آرسنال در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر رئال مادرید با چالشی بزرگ مواجه است؛ اما نمایش ضعیف کهکشانی‌ها مقابل اتلتیکو مادرید نشان داد که مدافع عنوان قهرمانی ضعف‌هایی هم دارد.
هواداران آرسنال که شب گذشته دیدار حساس دو تیم مادریدی را تماشا کردند، احتمالاً خود را بین دو گزینه دشوار و نه‌چندان خوشایند می‌دیدند.
پیروزی قاطع آرسنال در دیدار رفت مقابل پی‌اس‌وی آیندهوون، تقریباً صعودشان را به مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان قطعی کرده بود. بنابراین آن‌ها پیش از شروع بازی می‌دانستند که در مرحله بعدی یا باید مقابل رئال مادرید قرار بگیرند و یا اتلتیکو مادرید؛ صادقانه بگوییم، هیچ‌کدام از این دو گزینه چندان ایده‌آل به نظر نمی‌رسید.
رئال مادرید پادشاه این رقابت‌هاست و بیش از دو برابر هر تیم دیگری (۱۵ بار) فاتح لیگ قهرمانان شده است. از سوی دیگر، اتلتیکو مادرید اگرچه هرگز قهرمان این مسابقات نشده، اما با هدایت دیگو سیمئونه چندین بار تا مراحل پایانی پیش رفته و در روزهای خوبش، قادر است هر تیمی را شکست دهد.
در نهایت، این رئال مادرید بود که پیروز شد (البته که آن‌ها پیروز شدند!)، اما برای شکست رقیب همشهری خود نیاز به ضربات پنالتی داشتند و البته کمی خوش‌شانسی؛ از جمله یک تصمیم بحث‌برانگیز داوری که ضربه پنالتی خولیان آلوارز را مردود اعلام کرد؛ تصمیمی که بر اساس شواهد ویدیویی مشکوکی گرفته شد که نشان می‌داد مهاجم آرژانتینی دوبار توپ را لمس کرده است.
با این حال، مادرید صعود کرد و در نهایت همین مسئله مهم است؛ مسیرشان برای دفاع از عنوان قهرمانی همچنان ادامه دارد.
هواداران آرسنال احتمالاً ترجیح می‌دادند با مدافع عنوان قهرمانی روبرو نشوند؛ اما با توجه به عملکرد ضعیف رئال مقابل اتلتیکو، می‌توان گفت که شاید ترس از رئال مادرید کمتر از چیزی باشد که افتخارات این باشگاه به ما القا می‌کند.
اتلتیکو مادرید که یک هفته قبل‌تر در ورزشگاه برنابئو مالکیت توپ بسیار بیشتری نسبت به انتظارات از تیم‌های سیمئونه داشت، در بازی برگشت در خانه خود عقب نشست و از گل زودهنگام خود دفاع کرد؛ گلی که تنها در ۲۷ ثانیه ابتدایی به ثمر رسید و سریع‌ترین گل تاریخ این تیم در لیگ قهرمانان بود. اتلتیکو با نمایشی دفاعی بسیار مستحکم و منظم، مادرید را کاملاً سردرگم کرد و به این ترتیب الگویی عملی برای شکست دادن قهرمان اروپا به آرسنال ارائه داد.
رئال مادرید در طول ۹۰ دقیقه فقط شش شوت به سمت دروازه زد که یکی از آن‌ها ضربه پنالتی بود. شاخص گل مورد انتظار (xG) آن‌ها بدون احتساب پنالتی فقط ۰٫۲۱ بود که سومین آمار ضعیف این تیم طی ده سال گذشته در لالیگا و لیگ قهرمانان به شمار می‌رود. حتی بعد از ۳۰ دقیقه وقت اضافه، مجموع xG رئال مادرید تنها به ۰٫۳۶ رسید؛ آماری بسیار ضعیف برای تیمی که به جز ۲۷ ثانیه اول مسابقه، دائماً در جستجوی گل بود.
آن‌ها احتمالاً بهترین خط حمله چهار نفره جهان را در اختیار دارند؛ اما کیلیان امباپه، وینیسیوس جونیور، جود بلینگهام و رودریگو تقریباً هیچ موقعیتی ایجاد نکردند و در برابر دفاع فشرده و منظم اتلتیکو کاملاً ناتوان بودند.
رودریگو تنها بازیکنی بود که موفق شد یک شوت به سمت دروازه بزند، که آن هم شوتی امیدوارانه با xG (گل مورد انتظار) فقط ۰٫۰۳ بود. امباپه تأثیر مهمی با گرفتن پنالتی داشت؛ پنالتی‌ای که وینیسیوس از دست داد و با خطای ناشیانه کلمنت لنگله روی او به دست آمد، اما خود امباپه حتی یک شوت هم به سمت دروازه نزد. این دومین بار از سپتامبر ۲۰۲۱ تاکنون است که امباپه در تیم‌های رئال مادرید یا پاری‌سن‌ژرمن با وجود بازی کامل ۹۰ دقیقه‌ای، حتی یک شوت به سمت دروازه ثبت نکرده است؛ آن هم در شرایطی که این‌بار ۱۲۰ دقیقه در زمین حضور داشت. اتلتیکو مادرید به شکلی تحسین‌برانگیز خط حمله ترسناک رئال را مهار کرد.
آن‌ها به طور فوق‌العاده‌ای مرکز زمین را بسته بودند؛ به این صورت که یکی از هافبک‌های کناری اتلتیکو به خط دفاعی می‌پیوست تا دفاع پنج نفره را شکل دهد؛ این تغییر با توجه به سمتی از زمین که رئال مادرید صاحب توپ بود، انجام می‌شد. هافبک کناری دیگر، در سمتی که توپ در آنجا بود، به جلو می‌رفت تا روی بازیکنان حریف فشار بیاورد. بدین ترتیب وقتی مادرید توپ را به سمت دیگر منتقل می‌کرد، خط دفاعی اتلتیکو مانند یک آونگ به شکلی هماهنگ به سمت دیگر حرکت می‌کرد.
بازیکنان اتلتیکو خستگی‌ناپذیر و تقریباً بی‌نقص عمل کردند و عملاً خط حمله مادرید را به‌طور کامل ساکت نگه داشتند. رئال مادرید فقط ۲۲٫۳ درصد از لمس توپ‌های هجومی خود را از میانه زمین انجام داد و بیشتر اوقات توپ را بی‌هدف به طرفین زمین انتقال می‌داد؛ بدون آنکه تهدید جدی برای دروازه اتلتیکو ایجاد کند.
تنها اشتباه اتلتیکو در تمام مسابقه زمانی رخ داد که به رئال مادرید اجازه دادند خیلی سریع از فاز دفاعی خارج شود و کیلیان امباپه با فراری سریع توانست پنالتی بگیرد. البته شانس تنها در این لحظه با اتلتیکو یار بود که وینیسیوس جونیور پنالتی را از دست داد.
هنگامی که اتلتیکو به سمت دروازه رئال مادرید حمله می‌کرد، تمرکزشان روی انتقال سریع توپ از جناح راست بود؛ انتخابی که احتمالاً به دلیل ضعف‌های دفاعی فرلان مندی در این سمت از زمین صورت گرفت. در واقع، ۵۴٫۱ درصد از لمس‌های هجومی اتلتیکو از این جناح انجام شد و تنها گل بازی نیز از ارسال از همین سمت زمین به ثمر رسید.
میکل آرتتا از اتخاذ رویکرد دفاعی هراسی ندارد و تیم آرسنال تحت هدایت او رکورد دفاعی فوق‌العاده‌ای داشته است. آن‌ها این فصل کمترین گل مورد انتظار (xG) را هم در لیگ برتر انگلیس (۲۴٫۶) و هم در لیگ قهرمانان اروپا (۸٫۸) ثبت کرده‌اند. علاوه بر این، آرسنال با دریافت تنها ۲۴ گل، کمتر از هر تیم دیگری در لیگ برتر گل خورده است و در لیگ قهرمانان اروپا نیز با تنها ۶ گل خورده پس از اینترمیلان (۲ گل) در جایگاه دوم قرار دارد.
آرسنال همچنین یک مهاجم بسیار خوب در جناح راست دارد که به‌شدت به او وابسته است و امیدوار است که او را به‌موقع برای دیدار رفت مقابل رئال مادرید در اوایل آوریل، پس از مصدومیت جدی همسترینگ در اختیار داشته باشد. آرتتا اخیراً درباره وضعیت بوکایو ساکا گفته است: «پیشرفت او در مسیر بهبودی بسیار خوب است. ما امیدواریم ظرف چند هفته آینده دوباره او را در ترکیب داشته باشیم.»
در هفته‌های اخیر و در غیاب ساکا، کای هاورتز و گابریل ژسوس که تا پایان فصل قادر به بازی نیستند، خط حمله آرسنال قدرت خود را تا حد زیادی از دست داده است. بنابراین احتمالاً بهتر است آن‌ها تمرکز خود را روی دفاع از میانه زمین و مهار حریفان بگذارند.
مدافعان مرکزی آرسنال، گابریل ماگالاش و ویلیام سالیبا بازیکنان فوق‌العاده‌ای هستند که در عین توانایی‌های فنی بالا، از درگیری‌های فیزیکی هم استقبال می‌کنند. علاوه بر این، یورین تیمبر، ریکاردو کالافیوری و مایلز لوییس-اسکلی نیز بازیکنانی بسیار فیزیکی و قدرتمند هستند که حاضرند برای حفظ دروازه و کلین‌شیت بجنگند و در عین حال از توانایی‌های بسیار خوبی در کنترل توپ برخوردارند.
در نتیجه، آن دسته از هواداران آرسنال که نگاهی خوش‌بینانه دارند، احتمالاً می‌توانند نکات مثبتی در رویارویی با رئال مادرید پیدا کنند. در واقع شاید بتوان گفت که سبک بازی آرسنال برای رویارویی با رئال مادرید مناسب‌تر از بازی مقابل اتلتیکوی مستحکم و دفاعی است. حتی طبق پیش‌بینی‌های ابرکامپیوتر اوپتا نیز آرسنال با احتمال برد ۵۲٫۸ درصد، شانس اندکی بیشتری برای پیروزی در این تقابل دارد.
پیش بینی سایت اپتا از شانس قهرمانی یو سی ال در 13 مارچ 2025
البته تمام این صحبت‌ها فاکتورهای ناملموسی که رئال مادرید در این رقابت‌ها همیشه از آن بهره می‌برد را در نظر نگرفته است. شرایط برای آن‌ها به‌شکلی رقم می‌خورد که برای دیگران کمتر پیش می‌آید و در موارد زیادی نیز شانس به‌شکلی باورنکردنی همراهشان است. آن‌ها سال‌هاست که اینگونه هستند و بارها در همین صفحات درباره موفقیت‌های رئال مادرید در لیگ قهرمانان، که منطق فوتبالی چندانی ندارند، صحبت کرده‌ایم. این تیم به‌طور مداوم بازی‌ها و حتی عناوینی را به دست می‌آورد که طبق آمار و ارقام نباید برنده‌شان باشد.
پیروزی اخیر آن‌ها مقابل اتلتیکو مادرید نیز دقیقاً همین موضوع را به‌خوبی نشان داد. در این دیدار مشخص شد که رئال مادرید در برابر یک دفاع منسجم چقدر دچار مشکل می‌شود؛ اما همزمان آن عنصر غیرقابل توضیح تیم تحت هدایت کارلو آنچلوتی نیز بار دیگر خودنمایی کرد. آن‌ها مسابقاتی را می‌برند که منطقی نیست ببرند و اکثر تیم‌ها در شرایط مشابه قادر به انجام آن نیستند.
با در نظر گرفتن این نکته، شاید آرسنال چندان از تقابل با رئال مادرید خوشحال نباشد. تیم لیگ برتری آرسنال تجربه چندانی در لیگ قهرمانان اروپا ندارد و این موضوع می‌تواند در این رویارویی مرحله یک‌چهارم نهایی نقشی تعیین‌کننده داشته باشد.
اما در باخت مقابل اتلتیکو مادرید در سه‌شنبه‌شب، قهرمان کنونی اروپا حداقل نشان داد که به هیچ وجه شکست‌ناپذیر نیست. با الگویی که اتلتیکو به نمایش گذاشت، آرسنال قطعاً می‌تواند با امید و اعتماد به نفس بیشتری به مصاف رئال مادرید برود.
