جای خالی کاپیتانآخ مالدینی... یه چیزی که برام جالبه حس ابهت در عین آرامش دفاع‌هایی که اسطوره بودن و هستن. چیزی که الان دفاع‌ها ندارن ابهته. دفاع باید طوری باشه که مهاجم وقتی داره میرسه بهش و قراره باهاش روبرو بشه از خودش بپرسه: اینو چه کارش کنم؟ پویول و مالدینی و نستا و یاپ استام و دساییلی و تورام و امثال اینا، ابهت داشتن. شاید حتی تو مواردی از لحاظ فنی از بعضی دفاع‌های دهه‌ی اخیر هم پایین‌تر بودن ولی با جنگندگی و ابهتی که داشتن کار رو برای هر مهاجمی سخت می‌کردند. چه اون مهاجم آقا باتیستوتا بود، چه هانری و چه مسی و غیره....
فوتبال در حال حاضر کمبود دفاع‌های توانمند و به شدت پر ابهت رو حس میکنه. این خیلی بده.
