طرفداری- در آستانه المپیک 2016 ریو، نگاهی داریم به کاروان ورزشی فرانسه در این رقابت‌ها.
ر تمامی المپیک‌ها، مهم‌تر از نتیجه‌ای که ورزشکاران می‌گیرند، نتیجه‌ای است که کاروان المپیکی آن کشور می‌گیرد و به نوعی، عملکرد کاروان یک کشور، کارنامه عملکرد ورزش آن کشور در 4 سال گذشته است، به همین بهانه، در آستانه المپیک ریو، نگاهی داریم به پیشینه و شرایط فعلی کاروان ورزشی فرانسه در المپیک ریو 2016:
| تاریخچه حضور در المپیک‌ها |
|---|
با وجود شک و شبهه در المپیک 1904 سن لویی، فرانسه از جلمه کشورهایی است که در تمامی دوره‌های المپیک از سال 1896 تا کنون حضور داشته است. ورزشکاران فرانسوی تا کنون موفق به کسب 671 مدال شده‌اند. همچنین فرانسه تاکنون میزبان پنج دوره المپیک بوده است که از این بین، دو المپیک مختص رقابت‌های تابستانی بوده است. در ادامه، نگاهی دوره به دوره داریم به سابقه حضور فرانسه در ادوار مختلف المپیک.
در اولین دوره رقابت‌های المپیک مدرن که در یونان برگزار شد، فرانسه یکی از چهارده کشوری بود که در این رقابت‌ها حضور یافت. در این بازی‌ها، فرانسه با 13 ورزشکار در 6 رشته شرکت کرد و در نهایت با کسب 5 مدال طلا، 4 نقره و 2 برنز، در جایگاه چهارم ایستاد. دومین دوره المپیک را خود فرانسه در پاریس میزبانی می‌کرد. در این رقابت‌ها که با تعداد ورزشکاران بیش‌تر، رشته‌های ورزشی بیش‌تر و کشورهای شرکت کننده بیش‌تر برگزار می‌شد، کاروان فرانسه موفق شد با اختلافی فاحش نسبت به ایالات متحده، در جایگاه نخست قرار گیرد. گفتنی است که از میان 24 کشور شرکت کننده، تنها ده کشور موفق به کسب مدال شدند.
رقابت‌های پرش طول در المپیک 1900 فرانسه
المپیک 1904 سن لویی در ایالات متحده، یکی از بحثبرانگیز ترین المپیک‌ها برای فرانسه است. در این رقابت‌ها آلبرت کوری فرانسوی الاصل، برای کاروان ایالات متحده به میدان رفت و حتی موفق به کسب مدال نقره در این رقابت‌ها شد. در زمان کنونی اما این موضوع به یکی از پرمناقشه‌ترین موضوعات در المپیک بدل شده است، طرف فرانسوی اعتقاد دارد که کوری تنها نماینده کاروان فرانسه در المپیک 1904 بوده است و ایالات متحده با استناد به سایر نفرات تیم دو میدانی، اعتقاد دارد که کوری زیر پرچم ایالات متحده آمریکا رقابت کرده است.
چهار سال بعد در لندن اما فرانسه با فرستادن 363 نفر به المپیک، حضور مقتدرانه در این رقابت‌ها داشت و با کسب مجموعاً 19 مدال در 8 رشته، پس از بریتانیای میزبان، ایالات متحده آمریکا و سوئد، در جایگاه چهارم قرار گرفت. در المپیک استکلهم نیز داستانی تقریباً مشابه برای فرانسه تکرار شد. فرانسه در این بازی‌ها، با کسب 7 مدال طلا، 4 نقره و 3 برنز، در جایگاه پنجم ایستاد، اما نکته قابل توجه، عدم مدال فرانسوی‌ها در رشته‌های مدال‌آور المپیک لندن، یعنی شمشیربازی و دوچرخه‌سواری بود. پس از 8 سال تاخیر در برگزاری المپیک به علت وقوع جنگ جهانی اول، در سال 1920 این‌بار نوبت بلژیک بود که میزبانی رقابت‌ها را بر عهده گرفت؛ رقابت‌هایی که البته با نتایج خوبی برای فرانسه همراه نبود و این کشور با کسب تنها 9 مدال طلا، در جایگاه هشتم در میان 29 کشور قرار گرفت.
4 سال بعد، این‌بار باز هم نوبت پاریس بود تا پس از 24 سال، میزبان المپیک شود. در این رقابت‌ها، فرانسه با کاروان 401 نفری خود در رقابت‌ها حاضر شد، اما سناریوی المپیک 1900 برای آن‌ها رقم نخورد و با کسب مجموعاً 38 مدال، فرانسوی‌ها پس از ایالات متحده و فنلاند در جایگاه سوم جدول رده‌بندی مدال‌ها ایستادند. در المپیک 1928 آمستردام که اولین المپیک زیر نظر هنری لاتور بود و رسم و رسوم‌های زیادی از جلمه علامت آبی پارکینگ را از خود برجای گذاشت، کاروان فرانسه نسبتاً موفق عمل کرد و با کسب 21 مدال که عمدتاً در رشته‌های شمیشیربازی، کشتی و وزنه‌برداری به دست آمدند، در جایگاه هفتم رده‌بندی مدال‌ها قرار گرفت.
در روزگارانی که المپیک هم‌چنان در حال پیشرفت بود، فرانسه در رقابت‌های لس انجلس 32 حاضر شد. در این رقابت‌ها، برای اولین بار دهکده المپیک ساخته، و از سکوی اهدای مدال استفاده شد. همچنین ده خیابان در لس انجلس به بهانه دهمین دوره المپیک، به نام بلوار المپیک نام‌گذاری شدند. به هر روی، در این رقابت‌ها فرانسه عملکرد خوبی داشت و با به‌دست آوردن 19 مدال، در جایگاه سوم رقابت‌ها قرار گرفت. در آخرین المپیک پیش از جنگ جهانی نیز که برای اولین بار پوشش تلویزیونی داشت، فرانسوی‌هایی که به علت روی کار آمدن رژیم نازیستِ هیتلر، در ابتدا در پی تحریم رقابت‌ها بودند، با عملکردی دقیقاً مشابه فنلاند، به صورت مشترک با این کشور به جایگاه پنجم رسیدند.
در رقابت‌های 1948 لندن که اولین دوره بازی‌های المپیک پس از جنگ جهانی دوم بود، فرانسه با قدرت بازگشت و با فرستادن 316 ورزشکار در 20 رشته، موفق به کسب 29 مدال و تصاحب جایگاه سوم در رده‌بندی مدال‌ها شد. در بازی‌های سال 1952 هلسینکی اما باز هم فرانسه عملکرد چندان خوبی را از خود به نمایش نگذاشت و در اولین المپیکی که کاروان قدرتمند شوروی در آن حضور یافته بود، فرانسوی‌ها تنها با کسب مدال نقره بیش‌تر نسبت به فنلاند میزبان و استرالیا، در جایگاه هفتم ایستادند. در ملبورن استرالیا، اوضاع بدتر هم شد و فرانسه با کسب تنها 4 مدال طلا، در جایگاه یازدهم جدول رده‌بندی مدال‌ها ایستاد؛ این برای اولین بار بود که در تاریخ المپیک، فرانسه نتوانسته بود در جمع ده تیم برتر این رقابت‌ها حاضر شود.
روند افت شدید فرانسه در رم ایتالیا به اوج خود رسید؛ از کاروان 238 نفری فرانسه، تنها 5 نفر موفق به کسب مدال شدند و در عین حال، هیچ ورزشکاری نتوانست مدال طلای این رقابت‌ها را از فرانسه کسب کند تا این کشور پایین‌تر از اتیوپی، پاکستان، یونان، نروژ و سوییس، در جایگاه 25 ام قرار گیرد؛ داستان تکراری در توکیوی ژاپن نیز رخ داد. این بار از کاروان 138 نفره فرانسه، مجموعاً 15 مدال به‌دست آمد، اما تنها یک مدال طلا، باعث شد تا فرانسه در رده‌بندی کلی، در جایگاه 21 ام بایستد.
کاروان فرانسه در المپیک رم با پرچم‌داری کریستین دوریلا
المپیک 1968 مکزیک اما فرصتی برای جبران بود؛ در این المپیک، فرانسوی‌ها پس از چند دوره نتیجه نگرفتن، با کاروانی قدرتمند به المپیک آمدند و با مدال‌گیری در رقابت‌های دو میدانی، دوچرخه‌سواری، اس‌سواری و چندین رشته دیگر، در رده ششم جای گرفتند. گفتنی است که فرانسه برای کسب میزبانی این دوره از رقابت‌ها با شهر لیون از مکزیکو سیتیِ مکزیک شکست خورد. المپیک پرحادثه مونیخ اما به اندازه مکزیکو سیتی برای فرانسه خوش‌یمن نبود؛ در این بازی‌ها، فرانسه با کسب تنها دو مدال طلا، در جایگاه هفدهم ایستاد.
وضعیتی مشابه در مونترال کانادا نیز تکرار شد و فرانسه با کسب دو مدال طلا و مجموعاً 9 مدال، در جایگاه پانزدهم رده‌بندی مدال‌ها قرار گرفت. المپیک مسکو 80 اما به لطف تحریم گسترده کشورها، فرصتی برای خودنمایی فرانسوی‌ها شد. در این بازی‌ها، فرانسه با کسب 4 مدال طلا در رقابت‌های شمشیربازی، رکورد کسب مدال طلا در این رشته پس از جنگ جهانی را شکستند. گفتنی است که در این رقابت‌ها، دولت فرانسه در تحریم المپیک، با آمریکا همراه شد، اما ورزشکاران این کشور، زیر پرچم المپیک و با نام فرانسه در رقابت‌ها حاضر شدند.
در المپیک 1984 لس انجلس، فرانسه عملکرد چندان چشم‌گیری نداشت و با 5 مدال طلا به کار خود در رقابت‌ها پایان داد. اما یکی از مدال‌های طلا، توسط تیم فوتبال فرانسه با شکست 2 -0 برزیل در فینال حاصل شد که از نکات به‌یاد ماندنی تاریخ فوتبال فرانسه در المپیک‌ها است. در المپیک بعدی که در سئول کره جنوبی برگزار می‌شد، درحالی که رقابت سنگینی میان ایالات متحده، آلمان شرقی و اتحاد جماهیر شوروی در میان بود، فرانسه موفق به کسب نتیجه نسبتاً خوبی شد و با کسب 6 مدال طلا، در جایگاه نهم ایستاد.
در المپیک 1992 بارسلون، فرانسه رقابت برای کسب میزبانی المپیک را به همسایه جنوبی واگذار کرد تا پاریس برای سومین بار میزبان المپیک نشود. در المپیک نیز فرانسه پایین‌تر از کشورهایی چون کوبا، اسپانیای میزبان، کره جنوبی و مجارستان، با کسب تنها 8 مدال طلا، به کار خود پایان داد تا باز هم در جایگاه نهم رده‌بندی جای گیرد. وضعیت در آتلانتا اما کمی بهتر شد، فرانسه در این رقابت‌ها، به لطف دو میدانی‌کاران و دوچرخه‌سواران خود موفق شد 15 مدال طلا کسب کند و جایگاه ششم در رقابت‌های المپیک را کسب کند. از نکات قابل توجه کاروان فرانسه در این بازی‌ها، حضور پررنگ بانوان فرانسوی در کاروان این کشور بود.
در دومین المپیک برگزار شده در استرالیا نیز وضعیتی مشابه تکرار شد و فرانسه با کاروان پر تعداد خود، موفق به کسب 13 مدال طلا شد و جایگاه ششم رده‌بندی را از آن خود کرد. در رقابت‌های 2004 یونان نیز تغییر چندان در شرایط به وجود نیامد؛ در این بازی‌ها، فرانسه در 14 رشته مدال گرفت که سهم شمشیربازی در این بین 3 مدال طلا و مجموعاً 6 مدال بود. در جریان انتخاب میزبان برای المپیک 2008 اما فرانسه بار دیگر در کسب میزبانی شکست خورد و المپیک 2008 با رای قاطعانه اعضا به پکن رسید. در این رقابت‌ها نیز فرانسه با کسب 7 مدال طلا در رشته‌های کشتی، شنا، شمشیربازی، دوچرخه‌سواری و هندبال، در جایگاه دهم جدول رده‌بندی جای گرفت.
ژولین پاله، پس از کسب مدال طلا در المپیک پکن
سناریوی تکراری شکست پاریس برای کسب میزبانی، در مراسم انتخاب میزبان المپیک 2012 لندن نیز روی داد و این‌بار در دور چهارم رای‌گیری، پس از آنکه مادرید اسپانیا، نیو یورک ایالات متحده و مسکوی روسیه حذف شدند، فرانسه با اختلاف 4 رای در برابر بریتانیا شکست خورد و حسرت میزبانی المپیک برای این کشور، 92 ساله شد. در این المپیک نیز فرانسه به علت در اختیار داشتن مدال نقره کم‌تر، پس از آلمان در جایگاه هفتم رده‌بندی جای گرفت.
| ورزشکاران شاخص فرانسه در المپیک |
|---|
لائو مانائودو: او که خیلی زود و در سن22 سالگی بازنشستگی خود را اعلام کرد، در سه المپیک برای فرانسه در رشته شنا رقابت کرده است و در مجموع سه مدال برای فرانسه کسب کرده است. مانائودو در المپیک 2004 آتن، درحالی که تنها 17 سال سن داشت، موفق به کسب مدال طلا شد.
جینی لونگو: لونگو که سابقه حضور در 7 المپیک، از 1984 لس انجلس تا 2008 پکن را دارد، تا کنون در کنار ده قهرمانی جهان در رشته دوچرخه‌سواری، موفق به کسب 4 مدال در المپیک شده است. او در حالی در المپیک 2008 پکن حاضر شد که در آن زمان، 50 سال سن داشت.
ژولین پاله: شمشیربازی سابر فرانسه که در المپیک‌های سیدنی، آتن و پکن، در بخش تیمی سابر مدال گرفت.
| رشته‌های امید مدال فرانسه در المپیک ریو 2016 |
|---|
در المپیک ریو 2016، همانند اکثر المپیک‌ها، فرانسه در رقابت‌های دو میدانی، شنا، دوچرخه‌سواری و شمشیربازی امید به کسب مدال دارد. در کنار این رشته‌ها اما، فرانسه در رقابت‌های تیمی فوتبال، بسکتبال، راگبی، هندبال و والیبال حضور دارد و در تمامی رشته‌های ذکر شده، از شانس‌های اصلی کسب مدال است.
| وضعیت کاروان فرانسه برای المپیک ریو 2016 |
|---|
فرانسه در این بازی‌های، با کاروانی پر تعداد و 396 نفره راهی ریو خواهد شد. در کاروان فرانسه برای رقابت‌های ریو، 168 زن حضور دارند. گفتنی است که فرانسه در هیچ رشته‌ای از وایلد کارت استفاده نکرده است.
 سابقه میزبانی فرانسه در رقابت‌های المپیک |
|---|
فرانسه هرچند در سالیان دور، دوبار میزبان رقابت‌های المپیک شده است، اما در کنار ایالات متحده آمریکا، آلمان، یونان و بریتانیا، از جمله کشورهایی است که دوبار یا بیش‌تر میزبان المپیک شده‌اند.
اولین میزبانی فرانسه در المپیک‌ها به سال 1900 و دومین دوره رقابت‌های المپیک باز می‌گردد. یکی از شاخص‌ترین نکات در این المپیک، اجازه حضور بانوان در بازی‌ها برای اولین بار بود. در آن زمان، المپیک که هنوز درحال تکمیل شدن و پیشرفت بود، بدون هیچگونه مراسم افتتاحیه و اختتامیه‌ای برگزار شد. از نکات جالب المپیک 1900 پاریس، این است که بسیاری از برندگان، مدال نگرفتند، اما جایزه ارزشمند 3 هزار فرانکی برای آن‌ها در نظر گرفته شده بود؛ همچنین برخی رقابت‌های عجیب و غریب، همچون قایق‌های موتوری، بالون‌سواری، کریکت، کورکت، پیلوتای باسکی و شنای 200 متر با مانع در این دوره از المپیک برگزار شد. همچنین الوین کرانزلین، با کسب 4 مدال انفرادی در رقابت‌های دو میدانی، رکوردی را از خود برجای گذاشت که تا کنون، این رکورد شکسته نشده است.
در رقابت‌های 1900 پاریس، 997 ورزشکار از 24 کشور در 19 رشته ورزشی با یکدیگر رقابت کردند و در نهایت، در جدول مدال‌ها، فرانسه با کسب 101 مدال، بالاتر از ایالات متحده و بریتانیا، در جایگاه نخست ایستاد.
فوتبال در المپیک 1924 پاریس
در دومین دوره میزبانی فرانسه در المپیک، پاریس در رقابت با آمستردام، بارسلونا، لس انجلس، پاراگوئه و رم، به عنوان میزبان انتخاب شد و به اولین شهری تبدیل شد که برای دومین بار به عنوان میزبان رقابت‌ها انتخاب می‌شود. در این بازی‌ها، 10 میلیون فرانک هزینه شد و گفته می‌شود 60 هزار نفر از این رقابت‌ها دیدن کرده‌اند.
در این بازی‌ها، بر خلاف رقابت‌های 1900 مراسم افتتاحیه و اختتامیه برگزار شد و ورزشگاه المپیک کولمبوس با گنجایش 45 هزار نفری، میزبان این مراسم بود. همچین در این رقابت‌ها، برای اولین بار از مکانی به عنوان دهکده المپیک رونمایی شد، هرچند دهکده المپیک به شکل امروزی آن، در رقابت‌های 1932 لس انجلس مورد استفاده قرار گرفت. به هر روی، در این رقابت‌ها نیز 3089 نفر از 44 کشور در 17 رشته ورزشی رقابت کردند که در نهایت، ایالات متحده آمریکا جایگاه نخست، فنلاند جایگاه دوم و فرانسه میزبان جایگاه سوم را کسب کرد.
| پرچم‌دار فرانسه در المپیک 2016 ریو |
|---|
پرچم‌دار فرانسه در رقابت‌های المپیک 2016 ریو، تدی رینر، جودوکار فرانسوی است که سابقه قهرمانی در المپیک 2012 لندن را نیز در کارنامه دارد. همچین رینر هشت بار قهرمان جهان شده است که در نوع خود، رکوردی منحصر به فرد به شمار می‌آید. این برای سومین بار است که یک جودوکار پرچم‌دار فرانسه می‌شود. پیشتر در المپیک‌های 2000 سیدنی و 1984 لس انجلس نیز جودوکاران فرانسوی پرچم‌دار این کشور در المپیک بوده‌اند.
گفتنی است که شمشیربازان فرانسوی با پنج بار پرچم‌داری، در این زمینه بیشترین تعداد پرچم‌داری کاروان فرانسه را بر عهده داشته‌اند. در المپیک 2012 لندن نیز، لائورا فلسل کولوی از تیم شمشیربازی بانوان فرانسه پرچم‌دار فرانسه بود که موفق به کسب مدال نشد.
تدی رینر، قهرمان رقابت‌های جودو در المپیک 2012 لندن و پرچم‌دار فرانسه در المپیک 2016 ریو
