پیشرو
شلوار بَگ
هدفون و یه سیگار برگ
شدی بازیگر سریال گنگ
اونقدر مستی که نمیزنی به لیوانت دست
آه ، دورت شده پر از شریک های پست
واسه رفقای بد همه پول هات رو میدی
اولش میشی عاشق ام و توپاک و بیگی
میری خونه دعواست واسه تیریپ بگت
به مامان بابا میگی تو ونک میتینگ رپه
زود پول بده میخوام برم سر ساعت برسم
مامانت میزنه با یه سینی تو سرت
میگی بیخیال همه چی
سرت درد میگیره اگه نری ونک و بری باز نرسی
میگی سرم رو بکوبم به دیوار برا چی؟
اون ها پیرن نمیفهمن چی میگم برای کی؟
میمیرم برا این کار
عمرا وقتی به من فیریکم نرسید
یاس
یه دریا بنزینم در پی جرقّه زدن
سرم به سنگ نخورد سنگو زدن به سرم
بیست سال کار که ثابت کنم بَرَنده منم
من حتی لباسامو می شستم با عرق تنم
حال، نشستم تو کور سوی نیمه شب
سربلند می تونم به اون دور خیره شم
منتقدانی که برام بو می کشن
قبل پخش صدا صفحه ها رو بو می کشن
آدم با کرده ها مرتفع میشه
با نکرده ها جَسورانه مُعتبر میشه
این، یه جمع بندیه که از جمعیت دیدم
پس اول دومی رو ارجحیت میدم
تو دوره ای که هنرها رو بلیط می کنن
بازیکنا تیم خودشون رو دریبل می کنن
آدما خاکی باشی بازم گِلیت می کنن
مسوولا بر عکس وعده ها کلید می خورن
شاید..
حصین
سوار سرنوشتم کجا نمیدونم یه جا نمیمونم
یه باک پر دارم یه راه که پر پیچه
تمام لحظه هام دنبال اکسیژن و جای آزاد
روزامم جای بازار یه طور دیگه شب میشه
میخونم قشری خاص کلاس سرگیجه با کولی به پول نمیدم
زوری به گور نمیرم اسباب شیرینی روزی یه غول نمیشم
فهمیدی یا نه شکارچی دولته تصویریاشم جا ماچ تو غربته
باس عمقا بفهمی محکم ببندی کمرتو تا که نشی گوسفند قبلی
سلاخیت میکنن دل خراش سیبیل کشوراش
میگیرن چِل برات با شاخه گل سرخ روی سنگ قبر
میشی مهره سوخته جنگ نرم
وولووومممم...
هیچکس
تف، تف، رو شعرام قفل
هنو مشروب گرونه و کراک مفت
ایمان قوی تو بلاد کفره
هنو مال همو میخوریم لف لف لف
تف، تف، رو شعرام قفل
هنو مشروب گرونه و کراک مفت
ایمان قوی تو بلاد کفره
هنو مال همو میخوریم لف لف لف
تف
همه چی خوبه، نیشا بازه
پول نمیخواد شازده
اون رئیسا فاسد نیستن
خبرا توی تیترا راسته
سربازا دستشون یا بیله یا داسه
تف
از خواب هر روز میپرونیم
زوایای مختلف بهت عمو میفهمونیم
نگو نقالهم،تف
از سانسورای سیمام
من صدای آروغای دیوام
من شیوام، انفجار مینام
هیچکس، ناخدای بینام
علی قاف
باز منم و جفت جفت چراغ قرمز جلوم
همه با یه جفت چشم قرمز سُر و مُر و گنده
تو برو روضه شب جمعه تا جمجمه پر شه
دیرو می روندی نیسان گاوی آبی ولی حالا پشت پورشه
تا سرم نرفته بگو به تو چه
حیف این بحث کلیشه ست و هــمه شنیدن
آخه ملت به زیرزمینیا نــه نمیگن
میگن دیدی طعنه می زد منم خسته میشم
وقتی می بینم مردمم اسکلن
هنوز درگیر تل و الکن
آقایونی که می خوان خوب اسم در کنن
سس سیاسی و قر رو بیشتر کنن
تا سوژهها رو با شعراشون پیشمرگ کنن
بعد با نیشخند بلند بگن سپاه دنبالشونه
اونا جیمفنگ شدن حاجی زیرنگ بودن
بهرام
منم موسیقی متن لحظه هات
اگه زندگیت یه فیلم بر اساس واقعیته
با دلت بهم گوش کن
زندگی تپش وسط سینته
نه غریبه ام نه سرکرده
من عینا تکرار میشم بازم اگه زمان برگرده
نه پشیمونم نه شرمنده
منم هذیون یه دنیای تب کرده
من دنیامو خودم آفریدم
زمانشم طول می کشه تا آخرین در
من یعنی اولین تولد تا آخرین مرگ
من یعنی اولین جوونه تا آخرین برگ
اونی که مغز هست وسط کله ش
میبینه منو وقتی که صفحه برگشته
علی سورنا
م، مثل مرگ معرفت مردم
مردن مرام و مرفین و مرد مست الکل
ج، جرم، جنایت، جنگ جنگ، جراحت
اوج جنون جسارت، جوون، جنم یعنی حرف
نون نون نون توی سفره نبود
کور خوند اون که میگفت میشه تموم
و، وهم، و، وحشیانه ترین برخورد
و، ولی اما اگر به این مردم
ن، *** نو پوش
تظاهر به دلسوزی به کهنه پوشا
ش، شروع یه شب توی شهر
که گند زد به نفس کل روزات
ه، هنوزم یه حرکتی هست
ه، هیپ هاپ و یه هفت خطی هست
ر، راه رفته، راه مونده بازم
من هنوزم تو این زمین کار مونده دارم
فدایی
ویترینت شیشه ایه، مشت ما فلزی
کامیونو با سه تا لاستیک میارم من از برزیل
پاکسازی می کنیم
ملتفت زده تو کار اصلاح ژنتیک
ت ت ت ت می افتی مثل کِنِدی
سرنوشت آزاده می شه بدتر از دایانا
کله ی عظیم علی رو می ذاریم رو کاتانا
سوالی که برام پیش اومده اینه
شب پاتختی رابطه چگونه بوده بین مامانا؟
هنوز همونه همون قدرت طلب
آویزونه که از یه جا ساپورت بشه
مدرکام از همیشه محکم ترن
حالا برو به آزاده بگو راپورت بده
از ما یادگاری می مونه برات یه کبودی
اوج تو اون موقع بود که نبودی
بِیتا میاد افقی عمودی
مرتیکه دگوری راست بگو
چندتا مجاهد اومده بودن شب عروسیت؟