𝓶𝓪𝓴𝓪𝓷 .پرداختن به تاریخ از یک سو مفید و از سوی دیگر مخرب محسوب میشه .
مفید بودنش از این نظر هستش که با دانستن تاریخ میشه از اشتباهات گذشته درس گرفت و برخی الگو های مناسب را که در زمان حال هم قابل اجرا باشند را به مرحله عمل رساند و مشکلات کثیری رو حل کرد .
بخش مخرب زمانی خواهد بود که حس افتخار یا وابستگی به تاریخ پیش باید ، دقیقاً همان حسی که بسیاری از افراد جامعه ما نسبت به تاریخشون دارند ، حس افتخار به تاریخ از آن جهت اشتباه محسوب میشه که تاریخ چیزی جزء وقایعی که گذشته و رفته اند نیست و ما دقیقاً از چیستی رخداد ها و غرایض رغم زنندگان آن آگاه نیستیم فلذا ، افتخار به آن که یکی از الگو های جوامع ملی گرا نیز محسوب میشه فایده ای ندارد . حس وابستگی هم چیزی جزء عقب ماندگی در جامعه رغم نمی زند ، دقیقاً همان مشکلی که یک عده در کشور ما دارند و هنوز هم در توهمات دوره باستان و هخامنشی سیر می کنند.
.
اما به نظرم اگر بتوانیم استفاده خویش از تاریخ را به بخش مفید آن محدود کنیم و حد الامکان بخش مخرب را محدود کنیم ، می توانیم به نتایج درخشانی برسیم.
