گل پیش روی تو ای گل من دیگر تماشا ندارد
گردد خجل گل ز رویت ای جان این جای حاشا ندارد
لب ها چو بر خنده میگشایی گویی بخندد سپیده
چشم فلک همچو چشمت ای مه ستاره ای را ندیده
گل پیش روی تو ای گل من دیگر تماشا ندارد
گردد خجل گل ز رویت ای جان این جای
بیا که در چهره ی تو جلوه ی قمر میبینم
در سایه ی گیسوی تو شام بی سحر میبینم
بیا که در چهره ی تو جلوه قمر میبینم
در سایه ی گیسوی تو شام بی سحر میبینم
صد آرزو در دل من کشتی و پروا نکردی
بودی طبیب دل اما این دل مداوا نکردی
گل پیش روی تو ای گل من دیگر تماشا ندارد
گردد خجل گل ز رویت ای جان این جای حاشا ندارد
