آلبوم شولا - ۲۰۱۰
شعر : زندهیاد استاد محمدابراهیم جعفری
چو مرغ شب خواندی و رفتی دلم را لرزاندی و رفتی
تو اشک سرد زمستان را چو باران افشاندی و رفتی
به باغ قصه به دشت خواب
سایهی ابری است در دل مهتاب
مثل روح آزردهی مرداب
دلم را لرزاندی و رفتی چو مرغ شب خواندی و رفتی
شنیدی غوغای طوفان را ز خواندن واماندی و رفتی
دلم را لرزاندی و رفتی چو مرغ شب خواندی و رفتی
تو اشک سرد زمستان را چو باران افشاندی و رفتی
سیاه شب لالهافشان شد کویر تشنه گلستان شد
تو میآیی های تو میآیی
ز باغ قصه به دشت خواب ز راه شیرین پر مهتاب
تو میباری چون گل باران به جام نیلوفر مرداب
دلم را لرزاندی و رفتی چو مرغ شب خواندی و رفتی
شنیدی غوغای طوفان را زخواندن واماندی و رفتی
سیاه شب لالهافشان شد کویر تشنه گلستان شد
تو میآیی های تو میآیی
ز باغ قصه به دشت خواب ز راه شیرین پر مهتاب
تو می باری چون گل باران به جام نیلوفر مرداب
به باغ قصه به دشت خواب
سایه ی ابری است در دل مهتاب
مثل روح آزرده مرداب
دلم را لرزاندی و رفتی چو مرغ شب خواندی و رفتی
شنیدی غوغای طوفان را زخواندن واماندی و رفتی
دلم را لرزاندی و رفتی چو مرغ شب خواندی و رفتی
شنیدی غوغای طوفان را زخواندن واماندی و رفتی