مطلب ارسالی کاربران
اسکار تابارز در نقش "قالی کرمون"
تابارز از اوروگوئه تیمی ساخته است، باور نکردنی. قرعه ساده هم اعتباری را که این گروه بدست آورده اند لوث نمی کند. سه بازی، سه برد در سه دیدار ابتدایی و سه کلین شیت در تاریخ اوروگوئه سابقه ندارد. حتی در 1930 و 1950 هم که آنها قهرمان شدند نتوانسته بودند به این مهم دست یابند. فرض کنید اوروگوئه به اسپانیا یا پرتغال در یکهشتم ببازد. حتی در اینصورت نیز آنها کم نظیر کار کرده اند. در طول تاریخ آنها دو بار توانستند پنج بازی متوالی را ببرند. یکبار از نخستین بازی 1930 شروع شد و به تساوی مقابل سوئد در 1950 ختم شد. بار دیگر از برد در برابر اسپانیا 1950 شروع شد و به باخت در برابر مجارستان در 1954 ختم شد. نخستین باخت تاریخ اوروگوئه که در برابر مجارهای شگفت انگیز رقم خورد. اوروگوئه ای که هرگز در جام جهانی شکست نخورده بود در برابر مجارستانی که چهار سال بود در برابر هیچ تیمی شکست نمی خورد. یکبار هم از برد آفریقای جنوبی تا برد کره جنوبی در 2010 توانستند سه دیدار متوالی را ببرند. البته باز هم بدون کلین شیت در هر سه دیدار. بنابر این چنین وضعیتی، در تاریخ اوروگوئه سابقه ندارد.
روی نیمکت این تیم اما پیرمردی هفتاد و یک ساله نشسته. او برای شادی کردن پس از مشاهده موفقیت های تیمش مشکل دارد. یا نشسته خوشحالی می کند یا مجبور است دست به عصا خوشحالی کند. برای او رفتن به رختکن و برگشتن از آن هم مشکل است. دیدن چهره رنجور او هنگامیکه می خواست مسیر را طی کند تا به نیمکت برسد و سری که به نشانه تاسف در برابر دوربین ها تکان داد، واقعا قلب هر فوتبال دوستی را به درد می آورد. اوروگوئه کشور فقیری محسوب می شود. دستمزد تابارز هم جزو دستمزدهای نازل است. این چهارمین جام جهانی تابارز است. اما انگار او دوره به دوره بهتر می شود. هرچند با توجه به وضعیت جسمی او به نظر می رسد این آخرین جام این بزرگمرد باشد. ای کاش تا پایان تورنمنت باشد و بتوانیم از خرمن تجربه او خوشه چینی کنیم.
نخستین جام جهانی او جام 1990 ایتالیا بود. تساوی با اسپانیا، باخت به بلژیک و پیروزی بر کره جنوبی این تیم را به عنوان تیم سوم به دور بعد فرستاد. اما در برابر ایتالیای میزبان، دو بر صفر باختند و به خانه برگشتند. دوره دوم مربیگری تابارز از 2006 شروع شد. این مدرس فوتبال که استاد محصص به شاگردی ایشان افتخار می کند، در 2010 تیم را نه تنها به جام جهانی رساند که برای نخستین بار از 1970 به نیمه نهایی رساند. تاریخ تکرار شد و در نیمه نهایی به آلمان با اختلاف یک گل باختند و چهارم شدند. شور و اشتیاق عجیبی کل اوروگوئه کوچک و کم جمعیت را فرا گرفت. تساوی با فرانسه، بردن آفریقای جنوبی، مکزیک و کره جنوبی، تساوی دراماتیک مقابل غنا، اخراج سوارز، گل نشدن ضربه پنالتی ژیان، شادی سوارز و راه یابی به نیمه نهایی. باخت در برابر هلند و آلمان اما در یک بازی پایاپای در مجموع کارنامه موفقی را برای استاد رقم زدند. در 2014 بازی اول سوارز مصدوم بود و به بازی با کاستاریکا نرسید. باخت در برابر کاستاریکای شگفت انگیز، با توجه به بازیهای بعدی در برابر انگلیس و ایتالیا یعنی حذف اوروگوئه. اما استاد پا پس نکشید. آنها اگر چه مالکیت کمتری نسبت به دو غول فوتبال اروپا داشتند اما به شکل تحسین بر انگیزی در قالب یک تیم جنگیدند، پا پس نکشیدند و در کمال تعجب توانستند این دو تیم را حذف کنند و پشت سر کاستاریکا به دور بعد بروند. اما محرومیت سوارز بدلیل گاز گرفتن شانه کیه لینی و درخشش خامس رودریگز، ستاره کلمبیا، این تیم را حذف کرد.
حال تابارز در چهارمین جام جهانی، به معنی واقعی یک تیم ساخته. تیمی که نشانگر سن مربی فرتوت و سالخورده اش نیست. انسان شریفی که از همسن و سالانش رنجورتر نشان می دهد. اما تیم او در زمین، جوانتر از همیشه است. پرتغال و اسپانیا با دیدن دیدار اوروگوئه یا روسیه تردیدی ندارند که باید سرگروه شوند. و الا تابارز و تیمش بمراتب بیشتر از میزبان می توانند برای آنان دردسرساز باشند. تا قبل از بازی امروز روسیه با شش امتیاز از دو بازی و تفاضل مثبت هفت و به ثمر رساندن هشت گل (معادل کل گلهای اسپانیای 2010 که قهرمان شد)، تیم قدری بود که می توانست برای اوروگوئه خط و نشان بکشد. اوروگوئه ای که مصر را با گل دقیقه 90 برد و تنها یک گل به عربستان زد. عربستانی که روز اول در برابر روسیه با پنج گل به سختی تنبیه شده بود. اما اوروگوئه که مثل روسیه از دو بازی، شش امتیاز و تفاضل مثبت دو داشت، با پیروزی سه بر صفر در برابر میزبان نه تنها سرگروه شد، که تفاضل خود را به پنج افزایش داد و تفاضل روسیه را به چهار کاهش داد! اگرچه روسیه ده نفره شد ولی قبل از ده نفره شدن نیز دو بار در برابر اوروگوئه تسلیم شده بود. حال باید دید کدامیک از دو تیم اسپانیا و پرتغال به مصاف شاگردان تابارز می روند و آیا این نتایج درخشان حاصل قرعه آسان است یا کیفیت اوروگوئه؟
