منبع : ESPN . نویسنده : مارک اوگدن. مترجم : نمیدونم
تقریبا 5 سال طول کشید تا منچستریونایتدی‌ها به یاد آورند که زمانی زیر نظر سرالکس فرگوسن بازی می‌کردند و طبیعی بود که همه آن خاطرات در جریان پیروزی 3 بر 2 آنها در خانه رقیب همشهری زنده شود.
تنها ژوزه مورینیو می‌تواند به درستی پاسخ دهد که آیا این پیروزی تصادفی بوده یا برنامه‌ریزی شده اما حتی اگر نیاز بود که سرمربی فعلی شیاطین سرخ تا لبه پرتگاه حقارت برود و بعد از آن شاهد احیا شدن یونایتد قدیم باشد، واقعیت این است که بازیکنان او فصلی جدید را به کتاب تاریخ اضافه کردند تا امید‌ها نسبت به آینده آنها جان بگیرد.
از ماه مه سال 2013 که سرالکس فرگوسن بازنشسته شد، منچستریونایتد در لیگ برتر هرگز فصل را بالاتر از منچسترسیتی به پایان نرسانده است. از آن زمان این تیم در یک سیر نزولی قرار گرفت. ابتدا دیوید مویس و بعد از او لویی فان‌خال آمدند و بیشتر از آنکه به اعتبار باشگاه بیفزایند به شهرت آن به‌عنوان تیمی برنده که فوتبال هجومی ارائه می‌کند ضربه زدند.
مورینیو تابستان سال 2016 به منچستریونایتد پیوست چیزی که به نظر می‌رسد آخرین پرتاب تاس مسوولان باشگاه برای امتحان کردن شانس‌شان در مسیر برگرداندن من‌یونایتد به روزهای قهرمانی‌اش بود اما با اینکه او فصل گذشته دو جام کسب کرد- جام اتحادیه و لیگ اروپا – از نظر جذابیت، بازی‌های تیم او شاید با اختلافی ناچیز نسبت به تیم‌های فان‌خال و مویس بهتر بوده باشد.
یونایتدی که مورینیو ساخته هنوز انگیزه و عطش منچستریونایتد جام درو کن فرگوسن را ندارد اما او به شیوهای منطقی این موضوع را توجیه کرد و گفت که مجبور بوده یونایتدی نامتعادل را از نو بسازد.
تیم او همچنین به شیوهای غیرمنصفانه در رقابت با سیتی پپ گواردیولا قرار گرفته و مقایسه شده با تیمی که زیرساخت‌ها و بستر لازم برای موفقیتش مدت‌ها پیش از آنکه سرمربی سابق بایرن مونیخ بیاید، فراهم شده بود.
با این حال مورینیو هم بودجه هنگفتی را صرف خرید تعدادی از بازیکنان طراز اول دنیا کرد و این یعنی که فقدان پیشرفت از نقطه نظر جذابیت – و البته از این منظر که تیم او مدعی قهرمانی است – به شیوهای روزافزون در این فصل تبدیل به یک مساله شده است.
حذف شیاطین سرخ از لیگ قهرمانان اروپا توسط سویا در ماه گذشته، زمانی که رقیب اسپانیایی شیاطین سرخ را به خاطر رویکرد منفی و به شدت محتاطانه‌شان مجازات کرد، تفکرات مورینیو را در معرض شدید‌ترین انتقادها قرار داد. برد سویا و عملکرد ضعیف یونایتد نشان می‌داد که مورینیو توانایی ساختن تیمی که بازی‌اش دو عامل چشمنوازی و استقامت را داشته باشد، از دست داده است.
با این حال عملکرد من‌یونایتد در نیمه دوم پیروزی 3 بر 2 مقابل سیتی مانند یک بیداری دوباره برای مورینیو و باشگاه بود. یونایتد در نیمه اول آنقدر ضعیف بود که جز 2 گلی که خورد، می‌توانست 3 گل دیگر هم بخورد و خطر یک رسوایی و یک شکست تحقیر‌آمیز تمام عیار را بیخ گوش خود می‌دید. 15 دقیقه بین دو نیمه اما همه چیز را عوض کرد. مورینیو همه بازیکنانش را از لب تیغ گذراند قبل از آنکه آنها را با رویکردی متفاوت برای نیمه دوم به میدان بفرستد.
پیشرفت یونایتد در مقاطعی از این فصل آهسته بوده است اما پیروزی این تیم در خانه سیتی مانند ظاهر شدن اولین شکوفه‌ها برای بهار جدید این تیم بود و مورینیو اکنون باید از این شکوفه‌ها تا زمان به بارنشستن آنها در فصل آینده محافظت کند. منچستریونایتد او نشان داد تیمی است که نه تنها می‌تواند از پس رقبای بزرگ خود برآید بلکه می‌تواند مقابل آنها بازی‌هایی تماشایی ارائه کند.
