در شماره قبلی این مقاله 10 هافبک را معرفی کردیم و در این مقاله که بخش پایانی آن نیز می باشد به معرفی نفرات باقی مانده می پردازیم. این مقاله برگرفته از سایت Bleacherreport هست و این بازیکنان بر اساس موفقیت در رده های ملی و باشگاهی انتخاب شده اند.
10 - فلیکس ماگات
یکی از بدنام ترین مربیان تاریخ بوندس لیگا، یکی از خلاق ترین هافبک های تاریخ این لیگ هم محسوب می شود. ماگات حدود 300 بازی با پیراهن هامبورگ در بوندس لیگا انجام داد، اما چیزی که از ماگات برای همیشه در خاطر هوادران باقی خواهد ماند قهرمانی آن ها در لیگ قهرمانان فصل 1982/83 با غلبه بر یوونتوس بود.ماگات همراه تیم ملی آلمان در یورو 1980 هم قهرمان شد.
9 - فرانک ریبری
شاید حضور ریبری در این لیست با وجود اینکه او هنوز چند سال به پایان فوتبالش مانده بحث برانگیز باشد. اما چون این لیست دربرگیرنده بهترین های تا به امروز هست عدالت حکم می کند که ریبری هم در این لیست باشد. ریبری را می توان یک ماشین گل سازی دانست که هر ساله چندین موقعیت گلزنی برای همبازی هایش می سازد. ریبری قلب تپنده بایرن در حملات محسوب می شود. ریبری همراه بایرن چندین باز قهرمان بوندس لیگا و جام حذفی شده است اما مهم ترین عنوان را با بایرن فصل قبل کسب کرد جایی که در فینال لیگ قهرمانان 2 - 1 دورتموند را شکست دادند و ریبری روی هر دو گل نقش اساسی را ایفا کرد.
با توجه به درخشش در فصل قبل ریبری به عنوان مرد سال فوتبال اروپا در 2013 برگزیده شد و یکی از جدی ترین نفرات برای بردن جایزه مرد سال فوتبال جهان هم می باشد.
8 - باستین شواین اشتایگر
شواینی هنوز با آلمان نتوانسته جامی را فتح کند ولی با این وجود یکی از بهترین ها در پست خود محسوب می شود. شواینی که در حال نزدیک شدن به دهه سوم زندگی اش هست تا کنون 6 بار با بایرن در بردن جام حذفی و بوندس لیگا دبل کرده است و یک قهرمانی لیگ قهرمانان را هم در کارنامه دارد.
شواین اشتایگر از 2011 از ناحیه قوزک پای خود مصدوم هست و هر چند وقت یکبار او را برای مدتی از میادین دور می کند که تا حدی بر روند بازی او هم اثر گذاشته است.
7 - محمت شول
شول یکی از اولین بازیکن های آلمانی-ترکیه ای بوندس لیگا محسوب می شود و تبدیل به یکی از بهترین هافبک های تاریخ این لیگ هم شد. شول تنها 36 بازی برای تیم ملی آلمان انجام داد. شول در طی 15 سال حضورش به این عناوین دست یافت، بوندس لیگا (8 بار) دی اف بی (5 بار) جام یوفا و لیگ قهرمانان هم 1 بار.
شول در قهرمانی بایرن در جام یوفا 1996 درخششی چشمگیر داشت. برای جام جهانی 2002 به دلیل مصدومیت از همراهی تیم ملی آلمان باز ماند و اگر در این جام بازی می کرد چهره بین المللی تر پیدا می کرد.
6 - آندریاس مولر
مولر یکی از معدود بازیکنان بزرگ تاریخ آلمان هست که برای بایرن مونیخ بازی نکرد. با این وجود او 2 بار با دورتموند فاتح بوندس لیگا شد و به قهرمانی در لیگ قهرمانان و جام حذفی هم رسید. قهرمانی با یوونتوس در یوفا کاپ و دو قهرمانی با شالکه در جام حذفی از دیگر افتخارات او محسوب می شود.
مولر همراه تیم ملی آلمان قهرمان جام جهانی 1990 و یورو 1996 شد. هر چند به دلیل محرومیت نتوانست در فینال یورو 96 به میدان برود ولی در نیمه نهایی پنالتی آخر آلمان مقابل انگلیس را گل کرد.
5 - برند شوستــر
با توجه به کیفیت و سطح بازی شوستر جای تعجب خواهد بود اگر که بگوییم او فقط 21 بازی ملی برای آلمان در کارنامه دارد. فرشته مو طلایی بین سال های 1979 تا 1984 برای آلمان بازی کرد و بعد از آن به دلیل اختلاف با فدراسیون فوتبال آلمان و یوپ دروال سرمربی وقت تیم ملی دیگر برای تیم ملی آلمان بازی نکرد. در رده ملی تنها عنوان شوستر قهرمانی در یورو 1980 بود که در پایان مسابقات برنده توپ نقره ای آن دوره هم شد.
شوستر هافبکی بسیار خلاق بود و در میانه میدان سازماندهی خیلی خوبی به تیم می داد. پاس های بلند و عمقی شوستر در دوره ای خودش معروف بود. برای یک دهه (1980) بهترین هافبک لالیگا بود. 3 بار لالیگا و 6 بار کوپا دل ری در طول دوران حضورش در بارسلونا، رئال مادرید و اتلتیکو مادرید بود. سه بار (1980/1981/1985) در لیست نهایی دریافت کنندگان FIFA Ballon d'Or قرار گرفت که هر یک بار صاحب توپ نقره ای و دو بار هم توپ برنزی را دربافت کرد.
4 - کوین کیگان
با توجه به حضور 3 فصلی کیگان در بوندس لیگا شاید حضور او در این لیست کمی بحث برانگیز باشد، اما به راحتی نمی توان از درخشش او در هامبورگ بین سال های 1977 تا 1980 چشم پوشی کرد. کیگان دو بار در سالهای 1978/1979 برنده FIFA Ballon d'Or شد و در 1980 همراه هامبورگ فاتح لیگ قهرمانان شد.
یکی از دلایل اصلی موفقیت کیگان در آلمان را می توان وفق پذیری سریع او با محیط این کشور دانست، کاری که کمتر انگلیسی موفق به انجام آن شده است.
3 - گونتر نتزر
سال ها قبل از تولد اوزیل، نتزر در فوتبال آلمان می درخشید. نتزر هافبکی بسیار خلاق بود، او یکی از اصلی ترین بازیکنان تیم قدرتمند گلادباخ در دهه 70 میلادی بود. نتزر همراه تیم ملی آلمان در یورو 1972 و جام جهانی 1974 قهرمان شد.
نتزر تکنیکی خارق العاده داشت و 2 بار مرد سال فوتبال آلمان شد، آن هم در زمانی که گرد مولر و فرانتس بکنبائر در اوج فوتبال خود قرار داشتند. نتزر 3 فصل هم برای رئال مادرید بازی کرد.
2 - ولفگانگ اوورات
اوورات در شهر کوچکی در حومه کلن به دنیا آمد. این هافبک خلاق و توانمند بین سال های 1962 تا 1977 - 409 بازی برای کلن در بوندس لیگا انجام داد. اوورات در هیچ کدام یک از تیم های بزرگ آن دروه آلمان (بایرن مونیخ، گلادباخ) بازی نکرد و فقط یک قهرمانی بوندس لیگا در فصل 1963/64 را در کارنامه دارد.
اما در رده ملی اوورات به افتخارات زیادی دست یافت. یک نایب قهرمانی (1966) یک مقام سومی (1970) و قهرمانی در 1974 در جام های جهانی در کارنامه اوست.
1 - لوتار ماتئوس
دیگو مارادونا در کتاب زندگی نامه اش (من دیگو هستم) درباره ماتئوس می گوید: "لوتار فوتبال را می‌فهمید. او می‌توانست به عنوان شماره 10 بازی کند. او همچنین هافبک تدافعی و پوششی خوبی بود و در پایان نیز به یک لیبرو تبدیل شد. لوتار بهترین حریفی است که من در تمام این سال‌ها در مقابل خود داشته‌ام. "
ماتئوس هافبکی کامل بود و تمام خصوصیات ممکن یک بازیکن را دارا بود. همراه بایرن مونیخ چندین بار قهرمان بوندس لیگا و DFB POKAL شد. در ایتالیا هم همراه اینتر به افتخارات زیادی دست یافت. ماتئوس همراه تیم ملی آلمان قهرمان یورو 1980 و جام جهانی 1990 شد. به عنوان مرد سال فوتبال اروپا و جهان هم انتخاب شد. تنها عنوانی که به آن دست نیافت قهرمانی در لیگ قهرمانان بود که دو بار با بایرن به فینال این جام معتبر رسید ولی در فینال مغلوب پورتو و منچستر یونایتد شدند.
