Los Galacticosآسونه، یه شخص که مشکلات روانپریشانه داشته باشه، به مرور افکار مورد علاقه خودشو جایگزین "واقعیت" میکنه، شخصیت های مجازی میسازه، خودشو وفق میده، خودشو آدم خوبه ی داستان میکنه، جوری که واقعیت رو کامل یادش میره..
دی کاپریو هم نقشش همین بود، کسی که انقد افسرده و ناراحت بوده که کارایی که خودش کرده رو از چشم یه کارآگاه میبینه، که یعنی، میره دنبال کسی که اونکارا رو کرده، همه رو مقصر میبینه، به جز خودش
آخر فیلم، واقعیت براش روشن میشه، جز یه سکانس که میخواد گول بزنه، سکانس هاس آخر کاملا نشون از بازگشت حافظه واقعی داره
