طرفداری | کیسی ویاتور (Casey Viator) زاده چهارم سپتامبر 1951 در شهر نیو ایبریای ایالت لوئیزیانای آمریکاست. او از 13 سالگی به بدنسازی علاقمند شد زیرا برادر بزرگترش، هالتر قدیمی خودش را به او هدیه داد تا کیسی با تمریناتش با این وسیله ورزشی، راهش را پیدا کند. او به فوتبال نیز علاقمند بود اما تمرینات بدنسازی به مرور، کیسی را از این ورزش دور کرد. کیسی به قدری درگیر تمرینات ورزشی خود بود که حتی یک روز را نیز بدون این فعالیت‌ها سپری نکرد. او در تلاش بود تا مطالعه مجلات و کتاب‌های بدنسازی، با استفاده از دانش روز، بدن خود را آماده حضور در مسابقات بدنسازی کند.
نخستین حضور ویاتور در مسابقات بدنسازی به سال 1968 و آقای لوئیزیانا بازمی‌گردد؛ جایی که ویاتور در حضور بدن‌سازانی با سن بزرگتر از خودش، رتبه سوم را در میان تحسین تماشاگران به دست آورد. سپس نوبت به حضور در مسابقات نوجوانان آمریکا در سال 1969 رسید که ویاتور در این مسابقات به رتبه ششم دست یافت. او در سال 1970، با بدنی خوش‌فرم‌تر به مسابقات نوجوانان آمریکا رفت و توانست به قهرمانی در این آوردگاه برسد. قهرمانی دیگر این بدن‌ساز در سال 1970، مسابقات مستر USA بود که او به رتبه نخست آن به همراه عنوان عضلانی‌ترین شرکت‌کننده رسید. او در این سال به مسابقات آقای آمریکا نیز رفت اما در رقابت با کریس دیکرسون و کن واکر، رتبه‌ای بهتر از سوم را به دست نیاورد. کیسی در این مسابقات نیز عنوان عضلانی‌ترین بدن‌ساز را دریافت کرد.
عملکرد آرمانی ویاتور در سن 19 سالگی باعث شده بود تا لقب «بهترین نوجوان بدنسازی» برازنده او شود. ویاتور قهرمانی آقای آمریکا را در سال 1971 به دست آورد تا در غیاب دیکرسون و واکر، عملکرد بسیار خوبی را از خود ارائه کرده باشد. او همراه این عنوان، قهرمانی جوانان آمریکا را نیز به دست آورد. آشنایی با آرتور جونز، یکی از دستاوردهای دیگر ویاتور در این سال بود. جونز توانست با هدایت درست این جوان آینده‌دار، او را برای حضوری موفق‌تر در مسابقات بدنسازی آماده کند. جونز در سال 1973، سیستم تمرینی خاصی را تحت عنوان «آزمایش کلرادو» طراحی کرد و آن را روی ویاتور آزمایش کرد. این برنامه شامل ست‌های تکرارشونده هر تمرین در تعداد جلسات کم با تمرکز بر حرکات چند مفصلی بود.
ویاتور نخستین بدنسازی بود که حاضر به حضور در آزمایش کلرادو شد. در نتیجه این آزمون، ویاتور طی 28 روز به 28 کیلوگرم افزایش عضله رسید. این مهم در حالی بود که عضله‌سازی طبیعی بدن در هر سال بسیار کمتر از این عدد است. ویاتور در این آزمایش، 12 تمرین سنگین به مدت کمتر از نیم ساعت را انجام داد تا در نتیجه آن، هشت کیلوگرم چربی از دست داده و 20 کیلوگرم افزایش وزن داشته باشد. همکاری ویاتور به همراه جونز، هفت سال طول کشید و در سال 1978 به پایان خود رسید زیرا ویاتور علاقه زیادی به حضور در مسابقات بدنسازی و دریافت کارت حرفه‌ای داشت. او در سال 1978، پس از مدت‌ها راهی مسابقات بدنسازی شد و به رتبه دوم مستر یونیورس 1978، در کلاس مدیوم رسید. چالش بعدی او حضور در جمع حرفه‌ای‌ها با جام حرفه‌ای کانادا بود. او در رقابت با بدن‌سازان بزرگی همچون دیکرسون و منتزر، رتبه ششم این مسابقات را بالاتر از دنیس تینرینو و سمیر بنوت کسب کرد.
سال 1980، شروع کار این بدن‌ساز در مسابقات جایزه بزرگ و مطرح بدنسازی جهان بود. قهرمانی مسابقات حرفه‌ای پیتزبورو و پیروزی در حضور کریس دیکرسون، ویاتور را به اوج دوران حرفه‌اش رساند. او علاوه بر قهرمانی پیتزبورو، رتبه نخست جایزه بزرگ‌های لوئیزیانا و پنسیلوانیا را نیز به دست آورد. حاصل حضور ویاتور در سایر جایزه بزرگ‌های این سال، رتبه سوم کالیفرنیا و نایب قهرمانی در میامی بود. او به جز مسابقات جایزه بزرگ، نوبرانه دیگری را در این سال با حضور در مستر المپیا و شب قهرمانان به دست آورد. در شب قهرمانان این سال، این بدن‌ساز رتبه پنجم و در مستر المپیا، رتبه چهاردهم را به دست آورد.
او در سال 1982 به جایزه بزرگ‌های خارج از آمریکا رفت و توانست در جایزه بزرگ سوئد سوم و در جایزه بزرگ بلژیک، پس از یوسوپ ویلکوز، جایگاه چهارم را به دست آورد. عملکرد بسیار خوب ویاتور در مستر المپیای 1982، او را در جمع سه بدن‌ساز برتر این آوردگاه قرار داد. آخرین مسابقه بدنسازی ویاتور با رتبه دوازدهمش در المپیا مسترز همراه بود. مشکلات مالی، باعث شد تا این بدن‌ساز در سال 1982 از دنیای بدنسازی خداحافظی کند. ویاتور که تجارب بسیار ارزشمندی را از همکاری با آرتور جونز به دست آورده بود، مربی شد و تجربیاتش را به نسل بعدی منتقل کرد. او سپس نویسنده مجلاتی مثل فلکس و ماسل اند فیتنس شد و درباره دانش بدنسازی مقاله می‌نوشت. او در چهارم سپتامبر 2013، درست در روز تولد 62 سالگی خود، به دلیل حمله قلبی، جانش را به جان‌آفرین تسلیم کرد.
از سری خاطرات ورزشی
گاد شمگاد، بسکتبالیستی با نام خدا؛ از ابداع حرکت تکنیکی با نام خود تا حضور در عربستان و چین
جک لالان، پدرخوانده تناسب اندام آمریکا؛ از ترویج ورزش تا یدککشی قایق موتوری و رکورد شنای سوئدی
احمت آییک، کشتیگیر طلایی ترکیه در المپیک 1968؛ از کشتی کاراکوچاک تا پیروزی برابر تختی و مدودف
