به نام خدا
.
قالب:غزل
.
آه از این دور بودن ها که ما را می‌کشد
لعن بر دنیا که نزدِ ما وفا را می‌کشد
.
این هوس بازی که جایز گشته اکنون هر کجا
عشق را پس می‌زند ، ناگَه حیا را می‌کشد
.
غرق ثروت ها شدن ، در این جهان مولع شدن
سادگی ها ، نیک بودن وین صفا را می‌کشد
.
درد و غم های جهان را من بدیدم آن زمان
وان زمان بی اعتنایی یک گدا را می‌کشد
.
آه ای بادی که بر ما عاشقان بودی بشیر
ظلم ها امروزه هر بادِ صبا را می‌کشد
.
یار من دوری گزین آیا نمی‌دانی کنون
این جهان طوری شده آدم حوا را می‌کشد
.
لیک در دل همچنان بر آن زمان دارم امید
وان زمان دستِ صداقت این ریا را می‌کشد
.
عدل و نیکی آن زمان دنیایِ ما پر می‌کند
مهربانی هایِ ما دیْوِ جفا را می‌کشد
