تورنومنت پادشاهی رینگ WWE در طول سالیان برگزاری خود نه تنها برخی از بهترین کشتی‌گیران تاریخ را شامل شده بلکه سکوی پرتابی برای برخی کشتی‌گیران دیگر بوده است.
طرفداری | دان موراکو در سال 1985 اولین کسی بود که این تاج پادشاهی را بر سر گذاشت و بعد از او نیز جمعی دیگر از اعضای تالار مشاهیر WWE در زمانی که هنوز این تورنومنت پخش تلویزیونی نداشت به این افتخار نایل آمدند. از سال 1993 که تورنومنت پادشاهی رینگ دیگر به یک رویداد سالیانه تبدیل شد، نام‌های بزرگی این عنوان را به کارنامه افتخارات خود اضافه کردند، اما شاید تا پیش از پیروزی تاریخی استون کلد استیو آستین در این رویداد در سال 1996، کمتر کسی آن را به چشم سکویی برای رفتن به صحنه مین ایونت در نظر می‌گرفت. تریپل اچ، کورت انگل، اج، براک لزنر و بوکرتی همگی بعد از پیروزی در این تورنومنت تا کسب عنوان قهرمانی جهان پیش رفتند.
متاسفانه در سالیان اخیر و به دنبال پیروزی افرادی چون ویلیام رگال، شیمس، وید برت، برن کوربن و زیویر وود در این تورنومنت، تاج قهرمانی پادشاهی رینگ درخشش و شکوه سابق را از دست داده است. هیچ یک از این افراد پادشاه خوبی برای WWE نبودند و این افتخار بزرگ کمک چندانی به پیشرفت آنها نکرد. با این وجود، امسال به لطف دوران جدید تریپل اچ تورنومنت پادشاهی رینگ فوق العاده‌‌ای را تا به اینجا شاهد بودیم و هواداران امیدوارند که پوش بزرگی در انتظار برنده این تورنومنت باشد. اما جایگاه پادشاه 2024 WWE در تاریخ این تورنومنت کجا خواهد بود؟ در این یادداشت نگاهی به بهترین پادشاهان تاریخ WWE انداخته‌ایم.
نامزدهای افتخاری
- رندی سَوِج (1987)
بعد از تجربه یک سال قهرمانی با کمربند بین قاره‌ای، ماچومن به وضوح آماده رفتن به صحنه مین ایونت بود اما پیش از کسب اولین قهرمانی جهان خود در رسلمنیا 4 نیاز به کمی سپری کردن زمان وجود داشت. همین فاصله منجر به پیروزی رندی در سومین دوره تورنومنت پادشاهی رینگ شد و او در این نقش بسیار سرگرم‌کننده ظاهر شد. به عنوان یک کاراکتر هیل (منفور) این شنل کاملا بر تن او نشسته بود، هر چند که در نهایت او دل هوادران را برد و به تدریج به یک کاراکتر محبوب بدل گشت. به همین دلیل، دوران سلطنت او چندان دوام نداشت.
- هانتر هارت هِلمزلی (1997)
بی دلیل نیست که تریپل اچ را پادشاه پادشاهان لقب داده‌اند. گیمیکی که او کارش را با آن آغاز کرد، مناسب تاج گذاری بود، اما جالب است که تنها بعد از پیروزی در تورنومنت پادشاهی رینگ او خشم و خشونت درونی خود را آزاد کرد و گام بعدی را به سمت صحنه مین ایونت برداشت. اگر او طبق برنامه اولیه در سال 1996 پادشاه رینگ شده بود، چه کسی می‌داند که آیا در همین مسیر درخشان قرار می‌گرفت یا خیر؟
-
کورت انگل (2000)
این دارنده مدال طلای المپیک به قدری از بدو ورود به WWE درخشان ظاهر شد که قهرمانی او در تورنومنت پادشاهی رینگ در همان سال‌های ابتدایی کارش برای هیچکس غیرمنتظره نبود. او در اوایل سال 2000 توانست قهرمانی کمربند بین قاره‌ای و قهرمانی کمربند اروپایی کمپانی را به دست آورد و سپس با پیروزی در تورنومنت پادشاهی رینگ به موفقیت خود ادامه داد. این پایان کار کورت در سال 2000 نبود و او در اکتبر همان سال اولین قهرمانی جهان WWE خود را نیز جشن گرفت. توانایی‌های عملکردی فوق‌العاده کورت انگل در رینگ از او یک پادشاه حقیقی در رینگ مستطیل شکل ساخته بود.
5- بوکرتی (2006)
تصویری از کینگ بوکر در سال 2006
بوکرتی به محض انتقال از WCW به WWE در سال 2001 با استقبال هواداران مواجه شد. با این وجود، علی‌رغم این محبوبیت عظیم او هرگز نتوانست از حد مشخصی فراتر رود و در سال‌های ابتدایی حضورش تنها یک کشتی‌گیر خوب در صحنه میدکارد بود. در سال 2006 مسیر او در راه پیروزی در تورنومنت پادشاهی رینگ به ستاره وقت اسمکدان، بابی لشلی افتاد. پیروزی در آن دیدار و در ادامه تاج‌گذاری به عنوان پادشاه رینگ به خلق کاراکتر موفق " کینگ بوکر" منجر شد. او به سرعت جایگاه خود را در رنکینگ ارتقا داد و چند ماه بعد به عنوان قهرمانی جهان رسید.
تعهد او به این کاراکتر بیش از هر چیز سبب موفقیت آن بود. یک لهجه انگلیسی جعلی، حرکات و رفتارهای اغراق آمیز و حضور همسرش، شارمل به عنوان ملکه در کنار او، کینگ بوکر را به شاهی نمونه در تاریخ WWE تبدیل کردند که در نهایت به قهرمانی جهان نیز رسید. اغراق و جلب توجه، کینگ بوکر را با شایستگی به صحنه مین ایونت برد و یک دوره 4 ماهه قهرمانی با کمربند "بیگ گلد" که به اعتقاد برخی هواداران بهترین کمربند تاریخ کمپانی به شمار می‌رود را برای او به ارمغان آورد. بازی‌های او و باتیستا برای کمربند سنگین وزن، صحنه مین ایونت را در نیمه دوم آن سال به خود اختصاص داده بودند. او تا مدتها بعد از پایان قهرمانی خود همچنان کینگ بوکر باقی ماند. شکست او در دیداری موسوم به نبرد پادشاهان در سامراسلم 2007 مقابل ترپیل اچ به منزله اولین آواز قوی او در WWE بود.
4- اوون هارت (1994)
اوون هارت فقید، پادشاه رینگ 1994 WWE
استعداد اوون هارت برکسی پوشیده نبود؛ اما در اوایل دهه 90 که WWE به سرزمین غولها تبدیل شده بود و همچنین ستارگان بزرگی نیز از جمله برادر خود او، برت در حال ظهور بودند کمتر کسی می‌دانست اوون تا چه حد ممکن است موفق شود. از سوی دیگر در شروع سال 1994، برت هارت تقریبا به تمامی افتخارات ممکن رسیده بود. چندین قهرمانی تگ‌تیم، چند قهرمانی با کمربند بین قاره‌ای و کمربند WWE، پیروزی در بازی رویال رامبل و 2 مین ایونت رسلمنیا پشت سرهم از جمله افتخارات "د هیتمن" بودند. تنها چیزی که او را برای حضور در رسلمنیا آن سال ترغیب می‌کرد، یک پیروزی برابر اوون بود.
درگیری آنها تا تابستان همان سال ادامه پیدا کرد؛ جایی که اوون توانست در تورنومنت پادشاهی رینگ تاج‌گذاری کند، یعنی دقیقا همان افتخاری که پیش از او برت نیز 2 مرتبه به آن دست یافته بود. اوون مصمم بود که به هر طریقی از زیر سایه برادر خود خارج شود و همین دلیلی برای تولد کاراکتر " پادشاه قلبها" شد. پیروزی در این تورنومنت برای اوون منجر به یک پوش به صحنه مین ایونت شد و در نتیجه او یک بازی مجدد برابر برت را در سامراسلم برای کمربند قهرمانی جهان به دست آورد؛ دیداری که اینبار در قفس (استیل کیج) برگزار شد.
مسابقه این دو برادر به اعتقاد بسیاری بهترین بازی استیل کیج (Steel Cage) در تاریخ به شمار می‌رود. اوون هارت ثابت کرد که حتی در شکست هم می‌تواند همچنان کاراکتر موفق خود را حفظ کند و ای کاش کمپانی برای مدت خیلی بیشتری از او در صحنه مین ایونت استفاده می‌کرد.
3- براک لزنر (2002)
اجرای F5 از براک لزنر روی راب ون دام در فینال پادشاهی رینگ 2002
هنگام ورود به رینگ برای شرکت در تورنومنت پادشاهی رینگ 2002، براک لزنر هیچ اهمیتی برای تاج و عصای پادشاهی قائل نبود و به همین دلیل او بهترین انتخاب برای پیروزی در آن تورنومنت به حساب می‌آمد! براک به تازگی در راوی بعد از رسلمنیا نخستین حضورش در WWE را تجربه کرده بود، از پیش تمام نگاه‌ها به سمت او چرخیده بود و براک نیز از فرصت پادشاهی رینگ برای قدرت‌نمایی بیشتر نهایت استفاده را برد.
جای تعجبی نداشت که هیولا در راه رسیدن به نشان پادشاهی، رقبای خود را یکی پس از دیگری در مدت زمان کوتاهی شکست داد. بوبا ری دادلی، بوکرتی، تست و در نهایت راب ون دام قربانیان او در این مسیر بودند. این تنها سالی بود که از پیش وعده یک بازی برای کمربند قهرمانی جهان در سامراسلم به پادشاه رینگ داده شده بود. براک لزنر با استفاده از همین فرصت توانست در بزرگترین رویداد تابستانی دنیای کشتی کچ برابر د راک قرار بگیرد و با شکست دادن او به جوان‌ترین قهرمان جهان در تاریخ WWE تبدیل شد.
تورنومنت پادشاهی رینگ به خوبی نقش خود را در ارتقای براک لزنر به یک ستاره صحنه مین ایونت ایفا کرد. براک لزنر برای دو سال برند آبی را به خاک و خون کشید و پیش از ترک WWE در رسلمنیا 20، دو مرتبه دیگر توانست قهرمانی جهان را به دست بیاورد. درست یک دهه بعد از اولین حضورش در تلویزیون WWE، براک لزنر در آوریل 2012 به این کمپانی برگشت و بقیه‌اش را هم که می‌دانید.
2- برت هارت (1993)
برت هارت و تاج‌گذاری پادشاهی رینگ 1993
با گذشت حدود 40 سال از عمر مفهوم پادشاه رینگ، برت هارت تنها شخصی است که دو مرتبه به این افتخار رسیده و جالب است که تاج‌گذاری‌های او پشت سر هم و در سال‌های 1991 و 1993 اتفاق افتادند. تورنومنت 1991 بدون پوشش تلویزیونی بود و برت هارت با شکست اروین شیستر در فینال به مقام قهرمانی رسید، اما قهرمانی او در پادشاهی رینگ 1993 از جنس دیگری بود. در نخستین دوره رویداد پرمیوم پادشاهی رینگ، برت هارت در یک شب 3 بار پا به رینگ کشتی کچ گذاشت و هر 3 نمایش او خیره کننده بودند.
برت در مرحله یک چهارم نهایی از ریزور رامون عبور کرد، در نیمه نهایی مستر پرفکت را شکست داد و در نهایت با پیروزی برابر بم بم بیگلو در مین ایونت به پادشاهی رینگ 1993 رسید. بی تردید او بهترین اجراها را در تاریخ تورنومنت پادشاهی رینگ به نمایش گذاشت و لقب خود یعنی "نقش آفرین ممتاز" را بیش از پیش در آن شب به همه ثابت کرد. شاید بهترین بخش این ماجرا آنجا بود که هیتمن نیاز چندانی نداشت که با پیروزی در این تورنومنت تصدیق شود. او ماه‌ها قبل از این رویداد قهرمانی جهان را جشن گرفته بود و پایه ثابت صحنه مین ایونت بود؛ اما این تورنومنت به همه یادآور شد زمانی که زنگ شروع بازی به صدا درآید، برت چه کشتی گیر قابلی بوده و توانایی انجام چه کارهایی دارد.
1- استون کلد استیو آستین (1996)
اجرای مشهورترین سخنرانی تاریخ WWE توسط استون کلد استیو آستین در پایان تورنومنت پادشاهی رینگ 1996
تورنومنت پادشاهی رینگ 1996 یکی از کسل‌کننده‌ترین رویدادهای تاریخ WWE بود. تنها بازی‌های نیمه نهایی و فینال در شب این رویداد برگزار شدند و هیچ یک از این 3 دیدار هم چندان چنگی به دل نزدند. اما آنچه بعد از پایان بازی فینال اتفاق افتاد بود که جایگاه استون کلد استیو آستین را به عنوان بزرگترین پادشاه در تاریخ WWE تثبیت کرد.
استون کلد استیو آستین هنگام سخنرانی پیروزی خود در پایان شب پس از تحقیر همه جانبه جیک رابرتز، به طوری کاملا اتفاقی لفظ آستین 3:16 را خلق کرد. این اصطلاح بلافاصله در بین هواداران محبوب شد و از راوی فردای همان شب هواداران تابلوهایی در دست داشتند که روی آن عبارت " آستین 3:16" نوشته شده بود و در عین حال تی شرت طرح آستین 3:16 رکورد پرفروش‌ترین محصول هواداری در تاریخ کمپانی را شکست.
جالبه که این اتفاق ماه‌ها قبل از این بود که WWE توجه خاصی به این ستاره داشته باشد. او تا پیش از شروع درگیری با برت هارت در مسیر خاصی قرار نداشت، اما این پیروزی در پادشاهی رینگ و سخنرانی بی‌نظیر او در پایان آن شب بود که چنین جایگاه والایی را به سرعت برای او به ارمغان آورد. نمایش خیره کننده استون کلد برابر برت هارت در رسلمنیا 13 به زودی منجر به ظهور درخشان‌ترین روزهای تاریخ WWE یعنی اتیتود اِرا شد و نقطه شروع تمام این ماجرا پیروزی او در پادشاهی رینگ بود.
