sia 10مسئله اینه که بعضی ها فوتبال خیلی جدی گرفتن.شامل خودم هم میشه، من سر فوتبال شده حتی تپش قلب بگیرم و در مرز سکته برم ولی الان وضعیتم خیلی بهتر شده و همیشه به خودم یاد آوری میکنم فوتبال فقط یک سرگرمی جذابه
الان مثلا فلان تیم با اشتباه داوری قهرمان بشه فلانی نشه که چی ؟به قول اون بازیکن تیم فرانسوی تیمم سقوط کنه اصلا به من چه که حقوق میگیرم.
فوتبالیست نسل جدید کمترین تعصب به باشگاه ها دارند و به فوتبال فقط نگاه درآمد زایی و ساختن زندگی خوب دارند.الان نیمار براش مهم نیست الهلال باشه یا بارسلونا.فقط پول و زندگی لاکچری خودش براش مهمه.امثال رونالدو که انگیزه های فراتر از مالی دارند و همیشه می‌خوان برنده و بهترین باشند بسیار کم هستند.
الآن باید به فوتبال به عنوان یک سرگرمی جذاب نگاه کنید تهش تیمتون می بازه دیگه البته همچین دیدگاه من به صورت افراطی میشه همون گلوری هانتری یا اینکه تیمت ۸ تا گل بخوره و خوشحالی کنی و بگی چه فوتبال جذابی، به به!ولی نه اون دیدگاه افراطی نه اون دیدگاه تفریطی.
نظر هوادارن نروژی اینه که وار جذابیت این ورزش و سرگرمی می‌گیره فک کن سر هر گل با شک باید خوشحالی کنی!نمونه آخرش گل آرسنال به استون ویلا.وار کشنده جذابیت ولی عدالت بیشتر می‌کنه
از نظر بعضی وار مثل این میمونه تو گیم آنلاین می زنی بعد یکی بمیری بعد سیستم چک کنه پینگ طرف در اون لحظه چه جوری بوده!!یا نتش قطع نشده باشه.اینجوری قطعا عدالت اجرا میشه ولی خب لذت از بین میره چون گیم زندگی طرف نیست تهش باختی دیگه.
فوتبال هم همینه اگر بازیکن خوبی باشی حتی تیم ته جدولی حقوق خوبی داری و در آینده هم اون حقوق خوب داری.
البته تو بازی های ملی باز یکم حساسیت ها بیشتره ولی بازم فوتبال ملی هم چیزی فراتر از سرگرمی نیست.
البته خود من همچین دیدگاهی دارم در حالی که چندین کتاب درباره فوتبال فراتر از ورزش خواندم بنظرم کتاب های جالبی هستند ولی بازم همچین دیدگاهی دارم خصوصاً تو نسل جدید ورزشکاران پولکی.
کتاب های عادل فردوسی پور فوتبال علیه دشمن
دکتر صدر هم چند تا کتاب خوب داره همین طور کتاب های وحید نمازی که در حد دکتر صدر خوب نیست ولی در کل چند کتاب خوب داره(دیوانه های فوتبال بازیکن مخفی و فوتبال چگونه جهان را توصیف می‌کند)
فوتبال و فلسفه هم کتاب خیلی خوبیه نزدیک ۵۰۰ صفحه هست.
