آنچه در تقابل با سوریه از تیم ملی ایران دیدیم یک نمایش کاملا طبیعی بود و تیم ملی اگر شب گذشته غیر از این ظاهر می شد، جای تعجب داشت. بازی سردرگم، ناهماهنگ و پر اشتباه تیم ملی محصول تمرین های نکرده، اردوهای نداشته، بازی های تدارکاتی برگزار نشده و سایر کمبودهای این تیم بدون سرمربی بود و واکنش های برخی کارشناسان که از بازی ناهماهنگ تیم ملی تعجب کرده اند، قابل باور نیست.
به گزارش طرفدرای، از تیمی که تنها دو جلسه تمرین کامل انجام داده، از فردای بازی با عراق در منامه تا همین چند روز قبل، حتی یک مینی کمپ هم نداشته، هیچ گونه بازی دوستانه رسمی و غیر رسمی برگزار نکرده، سرمربی بالای سرش نبوده و در بدترین شرایط آماده سازی وارد زمین شده، چگونه می توان توقع بازی خوب داشت؟
بازی خوب نیازمند ابزار است. برای ارائه بازی خوب، شما باید خوب تمرین کنید، برنامه ریزی خوبی داشته باشید، تمرکزتان روی هماهنگی تیم باشد، نه این که سرمربی و دستیارانش نباشند و یک بدنساز بازیکنان را در زمین چمن بدواند و بعد توقع معجزه داشته باشیم.
خوبان عالم که رییس فدراسیون فوتبال بابت بردن سوریه از آنها تشکر کرده، خیلی که لطف کنند می توانند باعث پیروزی ما شوند، قرار نیست دیگر بدون تمرین و آمادگی و هماهنگی، زمینه ساز ارائه یک بازی زیبا هم باشند. اگر چنین چیزی ممکن بود کشورهای صاحب فوتبال دیوانه نبودند که برای آماده سازی یک تیم برنامه های آنچنانی پیاده کنند و در راه رسیدن به موفقیت، علاوه بر تمرین و اردو و تاکتیک و ... تئوریسین، آنالیزور، برنامه نویس تمرینی و تاکتیکی، بدنسازی پیشرفته، تدارک ببینند.
اگر تیم ملی ما می توانست بدون تمرین، بازی، اردو، سرمربی و آماده سازی، مقابل سوریه خوب بازی کند، باید تمام متدهای پیشرفته فوتبال را دور می ریختیم و با صدای بلند به عقل ناقص کشورهای صاحب فوتبال می خندیدیم که برای موفق شدن و خوب بازی کردن، برنامه می نویسند، اردو می زنند، تمرین و بازی می کنند و تمام موارد تکنیکی و تاکتیکی را در نظر می گیرند و برای ارتقای فنی و بدنی و روحی بازیکنان خود وقت می گذارند.
خوب بازی کردن تیم ملی در مصاف سوریه توهین به فوتبال روز دنیا بود. فوتبال روز دنیا نقش و اهمیت تمرین و هماهنگی و برنامه ریزی را در راه رسیدن به موفقیت اثبات کرده و نمی توان توقع داشت تیمی تمرین نکند، سرمربی بالای سرش نباشد، اردو نزند، بازی تدارکاتی نداشته باشد و آن وقت در زمین، هماهنگ و دلچسب و چشم نواز بازی کند.
مقابل سوریه فقط بردن کافی بود که بردیم. این برد را هم با چند جلسه تمرین نصف و نیمه با 22 بازیکن لیگ برتری که تنها دو نفرشان در ترکیب اولیه تیم به میدان رفتند و تنها دو جلسه تمرین با حضور لژیونرها به دست آوردیم. مهم شروع خوب بود که رقم خورد اما توقع بازی زیبا از تیم ملی با توجه به این واقعیت که این تیم تنها دو جلسه تمرین کامل کرد و سرمربی بالای سرش نبود، نه منطقی است و نه کارشناسی شده است. سوریه را بردیم، به این برد قانع باشیم و البته امیدوار که در فاصله بازی با عراق که در هفته های اخیر بسیار بهتر و بیشتر از ما برای این بازی ها آماده شده، ملی پوشان ایران کمی بیشتر با یکدیگر هماهنگ شوند تا با تلاش بازیکنان و کادرفنی، همانطور که در منامه عراق را بردیم، در دوحه هم مقابل عراق برنده باشیم. این که تفکر حاکم بر فدراسیون فوتبال، بردها را به پای خوبان عالم می نویسد، بماند برای بعد، ما چشم امیدمان به این بچه ها و تلاش توام با تخصص و تعصب شان است.
