خدای مهربون عاشقنوازه
غم بیچارگان رو چارهسازه جانا
خودش میدونه چون تنهای تنهاس
که تنهایی بلای جان گدازه بهار
سر راهت نشینم خستهخسته
گل ریحون بچینم دسته دسته جانان
گل ریحون چنین بویی نداره
دل ما طاقت دوری نداره بهار
آی یار نارنجی جونم
گل جامه نارنجی جونم
آی رفیق از من جدا شد
یار رفت به غربت یار ای
ها لیلی آی به غربت آشنا شد
بر من دلخواه...من غریبم
جمال دلربا داری نگارا
چو مژه در سما داری نگارا
غریبی سخت مرا دلگیرو دارد
آخ فلک به گردنم زنجیرو دارد
آی یار نارنجی جونم
گل جامه نارنجی جونم
آی فلک از گردنم زنجیرو بردار
آخ که غربت خاک دامنگیرو دارد