سلام و درود میگویم به مخاطبین عزیز رسانه رعیتداری. با یکی از برنامههای تیم منتخب و برترینهای ورزش ایران در خدمت شما عزیزان هستیم. کنار من "سر بیلی ارباب زاده" جامعه شناس و پژوهشگر فوتبال از زوریخ نشستهاند. آقای بیلی سلام و خیلی ممنون که در این برنامه مقابل دوربین رسانه رعیتداری قرار گرفته اید.
درود بر شما پادریهایِ نگون بخت رسانهای و همچنین لازم میدونم از همین تریبون استفاده کنم و از همینجا به کاربران گدا گشنه و رعیتتون که از نت رایگان چارخونه استفاده میکنن یک فاک بدم.
فکر کردید به این تیم منتخب که کدام ۱۱ بازیکن میتوانند در این ترکیب حضور داشته باشند؟
بله تقریبا در یک هفته اخیر ۱۳۰ ساعت مطالعه و تحقیق با مدارک و مستندات و فکت داشتهام، بارها به محاق رفته و برگشتم و حدود ۱۲۰ کیلو کاغذ سیاهه کرده ام.
در اینجا اضافه کنم که این انتخاب در فوتبال ایران برعکس دیگر نقاط دنیا سادهتر است چون فوتبالیستها در ایران به دو بخش رعیت و ارباب تقسیم میشوند که این کار ما را در انتخاب سهلتر میکند.
اگر موافق باشید برویم به سراغ پست دروازهبان
در پست دروازهبان تقریبا تکلیف مشخص است. ما آقایان قلیچ و قفلساز و پرویز برومند را داشتیم. اولی که ۹۸ درصد رعیت است. دومی جد اندر جد مشاغل دون پایهای داشتند و یا قفل ساز و یا سارق بانک بودند. پرویز برومند هم الوات پسند است. پس اینجا دو گزینه داریم، آقای عابدزاده و حجازی.
در همه چیز نانومتری به هم نزدیکند ولی حجازی مقابل رقبایی مثل برزیل و آرژانتین بازی کرده و ۱۲۸ سیو داشته کروات هم میزده که اینجا عابدزاده مرخص است.
ولی عابدزاده هم عکس با کراوات دارد.
حجازی در VOA با خشایار محسنی و در آپ تاونِ منچستر با سر مت بازبی عکس با کروات دارد ولی عابدزاده در مراسم جشن بلوغ امیررضا. اینجا کفه ترازو به نفع حجازی سنگینی میکنه!!
شما ببین یکی از نقصانهای طویلِ احمد نسبت به ناصر، اختلال اسگوزوئید احمده، چون احمد با اصرار بر ختنهسورون امیر در محله چهارسوعلیقلیِ اصفهان فکر میکرد علیآباد هم شهریه، ولی ناصر افتخار این را داشت که ختنهسورون آتیلا را در اولدترافورد منچستر انجام بده.
قضاوت با شما👆
____________________________
به سراغ خط دفاعی برویم. مدافعان وسط تیمتان چه کسانی هستند؟
متقن و شسته رفته انتخاب اول، سردار مکرم فوتبال، حضرت قلیچخانی مد ظله العالی هستند. خدمت اون گری گوری پِکهایِ ماتحت گستردهِ (کون گشاد) بدسگال عرض کنم ای کاش خدا به شما عزت میداد تا غبار استوکهای سردار میبودید.
کسانی که به خاطر کوتاهیِ جهاد سازندگی تا پیش از این فکر میکردن قلیچ خانی اسم یه گاراژ تو مولویه!! اینکه با اینها اکسیژن یکسان استفاده میکنم روحیهم رو خراب میکنه. با مدرک ثابت میکنم من هیچوقت املا حتی ۱۹ نشدم ولی این عوام دخمه نشین حتی املای قلیچخانی را هم بلد نبودند.
آیا خاطره ای از سردار دارید؟
۹۱ درصد مغز من آکنده از سردار است. از کجایش بگویم؟ ایشان خیلی سرپنجه بودند. در زمین برای حریف مثل صاعقه و برای فوتبال خودمان باران رحمت بودند. در بازی مقابل یوگسلاوی تیم ایران ۳ بر صفر عقب بود. سردار شب قبل از بازی ۲۰ جزء از "کتاب استالین مادرقحبهترین رهبر تاریخ" را حفظ کرده بودند و استراحت کافی نداشتند و روی نیمکت بودند. بعد از گل سوم به کنار خط میروند و میگویند صربهای حرامزادهِ نجاست، من هنوز زندهام که در اینجا با تشویق جهانگیر فسفری روبرو میشوند.
خلاصه به بازی میروند و در ۵ دقیقه ۴ گل میزنند و ایران برنده میشود و ۵ صرب همانجا به دین اسلام میگروند.
جلال الدین قلیچ خانچینسگی از معروفترین آنها بود.
مابقی هم بعدها اسم فرزندان ذکورشان را قلیچخانی گذاشتند.
یک مدافع دیگر میخواهیم تا خیال ناصرخان را راحت کنند.
چند گزینه جدی داریم. محمد پنجعلی، جلال حسینی، اکبرکارگر جم..
محمد پنجعلی که از اسمش مشخصه ول معطله. وانگهی انگار پدرشان سری دوزی داشتهاند.
جلال حسینی هم که پشت در پشت رعیت بودند و مزرعه بلال داشتند.
اکبر کارگر جم همه مولفهها را داشتند ولی ایشان هم کارگر زاده بودند پس او هم باید برود جلو بوق بزند.
باید علاوه بر اشراف زادگی دید بازیکن چه لحظه نابی در تاریخ ملی داشته است.
انتخاب من آندرانیک اسکندریان است با دست پر با حضور در جام جهانی با آمار ۳ بازی یک اخراج و یک گل به خودی، یک خشتک پاره و ۳ تکل سالم.
ایشان آندرریتد که هیچ، کل یوم ignore بوده است. وقتی ما لژیونر به ابوموسی هم صادر نمیکردیم ایشان رفتند آمریکا با بکن بائر مک دونالد بزنند.
ولی فکر نمی کنید سطح فوتبال یمن هم آن زمان از فوتبال آمریکای ۵۰ سال پیش بالاتر بوده؟
HOW DARE YOU SHEPHERD?
مشخصه شونههای تو از حمل این همه ارتجاع خمیده شده و البته طبیعیه از همون فرقه منحوس و مزدبگیر پایگاهی و مثل هم پیالکی هات از خزعبل ارتزاق میکنی من دیگه مصاحبه نمیکنم تو هم برو زیر بیرق فلسطین سینه بزن چون راه قدس از اونجا میگذره.
عذرخواهی میکنم لطفا به مصاحبه برگردید. مرگ بر ارتجاع، مرگ بر تپانچههای جبر
واقعا ازت انتظار نداشتم. یک لحظه احساس کردم وسط یک عملیات پیچیده روانی سایبری هستم. چوپان شادکن نباشیم.
ممنونم. به سراغ دفاع راست برویم
ابراهیم آشتیانی و مهدوی کیا را آنجا داریم. با اینکه سمت راست است ولی چپمان پر است.
ابراهیم آشتیانی همه مولفهها را دارد ولی متولد منطقه کم برخوردار آشتیان بود. آشتیان جزیره ای در جنوب ایلام است که هنوز گازکشی نشده است.
مهدوی کیا هم همه مولفهها را داشت ولی چون با آموزههای غرب، پورنوگرافی و زناشویی رو میکس کرده و مضمحل شده ۵ نمره از انضباطش کم میکنیم تا بره غاز بچرونه.
انتخاب من با لگدمال کردنِ (امحا) معیارهای رعیتی برای این پست محمدرضا خانزاده است. مدافع محبوب و مطمئن کیروش و خان زادهای که چون الماس ۸۰ قیراطی در میان عوام دگوریِ لمپن که فرق منتالیتی رو با ممد مِتی رو نمیدونن میدرخشه.
برویم برای دفاع چپ
دفاع چپ و هافبک چپ مثل تخم چپ باگ داریم. چندتا گزینه دم دستی داریم مثل محرمی، ورزمرزیارز، هاشم بیگ زاده.
محرمی تکنیک خوبی داشت ولی هر وقت بازیکنی رو از پیش رو بر میداشت برمیگشت و به اون بیلاخ میداد. یا در دفاع مهاجمین را انگشت میکرد و میخندید. روی سکوها هم عوام و مرتجعین ذوق مرگ میشدند. اگر محرمی را انتخاب کنیم چه تضمینی هست بازیکنان نسل آینده برای قرار گرفتن در تیم قرن، در زمین با رقیب جماع نکنند؟
نظر ما باید با عوام و پابرهنگان متفاوت باشد و نظر چسمالی ندهیم.
برای دفاع چپ انتخاب من مهرداد پولادی است
پولادی ۱ جام جهانی >>>> محرمی صفر جام جهانی.
حتی پولادی رخ به رخ ارتجاع شد و گفت من به خدمت و اجباری نمیروم. پس باید به این مرد بزرگ و خایه دار Bow (تعظیم، کرنش) کرد.
همچنین باید برای کیروش معمار بزرگ فوتبال ایران که potential مهرداد رو دید قمبل کنیم. پس یک تعظیم و یک قمبل برای سمت چپ دفاع.
عجب خط دفاعیِ خوبی شد.
بله خدا رو شکر. یک خط دفاعی شیک و اعیونی شد با کمترین درصد آلودگیِ رعیتی.
خب جلوی این مدافعان یک هافبک دفاعی میخواهیم.
قدیمها پست هافبک دفاعی به معنای امروز نداشتیم. بیشتر میگفتند هافبک خرکی یا BadAss Halfback
اشراف تاریخی دارم من.
اینها قلدر بودند. بازیکنان حریف به اینها میرسیدند توپ را میگذاشتند و عقب عقب میرفتند.
مصطفی شق القمر، سیا تخم سگ، تقی رذالت، جعفر بیگ بالز، اینها همه قدیمی هستند. جلوتر که آمدیم ممد صادقی بود، مهدی عفونی زاده بود، جواد چکش بود
کریم باقری را داشتیم که خیلی استاندارد بود ولی کریم دو تا باگ داره، اول اینکه که هیچوقت قهرمان جام جهانی نشده و دوم اینکه هیچ اطلاعاتی از سوسیالیسم و کمونیسم نداره.
اینجا از یک کوپن سلیقه ای ام استفاده میکنم و دوباره پرویز قلیچخانی رو انتخاب میکنم. سردار قلیچ مثل بیگ بنگ در فوتبال ایران بود. شوت مسیحایی که از فاصله ۱۱۵ متری به اسرائیل در فینال جام جهانی زد باعث شد فوتبال ایران زنده بشه. تا قبلِ آن جنازه فوتبال ایران دست یه مشت مرتجع گیج دست به دست میشد.
وقتی سردار تو امجدیه شوت میزد، تماشاگران پشت دروازه شیلد مقابل خود میگرفتند تا قطع عضو نشوند. سردار در حالت استندبای یه ماشین جنگی بود، استارت میکردی دستگاه کشتار جمعی میشد.
پس از مدتی پای راست ایشان را ممنوع الکار کردند، ولی ایشان با پای چپ هم جررر میدادند، آل ارتجاع شاهنشاهی قافیه رو نباختن و پدرسوخته ها پای چپ ایشان را هم ممنوع الکار کردند.
چقدر تاسف بار. بعد از آن چه اتفاقی افتاد؟
هیچ. مدتی گذشت و سردار فقط با تخمهایش بازی میکرد تا اینکه دریافت گاه نمیشود، لذا به آمریکا رفت.
پایان قسمت اول