود تا با حضور آنتوان گریزمان و آلوارو موراتا در مرکز خط حمله، سرعت تیم خود را بالا ببرد. لازم به ذکر است که ساموئل لینو و ناول مولینا از کنارهها، نقشی مهم و کلیدی در سیستم اتلتیکو دارند و در هر سه پست تیم سفید و قرمزپوش مادرید دیده میشوند.
حضور جود بلینگام در سیستم 2-3-1-4 به عنوان مهاجم مرکزی، به بازی این هافبک انگلیسی و رودریگو آسیب بسیاری میزند و این دو بازیکن از آزادی عمل در خط هافبک و حمله برخوردار نخواهند بود. حضور تونی کروس در سمت چپ زمین نیز از دیگر تصمیمات عجیب کارلو آنچلوتی بود و با توجه به سابقه بازی کاماوینگا در پست فولبک چپ، این بازیکن میتوانست گزینه بهتری برای هافبک چپ و درگیریهای وسط زمین باشد.
دو تیم چگونه یکدیگر را تحت فشار قرار میدادند؟
اتلتیکومادرید از همان دقایق ابتدایی، پرس شدیدی را بر رئال مادرید تحمیل کرد. در عقب زمین، آنتونیو رودیگر، داوید آلابا، تونی کروس و ادواردو کاماوینگا 4 بازیکنی بودند توانایی بازیسازی و حمل توپ خوبی داشتند. آلوارو موراتا به آلابا، سائول نیگز به کاماوینگا، مارکوس یورنته به تونی کروس و در نهایت آنتوان گریزمان به رودیگر نزدیک میشدند تا با تحت فشار قراردادن این 4 عنصر کلیدی، بازیسازی از عقب زمین کهکشانیها را مختل کنند. در مرکز زمین نیز کوکه به همراه مولینا و لینو بازیکنانی بودند که خط هافبک رئال مادرید را به همراه کنارههای این تیم، تحت فشار قرار میدادند تا اجازه وصل شدن خط دفاع را به این مناطق ندهند.
رودریگو در پرسینگ رئال مادرید، نقش بسیار مهمی داشت و با قرارگیری بین دو مدافع مرکزی و دو هافبک وسط این تیم، سعی بر قطع ارتباط میان این 4 بازیکن داشت. گریزمان گاهی نقش یک هافبک شماره 10 را بازی میکرد و به عقب میآمد تا توپ را از منطقه 5 (جلوی محوطه خودی) دریافت کند. ادواردو کاماوینگا بازیکنی بود که ارتباط گریزمان را با بازیکنان عقب زمین اتلتیکو مادرید قطع میکرد تا جود بلینگام و لوکا مودریچ با تحت فشار قرار دادن بازیکن صاحب توپ و یار نزدیک به این بازیکن، توپ را فوراً پس بگیرند و تحت مالکیت خود دربیاورند.
عدم هماهنگی میان فولبک و مدافع مرکزی؛ عامل گلزنی اتلتیکومادرید!
آنتونیو رودیگر بازیکنیست که در هنگام سانترهای حریف از سرزنی خوبی برخوردار است اما داوید آلابا چنین قابلیتی را در خود نمیبیند. حملات اتلتیکومادرید از سمت چپ خود به این معنا است که رودیگر مجبور است به سمت بازیکن ارسال کننده برود. عدم هماهنگی میان فران گارسیا و داوید آلابا نیز باعث میشود تا آلوارو موراتا بدون هرگونه مزاحمتی، ضربه سر خود را به دروازه کپا آریزابالاگا شلیک کند. این اتفاق دو بار دیگر در این مسابقه تکرار و به گل تبدیل شد.
چگونه اتلتیکومادرید اجازه گلزنی را از مهرههای خطرناک رئال مادرید میگرفت؟
استفاده از سیستم خطی در ترکیب اتلتیکومادرید، اجازه هرگونه بازی مستقیم را از تیم سفیدپوش میدان میگرفت. همین مسئله کافی بود تا رئال مادرید توپ را به کنارهها ببرد و از آنجا موقعیتی را شکل دهد. آنتوان گریزمان بازیکنی مشترک در تمام مناطق زمین بود تا با حرکات خود، راههای نفوذ را بسته نگه دارد. سائول نیگز در سمت چپ زمین اتلتیکومادرید و مارکوس یورنته نیز در سمت راست، بازیکنانی بودند که به همراه ستاره فرانسوی روخی بلانکوس، به بازیکن صاحب توپ رئال مادرید فشار وارد میکردند. کوکه نیز به عنوان هافبک شماره 6، سومین بازیکنی بود که به جمع بازیکنان پرس کننده کمربند میانی اضافه میشد.
تفاوت در بازی رئال مادرید با استفاده از یک مهاجم نوک و عقب کشیدن بلینگام
هنگامی که به حملات رئال مادرید در نیمه اول نگاه میکنیم، متوجه میشویم که بلینگام تمایل دارد تا به عقب بیاید و با گرفتن توپ از بازیکنانی همچون تونی کروس و فدریکو والورده که در سمت چپ و راست زمین خودی قرار دارند، قدرت تفکر را در دست بگیرد. کاماوینگا نیز بین بازیکنان اتلتیکومادرید قرار میگرفت تا با درگیری در کمربند میانی، اجازه حرکت را از بازیکنان حریف بگیرد. در ادامه لوکا مودریچ بود که به خط حمله میرفت و رودریگو نیز با بالا آمدن فولبکها، آن آزادی عمل همیشگی را برای حرکت از کنارهها و پاسهای تکضرب با جود بلینگام برای بیلدآپ سریع نداشت.
پس از بیرون رفتن لوکا مودریچ و حضور خوسلو، تفاوت عمیقی در روند خلق موقعیت رئال مادرید دیده شد. کهکشانیها این بار رودریگو را در گوشهها میدیدند و فران گارسیا به همراه لوکاس وازکز، وظیفه Inverted-FullBack را ایفا میکردند. گارسیا با قرارگیری میان بازیکنان خط دفاعی اتلتیکو در حالت Mid-Block، سعی داشت فضا را در مرکز زمین برای خوسلو باز کند. بلینگام حالا فرصت داشت که آزادی عمل را در مرکز زمین داشته باشد. این سبک بازیکنان، هافبکهای آزادی هستند که بسته به شرایط تیم و توپ، در هر منطقهای دیده میشوند و در اکثر وظایف تیمی شریک هستند؛ شبیه به بازیکنی همچون پل پوگبا که سالها یک هافبک آزاد در یوونتوس بود. در ادامه نیز آلابا در سمت چپ قرار داشت تا جای خالی فران گارسیا را پر کند.
این آزادی عمل، بلینگام را تنها در مرکز زمین قرار نمیدهد. این بازیکن انگلیسی، همچون دیدارهای گذشته برای رئال مادرید، در محوطه جریمه نیز دیده میشود. در صحنه زیر هنگامی که دو فولبک تیم در گوشه و بیرون محوطه جریمه قرار دارند، آلابا محبور است که به عقب بیاید و با رودیگر در کنار اورلین شوامنی قرار بگیرند (محل قرارگیری این بازیکنان در آغاز یک سوم تهاجمی رئال مادرید یا دفاعی اتلتیکومادرید است). حضور این بازیکنان در منطقه ذکر شده باعث میشود تا بلینگام به همراه خوسلو و رودریگو در محوطه جریمه قرار بگیرند تا تونی کروس و فدریکو والورده از سمت چپ و راست، اقدام به ارسال کنند. در نهایت در عکس زیر نیز پس از استپ خوسلو، رودریگو ضربهای را راهی دروازه یان اوبلاک کرد که با مهار این دروازه اهل اسلوونی، خطر از روی دروازه دور شد.
نتیجه گیری
اتلتیکومادرید که هفتههای پر فراز و نشیبی را سپری کرده بود، حالا با پیروزی برابر رئال مادرید موفق شدند که انرژی خوبی را به تیم خود القا کنند. اتلتیکومادرید حالا با کسب 10 امتیاز از 5 مسابقه و 15 امتیاز ممکن، در رده پنجم جدول قرار دارد. لازم به ذکر است که دیگر رقبای این تیم در محدوده بالای جدول، 6 مسابقه را انجام دادهاند. رئال مادرید نیز همانطور که گفته شد اولین نتیجه خارج از پیروزی خود را بدست آورد. کارلو آنجلوتی بیشک با تصمیمات عجیب خود در این دیدار، اشتباهی بزرگ در ثبت این نتیجه رقم زده است. وظیفه اصلی این سرمربی ایتالیایی بازگرداندن رئال مادرید به روند پیروزی است و اولویت اصلی در این زمینه نیز به بحث روحیه بازیکنان پس از این شکست و عملکرد پراشتباه آنها مخصوصاً در خط دفاعی برمیگردد.