فروردین‌گان: این جشن در روز 19 فروردین هرسال در میان ایرانیان برگزار شده و مردم در این روز به یاد روان درگذشتگان خود در سال پیش هستند و روان ایشان را در شادی خود شریک می‌کنند.
اردیبهشت‌گان: روز سوم از ماه اردیبهشت برگزار می‌شود و از دسته جشن‌های آتش است. خلف تبریزی آورده که در این روز نیک است به معبد و آتشکده رفتن و از پادشاهان حاجت خود خواستن و به جنگ و کارزار شدن.
خردادگان: روز ششم از ماه خرداد با رفتن به کنار دریاها و رودهای روان و شستن تن در آب و برپایی جشن و سرور در کنار خانواده.
تیرگان: روز 10 تیرماه برگزار می‌شود به بزرگداشت دلاوری آرش کمانگیر و جان سپردن او در راه ایران در دامن طبیعت و با شست و شوی تن با آب برگزار می‌شود.
شهریورگان یا آذرجشن: در چهارمین روز ماه شهریور برگزار می‌شود و افروختن یک آتش بسیار کوچک و گردآمدن خانواده و خوردن خوراکی‌های مربوط به جشن‌ها از آیین آن است.
امردادگان: روز هفتم از ماه امرداد جشن امردادگان در فضای باز و دشت و صحرا برپا می‌شود. ابوریحان گوید: معنای امرداد آن است که مرگ و نیستی نداشته باشد. امرداد فرشته‌ای است که به نگهداری جهان و آراستن غذاها و داروها و بر کنار کردن گرسنگی و زیان و بیماری‌ها می‌باشد.
مهرگان: در روز 10 مهرماه برگزار می شود. جشن مهرگان و آیین آن بسیار همانند نوروز است و با آراستن سفره‌ی جشن مهرگان و گردهم آمدن خانواده‌ها انجام می‌شود. این جشن پس از نوروز مهم‌ترین جشن ایرانیان است.
آبان‌گان: این جشن در روز دهم آبان‌ماه برپا می‌شود و به بزرگداشت ایزدبانوی آناهید و احترام به عنصر ارزشمند آب در ایران‌زمین اختصاص دارد و در کنار چشمه‌ها و آب‌های روان برگزار می‌شود. پاک نگه‌داشتن آب و حفاظت از این عنصر بخشی از فرهنگ ایرانیان است.
آذرگان: نهمین روز از ماه آذر ویژه‌ی جشن آذرگان از دسته جشن‌های آتش است. این جشن ملی همراه است با گردهم آمدن خانواده‌ها و گرامی‌داشت فرهنگی ایرانی و برپایی جشن و شادی.
خرم‌روز: روز اول از ماه دی است که در این روز ایرانیان جشنی در کنار خانواده برگزار می‌کردند. ابوریحان بیرونی می گوید دی ماه را خُورماه نیز می‌گویند و روز اول ماه را خره‌روز یا خوره‌روز نامند. ایرانیان در زمان آیین مهر این روز را زادروز خورشید می‌دانستند.
بهمن‌گان: این جشن در روز دوم ماه بهمن با پختن گونه‌ای از آش برگزار می‌شود و خانواده همراه با برگزاری جشن به خوردن انواع آش دور هم مشغول می‌شوند و گیاهان دارویی را از کوه و دشت گردآوری می‌کنند...
