اختصاصی طـرفداری- فصل پر ماجرا و پر از موفقیت رئال مادرید، با کسب دوازدهمین قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا پایانی رویایی داشت.
سفید های مادرید، فصل 16-2015 را تنها پنج ماه پس از ورود زین الدین زیدان به تیم به عنوان سرمربی، با قهرمانی در لیگ قهرمانان به پایان بردند. اوندسیمای رئال مادرید، فصلی که با رافائل بنیتس به قهقرا می رفت را برای مادریدیستاها شیرین کرد، اما آن قهرمانی برای بسیاری از فوتبال دوستان در سرتاسر دنیا دستاورد آنچنان قانع کننده ای نبود. قرعه های نه چندان دشوار در مسیر رئال مادرید تا فینال و پیروزی در ضربات پنالتی در دیدار نهایی، قهرمانی چندان باشکوهی را برای لوس بلانکوس رقم نزد؛ اما کمتر کسی می دانست که آن قهرمانی، تازه ابتدای ماجراجویی تاریخی و رویایی زیزو با سفیدهاست.
مراسم معارفه زیزو به عنوان سرمربی رئال مادرید در ژانویه 2016
رئال مادرید فصل 17-2016 را به عنوان قهرمان اروپا آغاز کرد. این به خودی خود شانس های آنها برای قهرمانی در رقابت ها را پائین آورده بود. هر چه باشد هیچ تیمی در تاریخ لیگ قهرمانان - نه منچستریونایتدِ سر الکس فرگوسن و نه حتی بارسلونای پپ گواردیولا - موفق به دفاع از عنوان قهرمانی خود نشده بود. به علاوه اینکه کهکشانی ها در آغاز فصل، یک دغدغه مهم دیگر هم داشتند: قهرمانی در لالیگا. آنها برای چهار سال بود که در لیگ به قهرمانی نرسیده بودند و همین، زیدان، بازیکنان و مجموعه باشگاه را برای پایان دادن به این دوران خشکسالی در اسپانیا تحت فشار گذاشته بود.
روی نیمکت لرزان برنابئو، زیزو می دانست که یا باید به قهرمانی لالیگا برسد یا دوباره اروپا را فتح کند.
جدا از همه اینها نباید فراموش کرد که بسیاری از مخاطبان فوتبال در دنیا هنوز نسبت به توانایی های زیدان به عنوان یک سرمربی بزرگ قانع نشده بودند و تردید های بسیاری درباره دانش او به عنوان یک تاکتیسین و مهارت های وی به عنوان یک مدیر وجود داشت. رفته رفته اما هر چه از فصل جدید گذشت از فرقه شکاکان کاسته و به دسته مومنان افزوده شد. کهکشانی ها که در سال های اخیر لقب 'پادشاهان کام بک' را به خود اختصاص داده اند، فصل را در شب گلزنی پدیده تازه واردی به نام مارکو آسنسیو، با یک بازگشت برابر سویا در سوپرکاپ اروپا آغاز کردند. این، دومین جام زیدان برای سفید ها بود.
آسنسیو اولین گل فصل رئال مادرید را در دقیقه 21 در دیدار برابر سویا به ثمر رساند.
کمی بعد تر، وایکینگ ها عملیات غیرممکن دفاع از عنوان قهرمانی خود را با نمایشی کم فروغ در سانتیاگو برنابئو و کام بکی ثانیه آخری برابر اسپورتینگ لیسبون کلید زدند. نتایج نه چندان درخشان آنها در مرحله گروهی با تساوی برابر بروسیا دورتموند در آلمان، تساوی برابر لژیا ورشو در لهستان، یک پیروزی دقیقه آخری دیگر برابر اسپورتینگ (این بار در پرتغال) و همچنین یک تساوی دیگر برابر دورتموند (این بار در اسپانیا) همراه شد.
گل دقیقه 94 موراتا برابر اسپورتینگ لیسبون در اولین بازی فصل رئال مادرید در اروپا
فرار رئال مادرید از شکست برابر لژیا در ورشو در دقیقه 85 (آن هم در شرایطی که پس از 0-2 پیش افتادن در آستانه شکست 3-2 قرار گرفته بودند)، کنترل گروه را در پایان هفته چهارم بازی ها در اختیار زنبور های وستفالن قرار داد. عوض کردن پیروزی 2-0 با تساوی 2-2 برابر دورتموند در مادرید در هفته پایانی، به معنی دوم شدن مدافع عنوان قهرمانی در گروه F رقابت ها بود. نتایج و نمایش های مرحله گروهی، نشانی از یک تیم مدعی نداشتند.
گل تساوی بخش دقیقه 88 مارکو رویس در برنابئو و از دست رفتن صدرنشینی رئال مادرید
آرسنال، موناکو، لسترسیتی، ناپولی و یوونتوس، پنج تیم صدرنشین گروه ها بودند که بر حسب قرعه می توانستند رقیب رئال مادرید در مرحله یک هشتم نهایی شوند. تصور اینکه اگر یوونتوس رقیب کهکشانی ها در این مرحله می شدند، لیگ قهرمانان چه مسیری را طی می کرد، اصلاً آسان نیست. به هر حال، این دیگر نماینده ایتالیا یعنی ناپولی بود که اولین حریف رئال مادرید در مرحله حذفی بازی ها شد. تیم زیدان در دور حذفی به تیم دیگری بدل شد. آنها آتزوری را در مجموع دو بازی با نتیجه 6-2 کنار زدند و برای اولین بار در طول تورنمنت، جرقه هایی از یک تیم برنده و واقعی از خود نشان دادند.
خوشحالی کروس پس از زدن گل دوم به ناپولی در دیدار رفت
در مرحله یک چهارم نهایی، سفید های مادرید برابر بزرگترین رقیب اروپایی خود، بایرن مونیخ قرار گرفتند. (یووه و رئال یک بار دیگر از رویارویی با یکدیگر پیش از فینال گریختند.) رویارویی با غول باواریایی قرار بود یکی از بزرگترین آزمون های دوران حرفه ای کوتاه زیزو به عنوان سرمربی باشد. او برابر کارلو آنچلوتی قرار می گرفت و همه از تقابل شاگرد و استاد می گفتند. رئالی ها باز هم با نمایش هایی تماشایی، یکی از مدعیان فتح جام را در دو بازی 6-3 شکست دادند. اگر چه دیدار برگشت دو تیم که با پیروزی 4-2 رئال مادرید در وقت های اضافی همراه شد، زیر سایه برخی تصمیمات داوری قرار گرفت، اما دیگر کسی زیدان و شاگردانش را دست کم نمی گرفت و آنها در کنار بانوی پیر، به مدعیان اصلی قهرمانی بدل شدند.
خوشحالی راموس پس از گلزنی در سن پائولو
مهمترین اتفاق برای لوس بلانکوس در این مرحله، روشن شدن موتور گلزنی کریستیانو رونالدو در اروپا بود. او که تا قبل از مرحله یک چهارم نهایی تنها دو گل به ثمر رسانده بود، در دو بازی، پنج بار دروازه مانوئل نویر را باز کرد. احیای CR7 در این مرحله رقابت ها، هواداران رئال مادرید را بیش از پیش به پایان خوش اودیسه اروپایی شان امیدوار و خوشبین کرد. رونالدو با هت تریک برابر بایرن مونیخ در مادرید به اولین بازیکنی بدل شد که به رکورد صد گل زده در لیگ قهرمانان می رسد. رئال مادرید با غلبه بر بایرن مونیخ، برای هفتمین سال پیاپی به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد؛ یک دستاورد منحصر به فرد دیگر برای یک باشگاه منحصر به فرد.
گل دوم رونالدو در آلیانز آرنا
در مرحله ماقبل پایانی، رئال مادرید به رقیب محبوب این سال های خود در اروپا برخورد کرد: اتلتیکو مادرید. دو تیم مادریدی که در سه فصل پیشین، دو فینال و یک جدال در یک چهارم نهایی را تجربه کرده بود، این بار در نیمه نهایی رقیب هم شدند تا کلکسیون رویارویی های اروپایی دو تیم تکمیل شود.
خوشحالی مارسلو پس از گل سوم رونالدو برابر بایرن مونیخ که روی حرکت انفجاری و پاس گل او به دست آمد.
اتلتی که سه ناکامی اش برابر همشهری ها در سه فصل پیاپی آنها را از نظر روانی در موضع ضعف قرار داده بود، در این تقابل هم حرف چندانی برای گفتن نداشتند و با پذیرش شکست سنگین 3-0 در برنابئو، راه رئال مادرید به سوی کاردیف را هموار کردند.
شوت تماشایی سر ضرب و روی پای کریستیانو که به گل دوم او برابر اتلتی بدل شد.
رونالدو با هت تریک برابر یان ابلاک در این بازی، به گلزن ترین بازیکن تاریخ رقابت های اروپایی در مرحله نیمه نهایی بدل شد و با رکورد هت تریک لیونل مسی در لیگ قهرمانان نیز برابری کرد. او به اولین کسی تبدیل شد که در دو بازی پیاپی در مرحله حذفی لیگ قهرمانان هت تریک کرده است. وی همچنین برای ششمین فصل متوالی به آمار 10+ گل زده در لیگ قهرمانان رسید.
دیدار برگشت را روخی بلانکوس طوفانی آغاز کرد و برای کمتر از یک نیمه، هواداران اتلتی رویای کام بکی تاریخی برابر رئال مادرید را ممکن می دیدند، اما یک لحظه نبوغ از کریم بنزما و حضور به موقع ایسکو در جای درست، سفید ها را از آخرین مانع در راه کاردیف هم عبور داد.
قابی به یاد ماندنی از دریبل استثنایی بنزما در آخرین شب اروپایی ویسنته کالدرون
کهکشانی ها پس از شش بازی فوق العاده و تماشایی در مرحله حذفی به ایستگاه پایانی رسیدند، به سرزمین موعود زیزو، به کاردیف. در ولز تیمی انتظار رئال مادرید را می کشید که پس از حذف بارسلونا در پی 180 دقیقه نمایش بی نقص و همینطور از پیش رو برداشتن موناکو، پدیده رقابت های این فصل به فینال رسیده بود؛ رقیب فینال تیمی نبود جز یوونتوس، گتسبی فوتبال.
ترکیب اولیه رئال مادرید در کاردیف
پیش از بازی نهایی، همگان بر این باور بودند که این فینال، دیداری بسیار نزدیک خواهد بود و جزئیات بسیاری در سرنوشت آن نقش خواهند داشت. پیش بینی ها برای یک نیمه کاملاً درست از آب در آمدند. یووه و رئال در یکی از تماشایی ترین 45 دقیقه های فینال های سالیان اخیر UCL، نبردی نفسگیر، زیبا و پر تب و تاب داشتند که نتیجه آن تساوی 1-1 بود.
خوشحالی رئالی ها پس از به ثمر رساندن گل اول در فینال
نیمه دوم این فینال کلاسیک اما بدون کوچکترین اغراقی، به صورت تمام و کمال از آن بنفش پوشان بود. عملکرد بانوی پیر از آغاز نیمه دوم با افتی فاحش و عجیب رو به رو شد؛ لوس بلانکوس اما برای محقق کردن ابرفانتزی اش، پس از استراحت بین دو نیمه پایش را از روی گاز برنداشت و با سرعت تمام به سوی تاریخ راند.
در دقیقه 61 بازی، کاسمیروی برزیلی که در دیدار رفت برابر ناپولی یکی از زیباترین گل های فصل رئال مادرید را به ثمر رسانده بود، توپ را با شوتی محکم و غافلگیرکننده که در میانه راه برخوردی هم با پای سامی خدیرا داشت، به کنج دروازه جانلوئیجی بوفون بد شانس فرستاد. رئالی ها تنها سه دقیقه بعد روی نبوغ دو ستاره استثنایی خود یعنی لوکا مودریچ و رونالدو گل سوم را وارد دروازه بیانکونری کردند تا نفس بانوی پیر زود تر و آسان تر از آن چیزی که تصور می شد به شماره بیفتد.
گل دوم کریستیانو در کاردیف
رئالی ها دقایق باقی مانده را با خونسردی و با استفاده از تجربه بالای ستارگان خود، خیلی خوب کنترل کردند. در دقیقه 77، گرت بیل هم به بازی آمد تا برای دقایقی هم که شده در فینالی که در شهر زادگاهش برگزار می شد، حضوری - هر چند افتخاری - داشته باشد.
آخرین گل فصل رئال مادرید را همان بازیکنی به ثمر رساند که ده ماه قبل، اولین گل فصل تیم را به زیبایی وارد دروازه سویا کرده بود. مارکو آسنسیو در دقیقه 82 به عنوان نود و نهمین بازیکنی که برای رئال مادرید در فینال جام باشگاه های اروپا به میدان رفته است، وارد زمین شد و در دقیقه 90 گل چهارم را وارد دروازه حریف کرد؛ حسن ختام یک سال رویایی برای لوس بلانکوس.
