با توجه به تحلیل ویتفر شفر
استقلال به استراتژی محافظه‌کارانه امتیاز داد
بعد از گل دقایق اولیه، جو ورزشگاه به سمت استقلال بود و این فرصت مناسبی بود تا فاز هجومی استقلال در انتقال مثبت سریع‌تر عمل کند. در این شرایط، تیم باید با حفظ فشار روانی بر روی حریف، به دنبال گل دوم می‌بود. اما اشتباه استراتژیک استقلال، رفتن به باکس نیمه خودی و پرس از نیمه، موجب شد که مالکیت توپ به تیم عراقی داده شود و جو ورزشگاه آرام‌تر شود. این تغییر در استراتژی، به تدریج استرس و فشار تیم استثلال را افزایش داد و بر روی تماشاگران و بازیکنان استقلال نیز تأثیر منفی گذاشت که به خودی خود موجب عدم تمرکز در ادامه بازی شد.
خط هافبک میانی استقلال عملاً از بازی خارج شد و تعداد شوت‌ها و حضور تیم حریف در باکس ۱۸ استقلال به تدریج بیشتر شد. این وضعیت تا جایی پیش رفت که گل مساوی از روی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رسید. عدم تمرکز در این لحظات، جو ورزشگاه را آرام‌تر کرد و تیم حریف با عقب نشینی و تغییر استراتژی به باکس میانی، عملاً فضا را بر استقلال بست. این تغییر تاکتیکی، به تیم عربی اجازه داد که به ضد حمله‌های مؤثر روی آورد که در نهایت موفق هم بود.
استقلال مجبور به بازی از جناحین و شوت‌های از راه دور شد. پاس‌های بالای ۲۰ متر به باکس ۱۸ حریف، دو بار به گلزنی نزدیک شد اما به دلیل آفساید، این فرصت‌ها از دست رفت. در مجموع، استقلال با استراتژی اشتباه بعد از گل زده و رفتن به فاز دفاعی و باکس خودی، نه تنها جو ورزشگاه را آرام کرد، بلکه مالکیت توپ را نیز به تیم حریف داد. این امر باعث شد که تیم عربی بدون استرس و با اعتماد به نفس بیشتری به بازی ادامه دهد.
استقلال باید در فاز هجومی خود، از تاکتیک‌های انتقال سریع و پاس‌های عمقی و کات بک استفاده می‌کرد تا بتواند فشار بیشتری بر روی خط دفاعی حریف وارد کند. تا در نیمه نخست به گل دوم دست میافت تا فشار روانی بر تیم عربی بالا رود . و اداره بازی راحت تر و کم استرس تر .
