فرشاد فجدا از بقیه ترکیب انتخاب نیکبخت رو خیلی دوست دارم. حقش هست حداقل یکبار توی تیم منتخب باشه. نیکبختی که از ۲۰ سالگی تو مقدماتی ۲۰۰۲ فیکس تیم ملی بود و گل قشنگش به تایلند، قهرمانی و آقای گلی تو بازیهای آسیایی بوسان ۲۰۰۲، درخشش تو جام باشگاههای آسیا تو استقلال و گلش به الاتحاد، گل نجات بخش و زیباش به اردن که تیم رو به جام جهانی رسوند. تا مهاجم شدنش توی تیم دایی و برگردونش به کویت و .... کدوم بازیکنی اینقدر خاطره ملی ساخته. حالا بعضیها محمدخانی رو میذارن هافبک چپ یا نظایر این. ولی نیکبخت هم چیزی از این بازیکنا کم نداشت. اگر حاشیههاش رو بهتر مدیریت میکرد حالا شاید اسمش جزو اسطورهها بود.