طرفداری | کاسمیرو از لیونل مسی و کریستیانو رونالدو به عنوان بازیکنانی یاد کرد که فوتبال را تغییر دادند، مثل پپ گواردیولا.
برخی بازیکنان فراتر از دوران حضورشان در یک باشگاه، میراثی ماندگار بر جای میگذارند. یکی از این چهرههای فراموشنشدنی، کاسمیرو هافبک برزیلی سابق رئال مادرید است که در کنار کروس و مودریچ یکی از بهترین مثلثهای خط هافبک تاریخ را تشکیل داده بودند. او که در سال ۲۰۲۲ با انتقالی ۸۰ میلیون یورویی راهی منچستریونایتد شد، همچنان پیوندی عمیق با رئال مادرید دارد.
نشریه آاس اسپانیا در آستانه دیدار برگشت حساس رئال مادرید و منچسترسیتی در لیگ قهرمانان اروپا، با کاسمیرو در خانهاش در منچستر گفتوگویی اختصاصی انجام داده است.
برای من، کاستیا یک مدرسه واقعی بود. حتی اگر از باشگاهی دیگر آمده باشی، آنجا به جایی تبدیل میشود که در آن فوتبال یاد میگیرید. ما از دروازه والدبباس وارد شدیم، نه برنابئو. حضور در کنار جوانترها به تو یاد میدهد که قدر چیزهایی که قرار است به دست بیاوری را بدانی. یکی از بهترین تصمیمات زندگیام این بود که پیشنهاد بازی در کاستیا را قبول کردم، حتی با بازیکنان تیم سوم رئال مادرید هم تمرین کردم. تاکید میکنم، آن دوران برای من بسیار زیبا و ارزشمند بود.
خاطره کاسمیرو از مودریچ
میخواهم خاطرهای تعریف کنم که تا به حال در هیچ مصاحبهای نگفتهام. بعد از فینال لیگ قهرمانان در میلان مقابل اتلتیکو که در ضربات پنالتی بردیم، در رختکن در حال جشن گرفتن قهرمانی یازدهم (اوندسیما) بودیم که لوکا مودریچ جلو آمد و با آرامش و به اسپانیایی خاص خودش گفت: «دوستان، حالا باید دو لیگ قهرمانان دیگر هم ببریم.» به او گفتیم: «بیخیال لوکا، ما تازه قهرمان شدیم» اما او جواب داد: «نه، نه. با این تیم فوقالعادهای که داریم، باید از فرصت استفاده کنیم و تاریخ بسازیم، حداقل دو قهرمانی دیگر بگیریم.» و ما هم دوازدهمین را در کاردیف و سیزدهمین را در کییف بردیم. پشت سر هم.
لوکا این را میدانست. در مادرید وقتی لیگ قهرمانان را میبری، فردای آن روز از تو میپرسند: «خب، سال بعد چه میشود؟» اگر فقط لالیگا را ببری، چیزی عادی است و به تو میگویند که باید در اروپا هم قهرمان میشدی. اگر فقط کوپا دل ری را ببری، میگویند که فصل فاجعهبار بوده است. این یعنی مادرید، حداکثر توقعات.
- آیا فکر میکنی که آن چهار قهرمانی در پنج فصل دوران طلایی مسی در بارسا را خراب کرد؟
توضیح دادنش سخت است. مسی یکی از بهترین بازیکنان تاریخ بود. اما ما هم بازیکن دیگری داشتیم، کریستیانو رونالدو. کاری که این دو نفر کردند، تکرار نشدنی است. در نسل من، بهترینها کریستیانو، مسی بودند و کمی پایینتر از آنها نیمار بود. اما کریستیانو و مسی واقعاً فوتبال را تغییر دادند. درست مثل گواردیولا که فوتبال را با تیکیتاکا متحول کرد، آنها هم فوتبال را به شکلی دیگر تغییر دادند. ۵۰ گل در هر فصل میزدند و این کاملاً عادی به نظر میرسید. این دو همیشه در خاطرات ما خواهند ماند. و ما آن قهرمانیهای لیگ قهرمانان را با حضور زیدان هم بردیم. کسی که یک دوران را به نام خودش رقم زد.
کریستیانو رونالدو به 1000 گل میرسد؟
قطعاً. میگویند پله به این رکورد رسیده، اما کریستیانو قطعاً ۱۰۰۰ گل رسمی خواهد زد. این یکی از چالشهایی است که او را در اوج نگه میدارد. ما باید تا زمانی که بازی میکند از تماشایش لذت ببریم. مثل مسی و نیمار. این بازیکنان در دنیای دیگری هستند. تا زمانی که بازی میکنند، باید از آنها لذت ببریم. من بارها مقابل مسی بازی کردم و نمیتوانستم به تنهایی او را متوقف کنم. باید کمک میگرفتم از مودریچ، تونی یا راموس. متوقفنشدنی بود. دقیقاً مثل کریستیانو.
آیا امباپه در این سطح است؟
از من بشنوید: امباپه یک بازیکن توقفناپذیر است. اولین باری که با او روبهرو شدم، در لیگ قهرمانان اروپا در پارک دو پرنس بود. او همه کار با ما کرد. بازی را ۱-۰ با گل خودش بردند، اما او یک کابوس بود. او از آن دسته بازیکنانی است که در تاریخ فوتبال ماندگار خواهند شد. نمیتوان از او انتظار داشت که همیشه نمره ۹ بگیرد، اما هرگز کمتر از ۷.۵ یا ۸ هم بازی نمیکند. امباپه ما را بدعادت کرده است.
توپ طلا نبردن وینیسیوس
قطعاً تعجب کردم. نمیگویم که رودری شایستگی آن را نداشت، زیرا این تصمیم رایدهندگان بود، اما نقش وینی در قهرمانیهای فصل گذشته مادرید، تأثیرگذاری او با گلهایش در فینالها، بهخصوص در ومبلی، و اینکه بهترین و غیرقابلمهارترین بازیکن لالیگا بود، غیرقابل انکار است. اما من نمیتوانم به رودری بیاحترامی کنم، او بازیکن بزرگی است و این تصمیم فوتبالی بود. اما اگر دست من بود، قطعاً به وینیسیوس رای میدادم.
جدایی از رئال مادرید
زمان مناسبی بود. من با رئال مادرید به همه چیز رسیده بودم و وقت آن بود که چالشهای جدیدی را امتحان کنم. از نظر فردی، بهترین فصل من به عنوان یک فوتبالیست حرفهای، اولین فصل حضورم در یونایتد بود. از نظر تیمی شاید نه چون قهرمانی در لیگ قهرمانان با مادرید بینظیر است، اما از نظر عملکرد فردی، فکر میکنم اولدترافورد بهترین کاسمیرو را در آن فصل دید. خانوادهام، همتیمیهایم، دوستانم. در مدتی که آنجا بودم، هر چه داشتم برای مادرید گذاشتم. هرگز آن را فراموش نخواهم کرد.
به یونایتد احترام میگذارم. من هنوز یک سال و نیم دیگر قرارداد دارم و دوست دارم این مدت را در منچستر بمانم. اینجا راحت هستم و خانوادهام هم همینطور. زبان انگلیسی را یاد گرفتهایم. از هواداران اولدترافورد و باشگاه بسیار سپاسگزارم. از نظر باشگاهی خوشحالم، اما از روی نیمکت بودن؟ مسلماً نه. آن فرق دارد.