رئال مادرید در این فصل با مشکلات عدیده بسیاری دست و پنجه نرم میکند که یکی از بزرگترین آنها، خط دفاعی این تیم است.
رئال مادرید پس از گذشت 17 بازی در لالیگا، 16 گل را دریافت کرده است و این در حالیست که در لالیگای فصل قبل فقط 26 گل را خورد. این تیم هم در فصل گذشته و هم در این فصل با مصدومیت های زیادی در تمامی پست ها روبرو شده و یکی از دلایل ضعف دفاعی همین است اما مصدومیتها توجیه کننده این معضل نیست. فصل گذشته و قبل از شروع فصل تیبو کورتوا با مصدومیت رباط صلیبی روبرو شد و کپا جایگزین او شد. در اولین بازی آن فصل هم ادر میلیتائو و در حوالی نیم فصل هم آلابا به همین مصدومیت دچار شدند و رئال با کمبود بازیکن روبرو شد و هیچ بازیکنی در آن مقطع به تیم اضافه نشد و از داشته های تیم استفاده شد. در فصل گذشته به غیر از رودیگر که بدون جانشین بود، ناچو در اکثر مسابقات به عناون زوج دفاعی مدافع آلمانی حضور داشت و چوامنی و دنی کارواخال هم گاهی در مرکز خط دفاع قرار میگرفتند. خسوس وایخو هم به عنوان گزینه آخر در نظر گرفته میشد که البته بازی نکردن او بسیار مفیدتر از بازی کردنش است. به هر شکل که بود فصل برای لوس بلانکوس به بهترین شکل ممکن به پایان رسید. نتایج خوب تیم و قهرمان شدن در لالیگا و چمپیونزلیگ باعث شد که همه یادشان برود رئال با کمبود مهره در همه پست ها و به خصوص در خط دفاع مواجه است. در پایان فصل گذشته، ناچو مادرید را به مقصد عربستان ترک کرد و رافا مارین هم که میتوانست گزینه مناسبی برای نیمکت باشد هم به ناپولی فروخته شد تا فقط رودیگر و میلیتائو تنها بازیکنان تخصصی پستشان باشند.
ادر میلیتائو هم در این فصل دوباره با مصدومیت رباط صلیبی مواجه شد و فصل را هم از دست داد و داوید آلابا هم تا به این لحظه هنوز به صورت کامل از مصدومیت خود نتوانسته ریکاوری کند و به میادین بازگردد تا دست آنچلوتی خالیتر از قبل باشد. در این بین دنی کارواخال هم با مصدومیت سنگینی از ناحیه رباط روبرو شد تا حتی این گزینه هم برای بازی در دفاع وسط از بین برود. آنجلوتی چارهای جز دعوت از بازیکنان کاستیا نداشت که از بین آنها رائول آسنسیو در بازی برابر اوساسونا جایگزین میلیتائو شد و این بازیکن عملکردش از آن مسابقه تا به الان در حد و اندازه یک بازیکن 21 ساله که تجربه بازی در رده بزرگسالان را نداشته، قابل قبول بوده است. نکتهای که تا به اینجا مطرح شد مربوط به عمق اسکواد رئال مادرید بود. اینکه بخشی از به دردسر افتادن تیم در این دو فصل ربط مستقیم به عملکرد مدیران این تیم در بازار نقل و انتقالات دارد. آنها هیچ مهره تدافعی را برای تیم جذب نکردند و باعث این شدند که عمق اسکواد تیم به خصوص در دفاع به این شدت خالی باشد. گزینه هایی مثل سرخیو راموس، متس هوملز و یا حتی ماریو هرموسو، گزینه هایی بودند که بدون تیم بودند که در آخر هولز و هرموسو به رم پیوستند ولی همچنان راموس آپشن باز برای جذب بود که باز هم سران باشگاه مادریدی هیچ اقدامی درباره آن نکردند.
دلیل دیگری که باعث ایجاد این معضل شده است، ربط مستقیم به تصمیمات کادر فنی دارد. آنچلوتی و دستیارانش بعد از خالی شدن دستشان به راهکار های متفاوتی دست زدند و یکی از آنها حضور شوامنی در کنار رودیگر بود آن هم در حالی که در پست شش کاماوینگا هم مصدوم بود. شوامنی فصل پر فراز و نشیبی را سپری کرده و چندین بار به علت مصدومیت و عدم فیت بودن از لحاظ فنی کار دست تیم داده است. شوامنی در بازی های اخیر در حالی در کنار رودیگر قرار گرفته است که رائول آسنسیو به عنوان گزینه تخصصی آن پست، فرصت بازی را در چند بازی اخیر پیدا نکرده است. شوامنی هم در بازی برابر رایو وایکانو و هم در بازی های دیگر نشان داده است که مدافع حواس جمعی نیست و این به وضوح در بازیش به عنوان دفاع وسط مشخص است. پاشنه آشیل دیگر رئال پست فول بک راست است. جایی که کارواخال فصل پیش عملکرد بسیار خوبی را از خود نشان داد و در این فصل داشت به همان مهره فصل قبل تبدیل میشد که مصدومیت گریبان او را گرفت و در نهایت وازکز تنها گزینه باقیمانده این پست شد. لوکاس واکز به عنوان فول بک راست، توانایی یک به یک شدن با وینگر حریف را ندارد و تقریبا در تمامی دوئلها میبازد و اینکه چون قد و قامت کوتاهی دارد، روی هوا هم کاری از دستش برنمیآید. در سمت مقابل هم فرلاند مندی و فران گارسیا به عنوان فول بک های چپ این تیم عملکرد قابل دفاعی نداشتند. مندی که به کار دفاعیش شناخته میشود، کاملا نا امید کننده بوده و فران گارسیا هم حرف زیادی در این فصل برای گفتن نداشته است. راه حل های متفاوت دیگری نیز وجود دارد که آنچلوتی باید به آنها فکر و اجرایی کند. مثلا شوامنی را به پست اصلیش برگبرداند و یا حتی او را نیمکتنشین کند و کاماوینگا در پست شش قرار گیرد. فده والورده هم گزینه موقتی مناسبی برای بازی در فول بک راست است به شرططی که جای خالی او در میانه میدان با گزینههای مناسبی پر شود. از طرفی دیگر اگر عملکرد سینوسی دو فول بک چپ ادامهدار شود، کارلتو از کاماوینگا در آن منطقه بازی بگیرد. در آخر برای زوج دفاعی تیم هم، زوج رودیگر و آسنسیو، منطقیترین انتخاب میتواند باشد.
نکته آخری که باید بیان شود این است که رئال مادرید در چند فصل اخیر روی ارسال های از جناحین و به خصوص ارسال هایی که از روی ست پیسها انجام میشود، ضعف بسیار بزرگی دارد و به قولی پاشنه آشیل اصلی این تیم بوده است که هنوز هیچ راه حلی برای برطرف کردن آن از طرف کادر فنی انجام نشده است.
رئال مادرید در این فصل عملکرد قابل دفاعی نداشته است و برای جبران کردن این عملکرد ضعیف به تلاش بیشتری نیاز دارد. برگشتن و روی فیت بودن بازیکنانی مثل شوامنی و کاماوینگا تا حدی میتواند به کمربند میانی و خط دفاع این تیم کمک کند و این وضع آشفته را کمی سر و سامان بدهد اما در تابستان آینده، تیم مدیریتی رئال باید فکری اساسی به پایین بودن عمق اسکواد تیم بکنند.