این مطلب رو به عنوان کسی می‌نویسم که در درجه اول از فوتبال دیدن لذت می‌برم و برام یه تفریح و یه جوری رها شدن از فشار زندگی هست.
و در درجه دوم به عنوان یک طرفدار بایرن به عنوان کسی که از بچگی طرفدار این تیم بوده و روزهای خوب و بدش رو تجربه کرده و براش خاطره شده.
به عنوان کسی که دوست ندارم هیچ وقت بایرن شکست بخوره دوست ندارم هیچ وقت تیمی به غیر از بایرن قهرمان بشه دوست ندارم هیچ وقت تحقیر بشه یا امثالهم.
به نظرم تیم از چند تا مشکل اساسی رنج می‌بره.
اگر از دیدگاه علمی به قضیه نگاه کنیم تیم فوتبال یک سیستم پیچیده به حساب میاد مثل همه چیزهای دیگه مثل اکوسیستم طبیعت مثل ساختار شرکت‌ها مثل دولت‌ها مثل هر چیز دیگه‌ای.
و این سیستم پیچیده اجزای مختلفی داره که باید هر کدوم به صورت متعادل و متوازن کارشون رو انجام بدن و اگر نقصی توی سیستم به وجود بیاد حتی توی یکی از بخش‌هاش می‌تونه کل کار سیستم رو مختل کنه.
مشکل الان بایرن کمی پیچیده‌تر هست. مشکل اول وجود یک سری مدیر بدون دانش و همینطور بدون تجربه خاص و مهم‌تر از همه کله شق و زبون نفهمه.
به نظرم اولین تغییری که بایرن بهش نیاز داره جایگزین شدن چند تا مدیر کاربلد شبیه ماروتا و پرز با هوینس و رومنیگه هست.
دومین تغییری که به نظر من باید اتفاق بیفته استراتژی و برنامه و پروژه‌های باشگاه است.
هدف باشگاه به نظرم باید چیز دیگه‌ای باشه هدف باید موفقیت همیشگی در کنار تراز مالی مثبت و ثبات و پایداری باشه.
باید از تعصب بیهوده و حمایت و هواداری بدون توجیه از یک سری بازیکن خاص دست برداشته بشه و همه بابت اشتباهاتشون جوابگو باشند و قضاوت بشن و اینکه تلاش کنند که خودشون رو تغییر بدن و یا اینکه درهای خروج به روشون باز بشه.
منظورم بازیکن‌های مختلفی هست بارزترین مثالش کیمیش بازیکنی که نه سرعت زیادی داره نه خلاقیتی ازش می‌بینم نه پاس بلند یا کوتاه سرنوشت سازی میده و نه می‌تونه فضای بین دفاع و هافبک رو پوشش بده و عملاً هیچ کار مفید و ارزشمندی در خط هافبک انجام نمیده و کل کارش پاس رو به عقب و پاس‌های بی‌ارزش و بی‌هدف هست.
ولی این بازیکن دائم تحت حمایت باشگاه هست و باشگاه تلاش می‌کنه به هر دلیلی اون رو تبدیل به نماد باشگاه کنه.
نکته‌ای که هست باید اینجور رفتار نسبت به بازیکن‌ها از بین بره و تصمیمات سخت در باشگاه به راحتی اتخاذ بشه.
نباید بازیکن سالاری و بازیکن محوری در باشگاه وجود داشته باشه.
نکته دیگه‌ای که توی این موضوع وجود داره اینه که همین حمایت‌های بی‌جا خیلی وقت‌ها از اسطوره‌های تیم و کسایی که همیشه برامون عزیز و دوست داشتنی بودن هم میشه.
برای مثال نویر که با وجود افتش برای اینکه ناراحت نشه باشگاه حتی یه رقیب براش نمیاره حتی یه بازیکن جوون نمیارن که این کنار آب دیده بشه.
و نتیجه‌اش میشه اوضاع این فصل تیم که رسماً هر شوتی که امکان گل شدنش بیشتر از ۳۰ درصد بوده گل شده و عملاً هیچ سیو مهم و کار خاصی توی دروازه انجام نداده نویر.
به عنوان یک بایرنی دوست دارم باشگاه تصمیمات سخت رو راحت بگیره و به پروژه و استراتژی و آرمان و اهداف تیم وفادار باقی بمونه و در محور و بر پایه همون‌ها عمل کنه.
دوست دارم بایرن همونطور که در رئال پرز فقط برای تیم کار می‌کنه و خیلی راحت یک سری از اسطوره‌هایی که دیگه نمی‌شد باهاشون ادامه داد رو کنار میزاره برای تیم ما هم همین اتفاق بیفته.
در کل با آرزوی بهترین‌ها برای بایرن و با آرزوی یک انقلاب و تغییر بزرگ در ساختار معیوب باشگاه.
