مطلب ارسالی کاربران
آنالیز: مزایا و معایبِ رونالدو و توره
بازیِ رفت کسالت‌بار بود و عجیب. از این منظر که تیم‌هایی که همیشه در چمپیونز لیگ رویِ ضعفِ دفاعی‌شان ضربه می‌خورند، فوق‌العاده منظم دفاع کردند. دلیلِ این اتفاق غیبت دو بازیکنی بود که بیشترین ضربه را به نظامِ دفاعیِ رئال و سیتی می‌زنند: کریستیانو رونالدو و یایا توره
بهترین موقعیت‌هایِ بازیِ رفت رویِ ضرباتِ آزادِ رئال بود. هر دو تیم در این بازی با عمقِ بالا زیاد دفاع کردند و منتظر ماندند تا حریف حرکتِ اول را بکند و فرصتِ ضدحمله پیدا کنند. اتفاقی که عملا رخ نداد. چنین وضعیتی برایِ یک بازیِ حذفی در چمپیونز لیگ عجیب نیست. اما نکته‌یِ عجیب، نمایشی چنین از رئال و سیتی بود. رئال در چمپیونز لیگ همیشه تیمی بوده که با اتکا به سوپراستارهایِ تهاجمی‌اش فوتبالی یک سویه و تمامِ هجومی باز کرده است و من سیتی هم در چند فصلِ اخیر همیشه رویِ نداشتنِ نظمِ تاکتیکی و دفاعی در این تورنمنت به مشکل خورده است. دلیلِ اصلیِ اینکه سیتی و رئال در بازیِ رفت با شمایلِ معمولشان فرق داشتند غیبتِ توره و رونالدو بود.
سیتی در 5 سالِ اخیر به شدت متکی به یایا توره و ارتباطی که او بینِ خطوطِ تیمش برقرار می‌کند بوده است. توره 3 سالِ پیش یک گلِ به یاد ماندنی هم دربرنابئو زد. اما با بالا رفتنِ سنش، هافبکِ سابقِ بارسا دیگر قادر به بازی کردنِ نقشِ یک هافبکِ باکس تو باکس نیست و برایِ همین حضورش در مرکزِ زمینِ سیتی، به خصوص در سیستمِ 2-4-4 باعثِ تنها ماندنِ هافبکِ میانیِ دیگر و در نتیجه محافظتِ کم از خطِ دفاعی میشود. غیبتِ توره در بازیِ رفت به این معنا بود که فرناندو و فرناندینیو که نظمِ دفاعیِ بسیار بیشتری از او دارند در ترکیبِ اصلی کنارِ هم قرار بگیرند و 90 دقیقه نزدیک به اوتامندی و کمپانی بازی کنند. حتی فرناندینیو با توجه به حضورِ فرناندو که هافبکِ دفاعیِ صرف است، موفق شد نقشی که در شاختار دونتسک به عنوانِ هافبکِ باکس تو باکس داشت، را دوباره بازی کند. با توجه به مصدومیتِ داوید سیلوا، اگر یایا توره به بازیِ امشب برسد، جلویِ فرناندو و فرناندینیو بازی خواهد کرد و بدین ترتیب کوین دبروینه باید به بالِ راست یا چپ منتقل شود. جابجایی‌ای که به سودِ سیتی نیست، چون دبروینه در پستِ شماره‌یِ 10 فوق‌العاده خلاق و خطرناک است. گزینه‌یِ دیگر برایِ پیگرینی البته با احتمالِ غیبتِ توره، استفاده از رحیم استرلینگ به عنوانِ وینگرِ چپ و حفظِ باقیِ ترکیبِ بازیِ رفت است.
اما در سویِ مقابل بازگشتِ کریستیانو رونالدو قطعا احتمالِ گل زدنِ رئال را بالاتر می‌برد. اما به شکلی کنایی حضور او در زمین احتمالِ گل زدنِ سیتی را هم بالاتر می‌برد. رونالدو همیشه برایِ رئال یک مهاجمِ چپ بوده، نه وینگر. پسیو بودن او در هنگاهی که رئال توپ ندارد و شرکت نکردنش در کارِ دفاعی همیشه فول‌بک‌هایِ پشتش را مقابلِ حریف تنها گذاشته است. این مشکلی است که مارسلو امشب با آن درگیر خواهد بود. خسوس ناواس می‌تواند مارسلو را کنارِ خط بکشد تا فضایی عالی برایِ فرناندینیو و دبروینه برایِ نفوذ پیدا شود. اما در سویِ دیگرِ زمین هم کمپانی باید مدام نزدیکِ سانیا بازی کند تا خطرِ رونالدو را خنثی کنند. تمامِ این معادلات در نهایت وعده‌یِ بازیِ پر گل و جذابی می‌دهد.
مایکل کاکس
