-متن آهنگ-
---------------------------------------------------------------------
کاری از
*محمد عرفان جهانیان*
----------------------------------------
هپروت
ارجا بند
نوش دارو بعد مرگ سهراب
فایده ای ندارد
امروزمان را دریابیم
میگه که،، زنده را تا زنده است
باید به فریادش رسید
به هر دری زد بن بست بود
همه امیدو گرفتن از اون
هرکسی تیکه شو گفت رد شد و
باعث یه درد مفرط شد
بازم دستاشو مشت کرده
بخت و اقبال بهش پشت کرده
هیچ وقت بهش نور نتابیده
مغزشم که یه ریز خطا میده
رفته همه مسیرارو
تو زندگی نزده به کسی نارو
ولی جواب خوبیشو با بدی دادن
خودش آدم بود ولی ندید آدم
یه عقب مونده ی رد دادست
که از مرگم نداره حتی ترس
میدونست که همه ی دوستاش فیکن
با این وجود بازم بیخیالی طی کرد
هیچوقت نتونست حقشو بگیره
با این که هم زور داشت هم هیکل
بوی غم و تنهایی میده سر تا پاش
توی گورم بره هستن این دردا باش
منو از این خواب قشنگم نپرون
دلم خوشه به نعشگی و هپروت
بزار بگزره
این زندگی ما نبود
زحمت جان از میان بر داشته اند
دل به کلی از جهان برداشته اند
همیشه گله داشت به زمین وزمون
چون که نبود دلش خیلی جوون
تو جوونی گریه کرده بود یک دل سیر
صورتش جوون بود ولی دلش پیر پیر
زندگیش بود پر از پیچ وتاب
دلش میخواست یه خواب خیلی ناب
میشد از زندگیش یه قصه نوشت
یه قصه ی پر از غصه نوشت
بشه یک کتاب پر ماجرا
که همش گفته شده چرا چرا
ولی اون خودشو اصلا نباخته بود
چون خدا رو توی ته دلش یافته بود
اون برای دلش میکرد دعا
تا بشه دلش آزاد و رها
اون بالایی هم هی نگاش می کرد
فرشته هاشو هی صدا می زد
می گفت که بنده من خیلی غمگینه
نمیخواد روی غمشو ببینه
دم اس کریم گرم
براش خدایی کرد
زنجیر غماشو از ریشه پاره کرد
گاه در وجودمان به قبرستانی محتاجیم
برای چیز هایی که در درونمان میمیرند
×خلاص×
-------------------------------------------------------------------------------------------
