طرفداری- محمد موسوی، سرعتی زن تیم ملی والیبال این فصل با هیچ تیمی قرارداد امضا نکرده و خانه نشین شده است. وی درباره این خانه نشینی میگوید لیگ طولانی شده است و شاید بازی نکردن بهتر از بازی کردن باشد.
حال لیگ برتر والیبال به قدری خراب است که سید محمد موسوی، ستاره والیبال ایران و جهان هنوز تیمی برای خود انتخاب نکرده و به گفته خودش احتمال دارد حداقل تا نیم فصل در تیمی بازی نکند.
به نقل از فارس، محمد موسوی در خصوص اینکه آیا با تیمی قرارداد امضا کرده است یا خیر اظهار داشت:
هنوز با تیمی به توافق نرسیدهام و اگر اوضاع همینگونه باشد احتمال دارد حداقل تا نیم فصل بیرون بمانم. فکر میکنم این موضوع از نظر فنی شاید، اما از نظر مالی مشکلی برایم ایجاد نکند. ضمن اینکه باید این موضوع را هم در نظر گرفت که آقایان زمان برگزاری لیگ را هم طولانیتر کردهاند. شرایط لیگ برتر والیبال ایران همچون مسابقات جام رمضان شده است و حتی شاید بازی نکردن در لیگ برتر بهتر از بازی کردن باشد.
سرعتیزن تیم ملی والیبال ایران درخصوص پیشنهادهای خارجیاش خاطرنشان کرد:
از چند تیم اروپایی پیشنهادهای جدی داشتم، اما خودم دوست داشتم در ایران بمانم و شرایط به گونهای شد که پیشنهاد آنها را از دست دادم. هنوز هم اگر پیشنهاد خوبی به دستم برسد حاضرم بازی کنم، اما به خوبی میدانم که شرایط تیمها هم سخت شده است.
وی درخصوص اینکه اگر امسال در لیگ بازی نکند، نگران وضعیت فنی و مالی خواهد بود یا خیر، تصریح کرد:
من کارهایی خارج از والیبال دارم. از قبل فکر این روزها را کرده بودم و میدانستم که تا 40 سالگی نمیتوان والیبال بازی کرد. نگرانی مالی ندارم و میتوانم در مدتی که از والیبال دور هستم به کارهای خودم برسم.
موسوی درمورد اینکه فدراسیون و برنامهریزیهایش چقدر روی این اتفاقات موثر است، تصریح کرد:
فدراسیون واقعاً بد کار میکند. مدیریت در فدراسیون ضعیف شده است. شاید جالب باشد نکاتی را بگویم که همه بدانند. زمانی که ما عازم مسابقات قهرمانی جهان شدیم و در مرحله مقدماتی 4 پیروزی و یک شکست کسب کردیم هیچ کدام از بازیکنان حرفی از پاداش نزد. ما به خوبی میدانیم که بازی کردن در تیم ملی برای هر بازیکنی افتخار است، اما میدانید چگونه راهی بلغارستان شدیم؟ در سالهای اخیر تیم ملی والیبال همیشه از طریق CIP سفر میکرد، اما امسال ما هم مانند سایرین از ترمینال عادی سوار هواپیما شدیم. چند ساعت معطل تحویل بار بودیم ضمن اینکه مردم هم به ما لطف داشتند و برای گرفتن عکس یادگاری سمت ما میآمدند و شرایطی برای استراحت نداشتیم. پیش از سفر هم آخرین وعده غذایی ما «کتلت» بود!
سرعتیزن تیم ملی والیبال ایران ادامه داد:
صرفهجویی کردن فقط این نیست پرواز بیزینس نگیرند و غذای ارزان به ورزشکاران بدهند. من معتقدم که هزینه برای تیم ملی در هر رشتهای به تیم شخصیت میدهد، کلاس و سطح تیم را بالا میبرد. شاید کمی عجیب باشد، اما میوه، لیمو ترش، سس و برخی دیگر از مواد غذایی از تغذیه ما کم شده بود. متاسفانه آقایان از برندهایی خرید میکردند که اصلاً مشخص نبود چه هستند و حتی گاهی ما به سالم بودن آنها هم شک داشتیم! وقتی برای کسی مهم نیست که چه اتفاقی در حال رخ دادن است چگونه میتوان این فشارها را تحمل کرد.
موسوی خاطرنشان کرد:
برای سفر به بلغارستان برخلاف تمام دورههای گذشته به بازیکنان «پول تو جیبی» داده نشد. من این اقدامات را نوعی بیاحترامی میدانم وگرنه هیچ کدام از بازیکنان محتاج اندک پولی که در سفرها داده میشود نیستند. تیم ما در مرحله مقدماتی 4 پیروزی و یک شکست کسب کرد و انتظار داشتیم از ما حمایت شود، اما نه کسی به سراغمان آمد، نه تلفنی زده شد و نه حتی قولی داده شد!
وی در پاسخ به این سوال که چرا این صحبتها را همان زمان هیچ بازیکنی مطرح نکرد، گفت:
واقعیت این است که بازیکنانی مثل من دیگر حوصله این حرفها را ندارند و بازیکنان جوان تیم هم که شاید درستتر هم همین باشد که گلایهای نکنند. واقعاً شرایط اصلاً مانند گذشته نیست. در پروازهای طولانی با قد و قوارهای که بازیکنان والیبال دارند واقعاً سخت است که در اکونومی بنشینند. بعد از هفته دوم لیگ ملتها در آرژانتین واقعاً توان بازی نداشتم، چون زانویم متورم شده بود و بسیار درد میکرد که حاصل پروازهای طولانی در شرایط سخت بود. برای برگشت از آرژانتین به ایران هم حدود هزار یورو از جیبم دادم تا بلیتم را تغییر داده و در شرایط راحتتری بتوانم به ایران بازگردم. به هر حال هرکسی توانی دارد و تا یک جایی میتواند صبر کند.
سرعتیزن تیم ملی والیبال ایران خاطرنشان کرد:
چندی پیش در اردوی تیم ملی بودیم که دیدم آشپزها در حال تهیه الویه هستند. تمام مواد را ترکیب کرد و زمانی که میخواست سس را اضافه کند بوی بدی فضا را پر کرد. متاسفانه از سسی استفاده کردند که هیچ برند و تاریخ و مشخصاتی نداشت و بوی آن آنقدر بد بود که من نتوانستم تحمل کنم و از آشپزخانه خارج شدم. زمانی که بازیکنان را دیدم هم از آنها خواستم که هرچه خواستند بخورند، اما حداقل الویه را نخورند. زمانی که از علت استفاده از آن سس را جویا شدم به من گفتند که قیمت این سس یک سوم سسهای دیگر با برند معتبر است و از ما خواستهاند که چون ارزانتر است از این استفاده کنیم!
وی افزود:
شاید مطرح کردن این صحبتها خندهدار باشد، اما واقعیت والیبال ما این شده است. یک مثال دیگر بزنم؛ هر بازیکن معمولاً در تمرین یک موز میخورد، اما این اواخر موزهایی خریداری میشد که سیاه بودند و واقعاً بازیکنان به آن نگاه هم نمیکردند. این کار آقایان اسراف است. شاید بهتر بود آقایان کمتر، اما حداقل سالم و با کیفیت میخریدند. شاید خوردن موز تاثیری چندانی روی بازی من نداشته باشد و اگر موز نخورم قطعاً نمیمیرم، اما از نظر روانی تاثیر زیادی روی بازیکنان دارد، چون بازیکنان احساس میکنند کسی به فکرشان نیست. شرایط خیلی بد است؛ پول نیست و کسی هم حمایتمان نمیکند. به عنوان مثال پای سامان فائزی پیچید، عفونت کرد، کارش به جراحی کشید و قرارداد باشگاهیاش هم مبهم شد و شاید خانهنشین شود. وقتی این بازیکن شرایط را میبیند با خودش میگوید وقتی کسی سراغی از من نمیگیرد و به فکر من نیست، چرا باید خودم را اینقدر اذیت کنم.
سیدمحمد موسوی اظهار داشت:
تیم ملی والیبال ایران از نظر فردی و تاکتیکی بین 6 تا 10 تیم برتر جهان است. اگر روزی تیم ملی نتایج درخشانی گرفت به دلیل حمایتهای بی دریغ فدراسیون، توجه مسئولان و دلگرمیهای مردم بود. تیم ما شخصیت پیدا کرده بود، اما حالا فدراسیون در حال سقوط است و همه ناامید هستند. موضوعاتی شنیدهام که برایم خیلی عجیب است؛ آقایان میگفتند که با توجه به شرایط کنونی ممکن است ما نتوانیم حتی بلیت اکونومی هم بگیریم و در نتیجه امکان دار ایران در لیگ ملتهای سال آینده حضور نداشته باشد. توقع ما از فدراسیون خیلی بیشتر بود، اما باید اعتراف کنیم که والیبال رو به سقوط است.