طرفداری- دیروز در مرحله نیمه نهایی رقابت های تنیس ویمبلدون سرانجام میلوش رائونیچ کانادایی دست به آن کار بزرگ زد و با حذف راجر فدرر خودش را به فینال اولین گرند اسلم دوران حرفه ای خود رساند.
نیک بولتیری در ایندیپندنت در تحلیل بازی نوشت:
رائونیچ چند سالی بود که به در می کوبید، بازیکن کانادایی بالاخره به این نتیجه رسید که بهترین راه وارد شدن نابود کردن در است. جان مک انرو به او گفته بود همه چیز را در برابر فدرر بیرون بریزد و او هم همین کار را کرد. تاثیر مک انرو واضح بود: رائونیچ بیشتر به سوی تور می آید، با اعتماد به نفس بیشتر والی می زند و توپ های بیشتری را در جریان بازی نگه می دارد. حتی به نظر از خودش بیشتر لذت می برد. در گذشته تشخیص اینکه در زمین چه احساسی دارد سخت بود، اما اینکه احساساتش را بیشتر ابراز می کند را دوست دارم. حتی فکر می کنم لبخند او را هم دیدم.
در مورد فدرر، فکر می کنم پاهایش در پایان کم آوردند و دو بازی پنج سته اثر خودش را گذاشت. تلاشی باورنکردنی داشت اما در نهایت سن و سالش او را اسیر کرد. آن دو دابل فالت پیاپی در پایان ست چهارم نشانه واضحی از خستگی بود. سرویس نیروی زیادی از پاها می گیرد، فکر می کنم مرد بزرگ انرژی اش ته کشید.
با این حال رائونیچ در فینال کار سختی در پیش دارد. اندی ماری در نیمه نهایی برابر توماس بردیچ استثنایی بود. حرکتش فوق العاده بود و تقریباً هر ضربه بردیچ را بر می گرداند. فکر می کنم ماری توپ های بیشتری از فدرر به سمت رائونیچ خواهد زد.
