مطلب ارسالی کاربران
گزارشگران، کابوس مخاطبان تلویزیونی
در مورد گزارشگران فوتبال مطالب زیادی گفته شده
اما بی شک در حق استاد! خراسانی اجحاف شده است، وی افتخار بازی با روان مخاطبان را در هنگام روایت تصاویر ( بجای گزارش رقابت ) مسابقات تکواندو، وزنه برداری، ماشین رانی، موتورسواری، کرلینگ!، کاراته و ... داشته اند. حجم توانایی های ایشان در رشته های مختلف نشانگر این مهم است که لزوما توانایی ملاک انتخاب نیست، البته ایشان در مقام مجری با سوالات فوق العاده خود نقشی بی دلیل در قطع کردن صدای تلویزیون داشته اند.
این مفهوم گزارشگری تو والیبالم موضوع غریبیه!!! از 10 سال پیش محتشمیان همینطوری گزارش! ( اگه بشه اسمشو گذاشت گزارش ) میکنه، توهمه بازی ها فقط یکسری حرف تکراری رو طوطی وار میگه و بیشتر بازی رو تحلیل میکنه ( عجب تحلیل هایی) تا گزارش و بدون هیچ اطلاعات جانبی از بازیکن ها و تیم مقابل، فقط یکسری تحلیل های شخصیشو بخورد ملت میده، و بشدت معتقده عمده مخاطبان در آغاز یادگیری والیبال هستند. در مورد تلفظ اسامی بازیکنان نیز نمیتوان انتظار زیادی داشت.
اوج کارشم اونجا بود که سانسورچی یک صحنه رو پخش کرد که ما به انحراف نریم ولی اون غرض شخصی کارگردان ژاپنی تحلیل کرد و بصورت مکرر سعی کرد شاهدی برای حرفش بیابه که موفق نشد! و البته اشتباهات داوری که وقتی به نفع اونا باشه بخاطر اینه که بازی ها تو ژاپنه و وقتی به نفع ما باشه سرعت توپ بالاست! حالا خوبه سیستم بررسی مجدد تصاویر وجود داره.
اون عباس قانع هم پدیده شگرفی هست، اگه بازی تشتک سازی ویتنام با کبریت سازی مغولستانم گزارش کنه، یجور شور کاذب به بازی میده انگار فینال المپیک رو گزارش میکنه، در ضمن اصرار منزجر کنندش به گفت دست بجای ست!!! واقعا رو مخه!
رویکرد جدید مجریان شبکه ورزش ( که خود پدیده هایی هستد در باب شایسته سالاری ) در استاد قلمداد کردن گزارشگران سیما نیز مقابله ایی است با ما غرض ورزانی که معلوم الحالیم!!!
