طرفداری | دیگو گودین (Diego Godín) زاده 16 فوریه 1986 در شهر روزاریوی اروگوئه است. او با 187 سانتی‌متر قد خود در پست دفاع وسط بازی می‌کرد. پدرش، خولیو گودین یک کارگاه مکانیکی داشت و مادرش، آیریس لیل، یک آرایشگر بود. او در سن چهار سالگی و پس از تلاش برای ماهی‌گیری از یک رودخانه، در آستانه غرق‌شدن قرار داشت اما خودش به تنهایی توانست شنا کرده و خود را نجات دهد. شاید از همین جا بود که پختگی ذاتی او متبلور شد. او فوتبالش را از 15 سالگی و با حضور در تیم‌های پایه دفنسور اروگوئه شروع کرد.
درخشش در تیم‌های پایه دفنسور مورد توجه یکی از باشگاه‌های پریمرا دیویژن اروگوئه قرار گرفت و این بازیکن در سال 2003 با 500 هزار یورو راهی باشگاه سرو شد. او در ابتدا به عنوان یک مهاجم نوک بازی می‌کرد اما مربیان سرو به مرور او را به پست دفاع وسط منتقل کردند. گودین چهار سال در باشگاه سرو حضور داشت و آمارهای دو بازی در فصل 2003، 15 بازی در فصل 2004، 17 بازی، یک گل در فصل 2005 و 30 بازی، پنج گل در فصل 2006 را به ثبت رساند. در فصل چهارم حضور در سرو، فرم فوتبالی گودین به بهترین شکل ممکن خود رسید و از این رو، این بازیکن در سال 2006 به ناسیونال، یکی از تیم‌های مطرح فوتبال اروگوئه پیوست. او یک سال در ناسیونال حضور داشت و آمار کلی 46 بازی، دو گل را در این باشگاه به ثبت رساند. دو گل گودین برای این باشگاه، در لیبرتادورس و در بازی‌های تیمش برابر ولز سارسفیلد و نیکاکسای مکزیک به ثبت رسید.
پختگی گودین با وجود فقط 20 سال سن که پیشتر منجر به دریافت بازوبند کاپیتانی باشگاه سرو شده بود، توجه تیم‌های مختلف اسپانیایی را به خود جلب کرد. او در سال 2007 با 800 هزار یورو به باشگاه ویارئال در لالیگا ملحق شد. نخستین بازی او در لالیگا، دیدار هفته پنجم ویارئال برابر راسینگ سانتاندر بود که این بازیکن موفق به 11 دقیقه بازی در این مسابقه شد. او در دومین حضورش در ترکیب ویارئال، در بازی هفته هفتم تیمش برابر اوساسونا گلزنی کرد. او در این فصل موفق به بازی در جام یوفا شد و در مجموع آمار 34 بازی، یک گل و دو پاس گل را ثبت کرد. او دو فصل دیگر در ویارئال حضور داشت و آمارهای 38 بازی، یک پاس گل و 44 بازی، سه گل و دو پاس گل را به ثبت رساند.
حضور موفق در ترکیب ویارئال و هم‌چنین بازی در جام جهانی 2010، اتلتیکو مادرید را بر آن داشت تا این بازیکن را با هشت میلیون یورو به مادرید بیاورد. نخستین بازی گودین با پیراهن اتلتیکو در بازی سوپرکاپ اروپا برابر اینتر میلان رقم خورد که این بازیکن و تیمش موفق به قهرمانی در آن شدند. او در 30 بازی فصل به میدان رفت و موفق به ثبت دو گل شد. او در فصل دوم حضورش در اتلتیکو، به همراه این باشگاه به قهرمانی لیگ اروپا رسید و در راه این مهم، گل پیروزی‌بخش تیمش را در دیدار برگشت یک‌شانزدهم نهایی برابر لاتزیو به ثمر رساند. گودین این فصل را با آمار کلی 41 بازی، سه گل و سه پاس گل به اتمام رساند.
او در فصل 13-2012 به افتخارات دیگری چون قهرمانی سوپرکاپ اروپا و جام حذفی اسپانیا با آمار کلی 42 بازی، یک گل و دو پاس گل دست یافت. گودین در فصل 14-2013 برای نخستین بار قهرمانی در یک لیگ برتر را تجربه کرد و جام لالیگا را بالای سر برد. او در این فصل یک نوبرانه دیگری را تجربه کرد و آن، بازی در لیگ قهرمانان اروپا و بلافاصله صعود به فینال این تورنمنت بود. گودین در لیگ قهرمانان، یک گل به پورتو در مرحله گروهی و یک گل در فینال حساس تیمش برابر رئال مادرید به ثمر رساند که اگر گل دقایق پایانی سرخیو راموس نبود، این گل، عامل اصلی قهرمانی اتلتیکو در لیگ قهرمانان می‌شد. با این وجود در نهایت گودین و تیمش به نایب قهرمانی جام رضایت دادند. آمار کلی او در این فصل شیرین، 51 بازی و هشت گل بود.
او پنج فصل دیگر دوران فوتبالش را در اتلتیکو مادرید سپری کرد و آمارهای 48 بازی، چهار گل و دو پاس گل در فصل 15-2014، 46 بازی، یک گل و دو پاس گل در فصل 16-2015، 47 بازی، سه گل و دو پاس گل در فصل 17-2016، 45 بازی و یک گل در فصل 18-2017 و 39 بازی، چهار گل و سه پاس گل در فصل 19-2018 را به ثبت رساند. گودین به همراه اتلتیکو در مجموع به افتخاراتی چون یک قهرمانی لالیگا، سه سوپرکاپ اروپا، دو لیگ اروپا، یک جام حذفی و یک سوپرکاپ اسپانیا دست یافت. او پس از 9 سال حضور در پایتخت اسپانیا، در سال 2019 راهی اینتر در سری‌آ شد.
نخستین بازی گودین با پیراهن اینتر، در هفته دوم سری‌آ و دیدار برابر کالیاری، پس از بازگشت از مصدومیت به وقوع پیوست. او در این فصل آمار کلی 36 بازی، دو گل و یک پاس گل را ثبت کرد. او به همراه اینتر بار دیگر حضور در فینال لیگ اروپا را تجربه کرد و در بازی تیمش برابر سویا گلزنی کرد اما نتوانست به سومین قهرمانی خود در این تورنمنت دست یابد. او در ادامه ماجراجویی‌های در ایتالیا راهی کالیاری شد و در یک فصل و نیم حضور خود، آمارهای 28 بازی و یک گل در فصل 21-2020 و 12 بازی و دو پاس گل در فصل 22-2021 را ثبت کند. گودین در ژانویه 2022 به اتلتیکو مینیروی برزیل پیوست و در شش ماه حضورش، علاوه بر قهرمانی در سوپرکوپای برزیل، آمار 9 بازی، یک گل را به دست آورد. او سپس در تیم‌های ولزسارسفیلد آرژانتین که در پیراهن ناسیونال به آن‌ها گل زده بود و پورونیوس اروگوئه بازی کرد و به ترتیب آمارهای 22 بازی، یک گل و سه بازی، یک پاس گل را ثبت کرد. گودین در سال 2024 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین بازی ملی گودین در سال 2005 و در دیدار اروگوئه و مکزیک رقم خورد. او در کوپا آمریکای 2007 برای نخستین بار در یک تورنمنت ملی حضور یافت و در دو بازی به میدان رفت. حضور بعدی او در تورنمنت‌های ملی در جام جهانی 2010 شکل گرفت که این بازیکن نقش کلیدی‌تری در ترکیب تیمش داشت. او در پنج بازی کشورش در ترکیب ثابت قرار داشت و توانست به جایگاه سوم جام جهانی دست یابد. حضور موفق گودین در جام جهانی باعث شد تا در فوتبال باشگاهی نیز بیشتر دیده شود. گودین در قهرمانی اروگوئه در کوپا آمریکای 2011، به دلیل ابتلا به یک بیماری، فقط دو دقیقه در فینال بازی کرد و سهم کوچکی در قهرمانی کشورش داشت. او سپس در جام کنفدراسیون‌های 2013 حضور پیدا کرد و با اروگوئه به جایگاه چهارم آن رسید.
گودین در جام جهانی 2014، برای دومین بار حضور در این تورنمنت معتبر ملی را تجربه کرد و بازوبند کاپیتانی کشورش را از دومین بازی بر بازو بست. او تک گل پیروزی‌بخش اروگوئه در سومین بازی برابر ایتالیا را به ثمر رساند و به صعود کشورش به مرحله یک‌هشتم نهایی کمک زیادی کرد. او در جام جهانی 2018 نیز حضور داشت و در پنج بازی به میدان رفت و در دیدار برابر روسیه گلزنی کرد. حضور در چهار دوره بعدی کوپا آمریکا و جام جهانی 2022، آخرین تجارب ملی گودین بود. دیدار با پرتغال در جام جهانی 2022، آخرین بازی ملی این بازیکن بود. آمار نهایی او در تیم ملی کشورش، 160 بازی، هشت گل و هفت پاس گل بود. او فقط در سال 2009 و در انتخابی جام جهانی برابر پرو، در بازی‌های ملی خود کارت قرمز دریافت کرد. گودین یک مدافع میانی باهوش بود که با قدرت رهبری خوب خود، موقعیت‌گیری و خونسردی ذاتی شناخته می‌شد و سازمان‌دهی خط دفاعی تیمش را برعهده داشت. او توانایی بسیار خوبی در بازی هوایی و پرش‌هایش داشت و کارشناسان او را یکی از مدافعان پیش‌روی عصرش می‌دانستند. لقب او در دوران بازی‌اش، ال فلاچو به معنی مرد لاغر اندام است که اشاره به هیبت او دارد.
از سری خاطرات فوتبالی
ایدور گودیانسن؛ مرد یخی بارسلونا و چلسی و اسطوره فوتبالی ایسلند
مایک چنون؛ گلزن وفادار ساوتهمپتون، بازیکن سابق منچسترسیتی و مربی اسبدوانی
کریستین زاکاردو؛ زننده گل به خودی جام جهانی 2006 با سابقه بازی در میلان و وولفسبورگ
