مطلب ارسالی کاربران
یادداشت روز: و حالا اسکوچیچ...
سوتِ نیمه کم رمق اول، اثبات کننده تئوری همه اهوازی هایی بود که فولاد را در سخت ترین روزها تنها گذاشته اند. آن هایی که اعتقاد داشتند فولاد تماشاگرپسند بازی نمی کند و آنقدر از مسیر پیروزی فاصله گرفته که تنها با تغییر سرمربی می تواند به روزهای خوب برگردد. فولادِ نیمه دوم اما تیم دیگری بود. تیمی محکم و جنگجو که تا لحظه آخر ایستاد و به دروازه حریف حمله کرد و نهایتا ثانیه هایی قبل از سوتِ آخر داور، به هدفش رسید.
فرار چاگو، تزلزل خروجِ محسن فروزان و ضربه نرم نهایی هافبک دفاعی کامرونی، غرور را به اهواز برگرداندند. پسران قرمزپوش، گل مهم همبازی شان را خشمگینانه جشن گرفتند. یکی از آن ها حتی پرچم کرنر را از جایش درآورده بود و بدون آنکه بداند دقیقا قصد انجام چه حرکتی را داشته، با چشم های بسته مشغول داد زدن بود. تماشایی تر از همه این لحظه های عجیب، حتی تماشایی تر از تکاپوی تماشاگران روی سکوهای خلوت غدیر برای گرفتن یک ویوی نزدیک تر به زمین فوتبال. واکنش اسکوچیچ به گل بود.
این بار دیگر نشانی از شادی معمولی در حرکاتِ سرمربی کروات فولاد نبود. اسکوچیچ به جای لبخند زدن و به هوا پریدن برای بازیکنان تیمش، تصمیم گرفت کلافگی اش را به نمایش بگذارد. کلافگیِ مطلق همه هفته های بدون برد که خط تیره ای غیرمنتظره پای نام قهرمان دو فصل قبل، در جدول رده بندی گذاشته بودند. کلافگی مطلق همه شعارهایی که در کنار درخواست از او برای حیا کردن/رها کردن، مرد اول نیمکت فولاد را «اجنبی» صدا می کردند. کلافگی همه توپ هایی که توی گل نرفته بودند و بازیکنانی که نتوانسته بودند از فرصت ویژه فولاد، برای درخشش دوباره در فوتبال ایران استفاده کنند. اسکو، این بار شادی نکرد. فقط دست هایش را به نشانه عصبانیت تکان داد. چیزهایی زیر لب گفت و به طرف نیمکت حرکت کرد. او در نودمین دقیقه، دوباره نیمکت فولاد را تصاحب کرده بود.
صبرِ مدیران فولاد برای اسکوچیچ، حتی اگر به واسطه ترس از ناچار شدن به پرداخت حق فسخ قرارداد به او صورت گرفته باشد، قابل ستایش به نظر می رسد. آن ها به جای تکیه کردن به راه ایرانی و «شوک سالاری» تصمیم گرفتند تا زمان پیروزی اول برای اسکوچیچ صبر کنند. شاید این گروه بهتر از هر کس دیگری می دانند که فولاد در تابستان، شرایط خوبی نداشته و همه آن هایی که حالا توقع شعبده بازی از اسکوچیچ دارند، ابزار لازم را برای او فراهم نکرده اند. فولاد با تغییرهای چندباره، بیشتر در معرض خطر سقوط قرار می گرفت و حالا بالاخره از قعر جدول رده بندی جدا شده است. اهوازی ها البته امروز رقیب سختی نداشتند و هنوز باید چیزهایی زیادی را در لیگ برتر ثابت کنند. این شاید تنها شروعِ ماجرای بازگشت ها در اهواز باشد. بازگشتِ هوادار به ورزشگاه، فولاد به بالای جدول و لبخند به صورت اسکوچیچ.
