Reza 1900به جرات تلخ ترین خداحافظی فوتبالی هست! حداقل برای ماها که لیورپولی هستیم. تراژدی بودنش به این نیست که با تیم خفنی که با دستای خالی جمع کرد فقط یک لیگ برد تلخیش به اینه که مقتدرترین قهرمانی تاریخ لیگو تو ورزشگاه خالی جشن گرفتیم💔 و نشد دوباره طعمش رو تو ورزشگاه جشن بگیریم اونم سال ۲۰۲۲ که شانس چهارگانه رو داشتیم اما تو هفته اخر شانس با ما یار نشد مثل همیشه!
انگار کلوپ علاوه بر پپ باید با تقدیر هم میجنگید که اندازه‌ی لیاقتش موفق نشد.
گواردیولا همونقدر که مربی بزرگیه اما سر بزنگاه ها هم انگار یه چیزی یارش بود نمیدونم شانس بگم یا چی! مثلا خراب کردن دیشب سون! گل وحشتناک کمپانی به لستر تو هفته اخر ۵ سال پیش. یا دبل گوندوغان مقابل ویلا دوسال پیش! به هر حال زندگی جریان داره و خوشبختیم برای من لیورپولی این بود که بیشتر از ۳۵ درصد زندگیم زمانی بوده که کلوپ رو روی نیمکت میدیدم و لحظه به لحظه‌شو لذت میبردم. اون با دلش تیمو هدایت میکرد
