طرفداری | سیستم کمک‌داور ویدیویی (VAR) در فوتبال مدرن به‌عنوان ابزاری برای کاهش اشتباهات داوری و افزایش عدالت در تصمیم‌گیری‌ها معرفی شده است.
بااین‌حال، از زمان ورود این فناوری به لیگ برتر ایران، نه‌تنها کیفیت داوری بهبود نیافته، بلکه چالش‌ها و اعتراضات بیشتری نیز پیرامون آن شکل گرفته است. بسیاری از کارشناسان و هواداران معتقدند که این سیستم در ایران به‌صورت ناقص اجرا شده و عملکرد آن با استانداردهای بین‌المللی فاصله دارد.
اما اگر این سیستم به‌درستی و مطابق استانداردهای جهانی اجرا میشد، چه تغییری در فوتبال ایران ایجاد می‌کرد؟
اما اگر این سیستم به‌درستی و مطابق استانداردهای جهانی اجرا میشد، چه تغییری در فوتبال ایران ایجاد می‌کرد؟
داوری‌ها عادلانه‌تر می‌شدند
اشتباهات تأثیرگذار روی نتیجه بازی‌ها کمتر میشد و تیم‌ها کمتر احساس می‌کردند که حقشان خورده شده است.
اعتراضات و جنجال‌ها کاهش پیدا می‌کرد
مربیان و بازیکنان به تصمیم‌های داوری اعتماد بیشتری پیدا می‌کردند و بازی‌ها آرام‌تر دنبال میشد.
لیگ ما حرفه‌ای‌تر میشد
وقتی داوری‌های دقیق و عادلانه باشند، کیفیت بازی‌ها بالا می‌رود و لیگ به استانداردهای بین‌المللی نزدیک‌تر می‌شود.
فوتبال از حاشیه فاصله می‌گرفت
به‌جای اینکه هر هفته بحث اصلی برنامه‌های فوتبالی اشتباهات داوری باشد، بیشتر درباره کیفیت تیم‌ها و بازی‌ها صحبت میشد.
هواداران بیشتر لذت می‌بردند
وقتی عدالت در مسابقات برقرار باشد، فوتبال هیجان‌انگیزتر و جذاب‌تر می‌شود و هواداران هم با خیال راحت‌تری تیمشان را دنبال می‌کنند.
واقعیت این است که VAR یک ابزار کمکی است و خودش به‌تنهایی معجزه نمی‌کند. مهم این است که به‌درستی از آن استفاده شود. اگر این سیستم در ایران واقعی و دقیق اجرا میشد، فوتبال ما می‌توانست خیلی حرفه‌ای‌تر و عادلانه‌تر باشد، اما فعلاً به نظر می‌رسد که این فناوری، به‌جای حل مشکل، خودش به بخشی از مشکل تبدیل شده است.
