مریخ‌نوردهای ناسا که در دهانه جزرو در سطح سیاره سرخ مشغول فعالیت بودند، سنگ‌هایی شگفت‌انگیز پیدا کردند که نشان می‌دهد آنجا در گذشته‌ای دور برای پا گرفتن حیات به شکلی که ما می‌شناسیم، محیطی مناسب بوده است.
به گفته راجر واینز اخترشناس دانشگاه پردو این سنگ‌ها در محیط گرم و مرطوب همچون چشمه‌های آب گرم شکل می‌گیرند و حضور آن‌ها در محیط سرد و خشک امروزی مریخ شگفت‌انگیز است.
تاریخ مریخ روی سنگ‌های آن نوشته شده است و ما روی زمین زبان سنگ‌ها را می‌دانیم و می‌توانیم تاریخ مریخ را با بررسی سنگ‌های آن رمزگشایی کنیم. البته بررسی ساختار سنگ‌های مریخ از میلیون‌ها کیلومتر فاصله کار آسانی نیست.
ناسا برای این کار مریخ‌نوردهای کنجکاوی و استقامت را به روی سطح سیاره سرخ دارد. این ربات‌های پیشرفته کار نمونه برداری و آنالیز سنگ‌ها را به انجام می‌رسانند.
سنگ‌های ویژه‌ای که در دهانه جزرو پیدا شد، به اندازه کافی متفاوت بودند که مریخ‌نوردهای ناسا را به خود جلب کنند. این سنگ‌های متمایز از پس‌زمینه احتمالا در نتیجه فرسایش محیط به جا مانده‌اند.
تحلیل این سنگ‌ها با ابزارهای طیف‌سنج لیزری موجود در مریخ‌نورد استقامت نشان داد که آن‌ها از یک کانی رسی به نام کائولینیت تشکیل شده‌اند. تشکیل کائولینیت به دمایی معتدل و مرطوب نیاز دارد که هیچ‌کدام در مریخ امروزی دیده نمی‌شود.
تعداد بالای این سنگ‌های در دهانه جزرو نشان از گذشته‌ای دارد که در آن شرایط برای به وجود آمدن حیات مهیا بوده است.
مشخص نیست که این سنگ‌ها چگونه بوجود آمده‌اند. هنوز پرسش‌های زیادی بی‌پاسخ مانده است. چه میزان آب در مریخ وجود داشت؟ آب چه مدت روی مریخ باقی ماند و با توجه به دمای کنونی مریخ، آن‌همه آب کجا رفت؟
شاید هنوز حجم عظیمی از آب در مریخ باقی مانده باشد!
