حوادثعمومی
۰۸ ارديبهشت ۱۳۸۳ - ۱۲:۲۵
بشقاب پرنده ها برفرازآسمان ایران
همه چیز از خبری شروع شد که بیشتر شبیه یک شوخی بود. خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی ایران روز دوشنبه 24 فروردین ماه خبر رویت یک شیی نورانی در آسمان مشکین شهر را مخابره کرد.
کد خبر: ۳۹۹۴۷
شیی نورانی پرنده ای که ساعت 30/22 یکشنبه شب 23فروردین به مدت 3 دقیقه در آسمان مشکین شهر استان اردبیل رویت شده بود.
تمام خبرنگارانی که این خبر را روی تلکس ایرنا دیدند و با لبخندی از آن عبور کردند، فکرش را هم نمی کردند که از فردای آن روز سروکله «اشیای نورانی ناشناس» در آسمان بسیاری از شهرهای دیگر ایران هم پیدا شود: آسمان تبریز، اردبیل ، آزاد شهر، رامیان ، مینودشت و حتی گنبد کاووس هم در روزهای بعد جولانگاه بشقاب پرنده ها بود.
بعد از ماجرای رویت بشقاب پرنده در مهرآباد تهران در 29 شهریور سال 55 و عکس های جنجال برانگیز 2 نوجوان شیرازی و ارومیه ای در سال 57، بعد از سال ها که از پدیده های رمزآلود این چنینی در آسمان ایران خبری نبود، آیا قرار بود نگاه همه مردم دوباره به آسمان خیره شود؛
«تازه ترین گزارش ها، از رویت شی نورانی ناشناس در آسمان تبریز، در چهارشنبه شب حکایت دارد. این اشیا نورانی پرنده ، در شب های گذشته ، در آسمان آزاد شهر، اردبیل ، گنبد کاووس و مشکین شهر نیز دیده شده بودند اما تازه ترین مورد از این مشاهدات چهارشنبه شب در تبریز اتفاق افتاد.»
«یک شاهد عینی در تبریز به خبرنگاران گفت یکی از این اشیای پرنده را دیده که از آن نورهایی به رنگهای سبز، قرمز و آبی ساطع می شده است.
شاهدان دیگر می گویند اشیای نورانی که در آسمان جنوب تبریز دیده شده اند، دو بازوی نورانی در دو سمت خود داشته اند و با سرعت کم از سمت شرق به غرب می رفته اند.»
«تعدادی اشیای ناشناس پرنده برای سومین شب متوالی در آسمان جنوب شهر گنبد کاووس در شمال شرقی ایران دیده شده اند.
رجبعلی نیازمند، یکی از اهالی گنبد کاووس که اشیای پرنده را با دوربین دیده است گفت که این اشیا دایره ای شکل بوده و از داخل آنها رنگ آبی منعکس می شده.

نیازمند افزود: شی نورانی سمت راست به طرف شی نورانی مقابل حرکت کرد و پس از طی مسافتی شی مقابل بطرف پائین آمده و سپس هر دو در آسمان ناپدید شدند.»
«ساینا حق کیش ، از ساکنان منطقه ولیعصر تبریز هم که این شی را به اتفاق اعضای خانواده اش مشاهده کرده گفت: در طرفین این شی نورانی دو بازوی نورانی خطگونه وجود داشت.
وی افزود که این شی از سمت شرق به غرب با سرعتی بسیار کند و غیرمحسوس در حرکت بود.»
این آخرین اخباری بود که خبرگزاری ها در روزهای پایانی هفته گذشته مخابره کردند. اخباری که پس از سالها این اصطلاح را دوباره به یاد مردم آورد: بشقاب پرنده.
سالها بود که این واژه از ذهن ها رفته بود.
بشقاب هم مگر پرنده می شود؛
بشقاب پرنده یا همان یوفو (UFO) مخفف واژه «موجود پرنده ناشناخته (Unknown Flying Object)است. در واقع یوفو به مفهوم هر شی پرنده است که برای ناظر زمینی ناشناخته باشد.
این شی ممکن است یک ماهواره یا یک هواپیمای پیشرفته یا هر چیز دیگری باشد اما لزوما به معنای موجودی که از کهکشانی دیگر آمده نیست.
گفته می شود اولین مورد رسمی رویت بشقاب پرنده در 24ژوئن 1947 توسط خلبانی بنام کنت ارنولد گزارش داده شد.
او در حالی که هواپیمای شخصی خودش را بر فراز کوههای کسکید واشنگتن هدایت می کرد با 9 شی پرنده دایره ای شکل روبرو شد.
آن زمان هواپیماهای جت کمیاب بودند و آرنولد که تصور می کرد با چند هواپیمای جت روبرو شده از روی حس کنجکاوی زمان عبور آنها را از میان 2 قله «رینر» و «ادامز» اندازه گرفت.
آن پرنده های عجیب فاصله 2 کوه را در 102 ثانیه طی کردند. وقتی آرنولد به زمین نشست و این زمان را بر مسافت 47 مایلی بین 2 کوه تقسیم کرد به نتیجه ای شگفت انگیز رسید.
آن پرنده ها هرگز نمی توانستند هواپیمای جت باشند چراکه سرعتی معادل 2/2 برابر سرعت صوت داشتند! در آن سال هیچ هواپیمایی حتی قادر به نزدیک شدن به یک پنجم این سرعت هم نبود.
این ماجرا به سرعت به روزنامه ها کشیده شد و از آن زمان بود که کلمه بشقاب پرنده (UFO) به دایره المعارفها راه پیدا کرد.
از آن پس سیل گزارش های مشاهده اشیای ناشناخته در آسمان از سالهای دهه 50 و 60 تا به امروز از راه رسید.
گزارش هایی از سراسر دنیا که گفته می شود تا به امروز تعداد آن ها (اعم از موثق یا غیر موثق - رسمی یا غیر رسمی ) به 4 میلیون می رسد!
حتی برخی از این گزارش ها را فضانوردان ارایه کرده اند و همین باعث باورپذیری بیشتر این پدیده شده. وقتی اد میچل یکی از فضانوردان مشهور آمریکایی و ششمین انسانی که به ماه پا گذاشت در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «من کاملا به وجود بشقاب پرنده ها اعتقاد دارم...
سوال این نیست که آنها از کجا می آیند بلکه مهمتر اینست که بدانیم آنها چه هستند؛» ؛ وقتی سرنشینان اسکای لب 1 و2 و 3 هم گزارشهای مشابهی دادند و سرنشینان اسکای لب 2مدعی شدند به مدت 10 دقیقه ازیک یوفوی قرمز رنگ فیلمبرداری کرده اند، دیگر اکثریت مردم قانع شدند که بشقاب پرنده ها وجود دارند و زاییده تخیل انسان یا خطای بصری نیستند.
اما آیا این بمعنای وجود حیات فرازمینی نیز بود؛
افسانه آدم های فضایی
برخی ازمردم با دیدن شهاب ها که به سبب ورود به جو زمین و اصطکاک لایه بیرونی آنها با مولکولهای هوا مشتعل می شوند به یاد اجسام پرنده ناشناخته یا بشقاب پرنده می افتند.
ماهواره ها و و بالنهای هواشناسی سرگردان هم می توانند ما را به اشتباه بیندازند. حتی گاهی سلولهای سطحی کره چشم می میرند و جدا می شوند و در سطح خارجی آن شناور می گردند؛ شبیه موقعی که در حال استراحت به سقف اتاق چشم دوخته ایم و می بینیم اجسامی مقابل ما وجود دارند که با حرکت مردمک چشم به این سو و آن سو می روند.
به این پدیده در اصطلاح پزشکی فلوتر یا مگس پران گفته می شود. می شود حدس زد چند گزارش از 4 میلیون گزارش رویت یوفو مربوط به همین پدیده های طبیعی و خطاهای بصری باشد.
اما به هر حال همه چیز را هم نمی شود به همین سادگی ها توجیه کرد. بازمانده های زبانه هایی از توفانهای خورشیدی و نظایر آن هم توجیهات دیگری برای این پدیده اند که البته پیچیده ترند. توجیهات از این پیچیده تر و ناشناخته تر هم هست.
اگرچه یقینا هیچ توجیهی پیچیده تر، ناشناخته تر و درعین حال هیجان انگیزتر از این وجود ندارد: موجودات فضایی!
این فرضیه آخری نه تنها در میان دانشمندان و محققان نجوم و کیهان شناسی طرفدار ندارد بلکه بسیاری از آنان را عصبی هم می کند.

دانشمندان برای طرفداران آدم فضایی ها استدلال ساده ای دارند: بر اساس قراین موجود هیچ گونه حیاتی در منظومه شمسی وجود ندارد.
حالا حتی اگر فرض کنیم در کهکشانهای دیگر که صدها سال نوری دورتر از ما هستند موجودات هوشمندی خم وجود دارند که به تکنولوژی سرعت نور دست یافته اند، باز صدها و بلکه هزاران سال طول می کشد تا به زمین و منظومه شمسی ما برسند.
با این وجود آیا منطقی است که این موجودات پس از تحمل رنج وسختی این سفر طولانی صرفا برای مانوردادن در مقابل چشمان ما به زمین مسافرت کنند؛!
بشقاب پرنده ها در ایران
یکی از مشهورترین و معتبرترین گزارش های جهانی درباره رویت یوفوها مربوط به ایران است: 19 سپتامبر 1976 مطابق 29 شهریور1355.
یک افسر کشیک نیروی هوایی به نام یوسفی حوالی ساعت 12شب با چند تماس تلفنی از مردم روبرو می شود که از وجود یک شی نورانی در آسمان شمیران خبر می دهند.
اگرچه او ابتدا به مردم اطمینان می دهد که موردی نیست و احتمالا یک هلی کوپتر در حال پرواز است ، اما تماسهای مکرر مردم او را هم کنجکاو می کند.
وقتی او و همکارش شاهرخی ، شی مورد نظر را در آسمان می بینند و برج مراقبت فرودگاه مهرآباد هم وجود آن را تایید می کند، خلبان جعفری مامور می شود که با یک هواپیمای جنگنده اف -4 برای بررسی سوژه پرواز کند.
خلبان جعفری شی مورد نظر را برای برج مراقبت این طور توصیف می کند: یک گوی درخشان به قطر حدود نصف قطر ماه که نور بنفش ، نارنجی و سفید از خود ساطع می کند.
خلبان سعی می کند به آن شی نزدیکتر شود اما بعد از مدت کوتاهی دستگاه های الکترونیکی هواپیما دچار اشکال می شوند.
خلبان جعفری بعد از فرود توضیح می دهد که گوی نورانی کوچک تری از گوی اصلی جدا شده و به سمت هواپیما حرکت کرده و حتی خلبان با مشاهده این وضع تصمیم گرفته گوی کوچک تر را هدف قرار دهد اما به دلیل خرابی دستگاه ها نتوانسته این کار را بکند.
این گزارش به دلایل مختلف یکی از قابل اعتمادترین گزارش ها در مورد یوفوهاست.
هم به این دلیل که اشخاص متعددی از مردم گرفته تا خلبانان و متصدیان برج مراقبت آن را دیده اند و هم به این دلیل که علاوه بر رادار برج مراقبت ، ماهواره نظامی DSP ایالات متحده هم آن را ثبت کرده.
کمتر از 2 سال بعد از این ماجرا در تیرماه و مهر ماه 57یک پسر 16 ساله به نام جمشید صیادپور در شیراز و فرانکلین نوری در اطراف دریاچه ارومیه عکس هایی از اشیای ناشناخته آسمانی ثبت می کنند که آنها هم در آرشیو عکس های تاریخ یوفو ها ثبت می شود.
نگران نباشید!
معاون عملیات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی هفته گذشته با تاکید بر ماهیت غیر تهاجمی اشیای نورانی پرنده ناشناس رویت شده در چند شهر کشور اعلام کرد متخصصان نیروی هوایی در حال بررسی گزارشهای این اشیا ناشناس هستند.
امیر سرتیپ دوم موسوی ، در گفت وگو با ایسناگفت: اشیا پرنده ناشناس گزارش شده که در رادارهای نیروی هوایی ثبت نشده اند، در ارتفاعی قرار دارند که تهدیدی برای فضای کشور تلقی نمی شوند.
وی با تاکید بر اینکه نیروی هوایی به عنوان مسئول امنیت فضای کشور، از گذشته مساله یوفوها را با جدیت پیگیری کرده است ، اظهار داشت: با اینکه این اشیا به دلیل ارتفاع بالا و قرار نداشتن در برد رادارهای نیروی هوایی ، تهدیدی برای آسمان کشور تلقی نشده و امکان اقدام تاکتیکی علیه آنها نیز وجود ندارد، ولی نیروی هوایی ، تمام این اشیا ناشناخته را ارزیابی کرده و کلیه گزارشات و اخبار مربوط به مشاهده یوفوها را ثبت و بررسی می کند.
امیر موسوی با اذعان به دشواری تخمین فاصله این اشیا از زمین خاطرنشان کرد: مساله قرار داشتن یوفوها در ارتفاع بسیار بالا بر اساس تجربه به دست آمده است ، به طوری که خلبانهایی که پس از مشاهده این اشیا ناشناس به سمت آنها پرواز کرده اند، این بعد ارتفاع را کاملا احساس کرده اند.
معاون عملیات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی در پایان با ابراز اطمینان نسبت به بی خطر و بی اثر بودن یوفوهای مشاهده شده در آسمان شهرهای شمالی کشور، بر آمادگی کامل نیروی هوایی در دفع هرگونه تحرک هوایی خصمانه در فضای کشور تاکید کرد.
این شاید به این معنا بود که یک فرضیه در شرایط فعلی وجود ماهواره ها یا هواپیماهای جاسوسی در منطقه است.
اما این فرضیه چقدر می تواند به واقعیت نزدیک باشد وقتی همین چندماه قبل در همین مشکین شهر، شهری که شی نورانی اولین بار در آن دیده شد، برخورد یک شی نورانی با یک منزل مسکونی خساراتی به بار آورد و البته پیش از آن حوادث امروز مشابهی در بابل و مرزن آباد هم رخ داده بود؛
خوشبختانه این بار خرابی به بار نیاورد!
12 دی ماه سال 82 گزارشی مبنی بر برخورد یک شهابسنگ با ساختمانی در یک روستای شهرستان بابل منتشر شد.
گزارشهای شاهدان حادثه نشان از آن داشت که این حادثه با انفجاری مخرب با صدایی بسیار بلند، لرزش زمین ، و رویت نوری غیر طبیعی درون منزل مسکونی آسیب دیده همراه بوده و به گفته شاهدان همزمان ، گویی نورانی به رنگ قرمز و با قطر حدود 2 متر در میان حیاط معلق مانده و جرقه هایی از آن به خارج پرتاب می شده است.

در این حادثه که به تخریب 50 درصدی واحد مسکونی منجر شده ، پسر بزرگ خانواده که پیش از سایرین به حیاط منزل آمده بود نیز از ناحیه دست و صورت دچار سوختگی سطحی شد اما صدمه دیگری از سوی خانواده ساکن در منزل گزارش نشد.
ساکنان منطقه نیز تا شعاع چند صد متری لرزش زمین را احساس کردند و یکی از آنها رویت گویی نورانی را پیش از انفجار گزارش کرد.
در پی انتشار خبر این سانحه از طریق منابع خبری داخلی و خارجی ، مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی علاقمند به مطالعات شهاب سنگها از جمله بخش شهاب شناسی ناسا و دانشگاه شیکاگو جهت کسب اطلاعات بیشتر با مراکز نجومی کشور تماس گرفتند.
در نهایت اعلام شد که این حادثه در اثر برخورد شیی فرازمینی - نظیر شهابسنگ - به وجود نیامده بلکه منشا زمین شناختی دارد.
گروه تحقیق هیچ نشانه ای از بقایای به جا مانده از یک شهابسنگ یا حفره ناشی از برخورد آن یا هر نشانه ای که دال بر وقوع برخورد خارجی باشد پیدا نکردند.
بررسی نوع و نحوه خساراتی که به منزل وارد شده حاکی از داخلی بودن منبع انرژی عامل انفجار بود، اگرچه با بررسی دقیق سیستم لوله کشی و سایر وسایل احتمال دخالت پدیده های عادی نظیر انفجار ناشی از نشت گاز یا موارد مشابه هم کاملا منتفی اعلام شد.
پس از آنکه مساله برخورد شهابسنگ یا هر پدیده دیگر (از جمله پدیده هایی با منشا مصنوعی) رد شد، تیم تحقیق ایرانی با دکتر آندری اولخواتو پژوهشگر روسی که سالهاست به تحقیق بر روی پدیده های مشابه گویهای نورانی با منشا زمین شناختی می پردازد، تماس گرفت.
وی برای این پدیده و پدیده های مشابه از اصطلاح «شهابهای ژئوفیزیکی (Geophysical meteor) و یا Geometeor استفاده می کند.
پدیده ای که تا حد کمی شناخته شده و توضیحات اندکی در خصوص مکانیسم تشکیل آنها وجود دارد. دکتر اولخواتو به همراه تیم ایرانی به بررسی وضعیت آب و هوای منطقه در ساعات قبل و بعد از حادثه و با استفاده از داده های ثبت شده در ایستگاههای هواشناسی نزدیک محل (بابلسر و قائم شهر) و بررسی تصاویر ماهواره ای که دقایقی قبل و بعد از زمان این حادثه تهیه شده است پرداختند و مشخص شد اگرچه در زمان وقوع این حادثه هوا بدون ابر بوده است اما بلافاصله پس از این رخداد بر تراکم ابرها در محل حادثه افزوده شده و تغییر آب و هوایی یکی از نشانه های همراه پدیده شهابهای ژئوفیزیکی به شمار می رود.
با توجه به نزدیکی زمان وقوع حادثه بابل با زلزله بم و تشدید فعالیت های لرزه یی در ماه های اخیر حتی احتمال ارتباط بین شهاب های ژئوفیزیک و فعالیت گسل ها نیز مطرح شد.
پیش از حادثه بابل در دوم خردادماه 82 گزارشی از سقوط یک شی نورانی در منطقه مرزن آباد مازندران هم دریافت شده بود.
گزارش شاهدان عینی از هوایی طوفانی خبر می داد که در میان طوفان و صاعقه ، گلوله ای نورانی به رنگ سپید با سرعت به سوی دو درخت تنومند حرکت کرده و پس از برخورد، این درختها را با صدایی بلند شکسته و به مسیر خود ادامه داده است.
در پی این حادثه اختلالاتی در سیستم برق رسانی منطقه هم گزارش شد. شبیه این حادثه در اول بهمن ماه 82 در روستایی نزدیکی مشکین شهر در استان اردبیل نیز افتاده بود.
در این حادثه نیز در یک شب طوفانی گوی نورانی با ابعادی بزرگتر از ماه کامل در آسمان ظاهر شده و پس از وارد آوردن خساراتی به یک منزل مسکونی در این روستا، ناپدید شده بود.
این حادثه هم باعث قطع چند ساعته برق در این روستا شد.با توجه به این که هر دو حادثه مرزن آباد و مشکین شهر در شرایط طوفانی رخ داده بودند، تحقیقات انجام شده وجود نشانه هایی مبنی بر وقوع پدیده ای موسوم به صاعقه های توپی (Ball Lighting) را تایید کرد.
در یک صاعقه معمولی ، مولکولهای هوا که در مسیر تخلیه بار الکتریکی قرار دارند، یونیزه شده - و به حالت پلاسما تبدیل می شوند - و در اثر این پدیده ، برای لحظاتی می درخشند و سپس به حالت عادی برمی گردند اما در برخی شرایط خاص این پلاسما در ساختاری کروی به دام می افتد و در برخورد با اجرام دیگر انرژی عظیم ذخیره شده در خود را آزاد می کند که این آزاد سازی نیز همانند رعد و برق معمولی با صدایی بسیار بلند همراه خواهد بود.
در صاعقه های توپی براساس نوع گاز یونیزه شده ، گوی هایی به رنگ سفید، قرمز یا سبز تشکیل می شود که قطر آنها بین چند سانتی متر تا چند متر متغیر است.
این گوی ها معمولا اثر گرمایی چندانی ندارند ولی می توانند از موانعی نظیر دیوار عبور کرده و در داخل ساختمانها منفجر شوند.
گزارش های متعددی هم از انفجار این گوی ها در داخل کابین هواپیماها منتشر شده است.
بشقاب پرنده های همسایه
اما آخرین اخبار درباره رویت یوفوها در آسمان منطقه ما و کشورهای اطراف به حدود یک سال قبل برمی گردد.
خرداد ماه سال گذشته مردم محلی در جازان واقع در جنوب عربستان ادعا کردند توانسته اند تکه پاره های یک بشقاب پرنده را که در این منطقه سقوط کرده پیدا کنند.
براساس گزارش هایی که روزنامه ها در این باره منتشر کردند، پیش از سقوط این شی پرنده ، مردم منطقه شی ای شبیه یک بشقاب پرنده را دیده بودند که از آن نوری به صورت چشمک زن مشاهده می شد.
حتی عبدالرحمن الاسامیمی ، بخش دار محلی جازان نیز ادعا کرد شخصا این بشقاب پرنده را دیده است که «زیاد بزرگ نبوده اما باعث وحشت مردم شده است.»
هیچ خبر تکمیلی درباره این موضوع منتشر نشد.تقریبا همزمان با این خبر، گزارش دیگری نیز از باکو مخابره شد: صدها تن از ساکنان باکو شاهد پرواز یک شی نامشخص بر فراز شهر بودند.
منابع خبری آذربایجان به نقل از شاهدان عینی گفتند، در یک آسمان کاملا صاف و بدون ابر یک لکه ی نوری بزرگ و وسیع در آسمان ظاهر شد.
این لکه در ساعات پایانی شب به طور ناگهانی در آسمان محو شد. ظهور این شی بر فراز آسمان باکو که شباهتی به هواپیما یا سایر وسایل پروازی متعارف نداشت ، باعث شد تا موجی از شایعه در شهر باکو و دیگر بخش ها منتشر شود.
آیا جنگ سرد هنوز ادامه دارد؛
رویت بشقاب پرنده در باکو شاید بیش از هر جای دیگری در دنیا حرف و حدیث های سیاسی به همراه داشت.
در دوران شوروی سابق ، مرکزی به وجود آمد که مسوول تحقیق درباره بشقاب پرنده ها بود. با شکل گیری این سازمان شایعات زیادی درباره فعالیت و زمینه ی کاری این سازمان پدید آمد؛ اما نتیجه تحقیقات این مرکز برچسب خیلی محرمانه خورد و تمام افرادی را که منتظر نتایج این تحقیقات بودند، ناامید گذاشت.
بعد از رویت جسم نورانی در آسمان باکو در بهار سال گذشته بود که فواد کاظم اف ، مدیر بخش لرزه شناسی فضایی و از اعضای آکادمی اطلاعات انرژی بین المللی که یک تبعه جمهوری آذربایجان است در این باره گفت: «امروزه برکسی پوشیده نیست که آمریکا و کشورهای دیگر فرودگاه ها و آشیانه های ویژه یی دارند که در آنها اجسام پرنده یی شبیه بشقاب پرنده نگهداری می شود و آمریکایی ها به واسطه ی داشتن فن آوری ، توانایی ساخت چنین اشیایی را دارند و اطلاعاتی نیز در این زمینه منتشر نمی شود.»
او با تاکید به اینکه ظهور بشقاب پرنده ها برفراز دریای خزر امری است که از این پس باید بیشتر شاهد آن باشیم ، گفت: «اخیرا معلوم شده که سه پایگاه هوایی در خاک جمهوری آذربایجان در اختیار کشورهای خارجی است.
با توجه به نزدیکی زمان وقوع حادثه بابل با زلزله بم و تشدید فعالیت های لرزه یی در ماه های اخیر حتی احتمال ارتباط بین شهاب های ژئوفیزیک و فعالیت گسل ها نیز مطرح شد.
پیش از حادثه بابل در دوم خردادماه 82 گزارشی از سقوط یک شی نورانی در منطقه مرزن آباد مازندران هم دریافت شده بود.
گزارش شاهدان عینی از هوایی طوفانی خبر می داد که در میان طوفان و صاعقه ، گلوله ای نورانی به رنگ سپید با سرعت به سوی دو درخت تنومند حرکت کرده و پس از برخورد، این درختها را با صدایی بلند شکسته و به مسیر خود ادامه داده است.
در پی این حادثه اختلالاتی در سیستم برق رسانی منطقه هم گزارش شد. شبیه این حادثه در اول بهمن ماه 82 در روستایی نزدیکی مشکین شهر در استان اردبیل نیز افتاده بود.
در این حادثه نیز در یک شب طوفانی گوی نورانی با ابعادی بزرگتر از ماه کامل در آسمان ظاهر شده و پس از وارد آوردن خساراتی به یک منزل مسکونی در این روستا، ناپدید شده بود.
این حادثه هم باعث قطع چند ساعته برق در این روستا شد.با توجه به این که هر دو حادثه مرزن آباد و مشکین شهر در شرایط طوفانی رخ داده بودند، تحقیقات انجام شده وجود نشانه هایی مبنی بر وقوع پدیده ای موسوم به صاعقه های توپی (Ball Lighting) را تایید کرد.
در یک صاعقه معمولی ، مولکولهای هوا که در مسیر تخلیه بار الکتریکی قرار دارند، یونیزه شده - و به حالت پلاسما تبدیل می شوند - و در اثر این پدیده ، برای لحظاتی می درخشند و سپس به حالت عادی برمی گردند اما در برخی شرایط خاص این پلاسما در ساختاری کروی به دام می افتد و در برخورد با اجرام دیگر انرژی عظیم ذخیره شده در خود را آزاد می کند که این آزاد سازی نیز همانند رعد و برق معمولی با صدایی بسیار بلند همراه خواهد بود.
در صاعقه های توپی براساس نوع گاز یونیزه شده ، گوی هایی به رنگ سفید، قرمز یا سبز تشکیل می شود که قطر آنها بین چند سانتی متر تا چند متر متغیر است.
این گوی ها معمولا اثر گرمایی چندانی ندارند ولی می توانند از موانعی نظیر دیوار عبور کرده و در داخل ساختمانها منفجر شوند.
گزارش های متعددی هم از انفجار این گوی ها در داخل کابین هواپیماها منتشر شده است.
بشقاب پرنده های همسایه
اما آخرین اخبار درباره رویت یوفوها در آسمان منطقه ما و کشورهای اطراف به حدود یک سال قبل برمی گردد.
خرداد ماه سال گذشته مردم محلی در جازان واقع در جنوب عربستان ادعا کردند توانسته اند تکه پاره های یک بشقاب پرنده را که در این منطقه سقوط کرده پیدا کنند.
براساس گزارش هایی که روزنامه ها در این باره منتشر کردند، پیش از سقوط این شی پرنده ، مردم منطقه شی ای شبیه یک بشقاب پرنده را دیده بودند که از آن نوری به صورت چشمک زن مشاهده می شد.
حتی عبدالرحمن الاسامیمی ، بخش دار محلی جازان نیز ادعا کرد شخصا این بشقاب پرنده را دیده است که «زیاد بزرگ نبوده اما باعث وحشت مردم شده است.»
هیچ خبر تکمیلی درباره این موضوع منتشر نشد.تقریبا همزمان با این خبر، گزارش دیگری نیز از باکو مخابره شد: صدها تن از ساکنان باکو شاهد پرواز یک شی نامشخص بر فراز شهر بودند.
منابع خبری آذربایجان به نقل از شاهدان عینی گفتند، در یک آسمان کاملا صاف و بدون ابر یک لکه ی نوری بزرگ و وسیع در آسمان ظاهر شد.
این لکه در ساعات پایانی شب به طور ناگهانی در آسمان محو شد. ظهور این شی بر فراز آسمان باکو که شباهتی به هواپیما یا سایر وسایل پروازی متعارف نداشت ، باعث شد تا موجی از شایعه در شهر باکو و دیگر بخش ها منتشر شود.
آیا جنگ سرد هنوز ادامه دارد؛
رویت بشقاب پرنده در باکو شاید بیش از هر جای دیگری در دنیا حرف و حدیث های سیاسی به همراه داشت.
در دوران شوروی سابق ، مرکزی به وجود آمد که مسوول تحقیق درباره بشقاب پرنده ها بود. با شکل گیری این سازمان شایعات زیادی درباره فعالیت و زمینه ی کاری این سازمان پدید آمد؛ اما نتیجه تحقیقات این مرکز برچسب خیلی محرمانه خورد و تمام افرادی را که منتظر نتایج این تحقیقات بودند، ناامید گذاشت.
بعد از رویت جسم نورانی در آسمان باکو در بهار سال گذشته بود که فواد کاظم اف ، مدیر بخش لرزه شناسی فضایی و از اعضای آکادمی اطلاعات انرژی بین المللی که یک تبعه جمهوری آذربایجان است در این باره گفت: «امروزه برکسی پوشیده نیست که آمریکا و کشورهای دیگر فرودگاه ها و آشیانه های ویژه یی دارند که در آنها اجسام پرنده یی شبیه بشقاب پرنده نگهداری می شود و آمریکایی ها به واسطه ی داشتن فن آوری ، توانایی ساخت چنین اشیایی را دارند و اطلاعاتی نیز در این زمینه منتشر نمی شود.»
او با تاکید به اینکه ظهور بشقاب پرنده ها برفراز دریای خزر امری است که از این پس باید بیشتر شاهد آن باشیم ، گفت: «اخیرا معلوم شده که سه پایگاه هوایی در خاک جمهوری آذربایجان در اختیار کشورهای خارجی است.
در سال 1999 نیز یک شی که بشقاب پرنده خوانده شد، در دریای خزر سقوط کرد.
در آن زمان ایران ، روسیه و آمریکا درباره این که کدامشان به تحقیق درباره بقایای این شی بپردازند، به نوعی مشاجره داشتند. در آخر هم این شی به روسیه رسید.»
در آن روزها منابع خبری آذری چنین نوشتند که در آشیانه های موجود در آمریکا هم اکنون 120 به اصطلاح بشقاب پرنده وجود دارد و احتمال دارد شی دیده شده بر فراز باکو از همین بشقاب پرنده ها بوده باشد.
بالاخره که چی؛
واقعا کدام فرضیه برای توجیه وجود بشقاب پرنده ها را می توان پذیرفت؛
پروفسور علی عجب شیری زاده ، استاد دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز و رییس مرکز پژوهشی نجوم و اخیر فیزیک مراغه با تاکید بر این که تا کنون هیچ مدرک مستدل علمی درباره بشقاب پرنده ها و سایر اشیا پرنده با منشا غیر زمینی ارائه نشده ، درباره منشائ احتمالی این پدیده ها می گوید:
از لحاظ علمی و نجومی می توان این پدیده را به ذرات ناشی از فعل و انفعالات شدید خورشیدی در روزهای اخیر نسبت داد.
پدیده هایی نظیر طوفان ها و بادهای خورشیدی که گاه و بیگاه در سطح این ستاره رخ می دهد، به آزاد شدن و انتشار ذرات پر انرژی به فضای پیرامون آن منجر می شود.
به گفته وی ، این ذرات در حالت عادی توسط لایه «وان آلین» جو که به عنوان سدی محافظ در برابر تشعشات مغناطیسی عمل می کند، جذب می شوند.
ولی در برخی مواقع ، این ذرات با عبور از جو به صورت پرتوهایی نورانی در آسمان رویت می شوند که نمونه ای از آن شفق های قطبی هستند که معمولا در مناطق قطبی زمین تشکیل می شوند ولی احتمال بروز آن ها در سایر مناطق هم وجود دارد.
پروفسور عجب شیری زاده درباره ادعای رویت کنندگان پدیده ناشناس اخیر مبنی بر تشعشع پرتوهای رنگی مختلف در پیرامون این اشیا گفت: در مواقعی که میزان رطوبت جو زمین زیاد باشد، تشعشعات خورشیدی همانند منشور عمل کرده و طیفی از رنگ های متنوع را ایجاد می کند؛ بنابراین اگر بخواهیم توجیهی نجومی برای پدیده های گزارش شده اخیر ارائه دهیم می توانیم آن را به بروز شراره بزرگ خورشیدی در 8 آوریل (حدود یک هفته قبل) نسبت دهیم.
او ادامه می دهد: البته ماهواره هایی هم برای مقاصد خاصی از قبیل زمین شناسی ، هواشناسی و یا جاسوسی در فضا حرکت می کنند که نور آنها قابل دیدن است.
و البته در پایان اذعان می کند: موضوع بشقاب پرنده ها اگرچه با معیارهای نجومی مطابقت نمی کند، اما پرونده آن بسته هم نیست.
خب ، شما آیا می توانید از مجموعه این حرف ها به نتیجه قطعی برسید؛ واقعا کدام فرضیه ها را می شود پذیرفت؛ این البته انتخاب شماست
منبع
https://jamejamonline.ir/fa/news/39947/%D8%A8%D8%B4%D9%82%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86
