مطلب ارسالی کاربران
زبان ایدو
ایدو زبانی ساختگی است که پس از اسپرانتو می‌توان آن را پراهمیت‌ترین زبان ساختگی جهان دانست. این زبان در اوایل قرن بیستم توسط گروهی از اصلاح طلبان اسپرانتوزبان ابداع شد اما امروز گویش گران بسیار کمی دارد که اکثراً در اروپا هستند. (احتمالاً چیزی بین ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ نفر)
این زبان پایه‌های خودش را از زبان اسپرانتو گرفته که به‌وسیله دکتر لودویک لازاروس زامنهوف ابداع گردید.
ایدو از نظر دستوری بسیار به زبان اسپرانتو شبیه می‌باشد. همچنین از نظر واژگان. ایدو و اسپرانتو دو زبان ساده از نظر دستوری، آموزش و استفاده از واژگان با ریشهٔ اروپایی می‌باشند:
تفاوت‌های ایدو و اسپرانتو[ویرایش]
الفبای اسپرانتو دارای ۶ حرف غیر لاتین می‌باشد که ۳ حرف آن در هیچ زبان زنده دیگری وجود ندارند. به دیگر سخن اسپرانتو برای استفاده در اینترنت، پست الکترونیک دارای اشکالات تایپی می‌باشد که برای این منظور از روشهای مختلفی استفاده می‌شود. ایدو این مشکل را با انتخاب الفبای ۲۶ حرفی لاتین (انگلیسی) برطرف نموده است. ۲ تا از این حروف یعنی ch (چ) و sh (ش) ترکیبی بوده و حرف kv زبان اسپرانتو تبدیل به qu شده است که صدای (کو) می‌دهد همانند واژة quick انگلیسی. حرف gu نیز جانشین حرف gv اسپرانتو شده است. واژه‌های ایدو فونتیک بوده که در نگارش و خواندن هیچ تغییری ندارند.
زبان ایدو دارای اشکالات دستوری زبان اسپرانتو نیست. در زبان اسپرانتو صفت با اسم همراه است در مفرد بصورت مفرد و در جمع بصورت جمع می‌آید درحالی که در زبان ایدو اینگونه نیست.
اسپرانتو برای بیان حالت مفعولی (را) از حرف n استفاده می‌نماید که این حالت در زبان ایدو اختیاری می‌باشد.
ایدو قابلیت تبدیل واژگان را از حالتهای مختلف به هم دارد از قبیل اسم به صفت، صفت به قید و غیره.
ایدو همانند اسپرانتو دارای نام‌های مؤنث مشتق شده از نام‌های مذکر برای بیان اسمهای خانوادگی نیست. در اسپرانتو واژة خواهر از واژة برادر مشتق شده است و الخ. در ایدو یک واژه اصلی می‌باشد که هر دو جنس مذکر و مؤنث از آن مشتق می‌شوند برای مثال واژه frato (برادری و خواهری) که از آن fratulo (برادر) و fratino (خواهر) مشتق شده است. در صورت کلی ایدو دارای ۲ یا ۳ ریشه - واژه می‌باشد همانند genitoro (والدین)، patro (پدر) و matro (مادر) درحالیکه در اسپرانتو فقط یکی می‌باشد.
