سلام و خسته نباشید خدمت کاربران عزیز طرفداری
مستر رپ شو برنامه ای ویژه برای رپ فن های سایت هست که در اون به رپ فارس و مسائل اون میپردازیم
در این قسمت از مستر شو قراره با یکی از کاربران قدیمی و رپ فن دیتابیس مصاحبه کنیم
دکتر منتهن
خب عرض سلام و خسته نباشید به دکتر منهتن عزیز
یه معرفی مختصر از خودت بگو تا بریم سراغ سوالات اصلی؟
| سلام و درود خدمت تمام کاربران گرامی و همچنین کیان عزیز که جا داره تشکر کنم ازش بابت فرصتی که در اختیارم قرار داد. جواد محمدپورم، تقریبا شش سال و نیمه تو این سایت اکانت دارم، قبلش دو سالی هم یه اکانت دیگه ای داشتم که رمزش یادم رفت و اتفاقا برای دانلود یه آهنگ بود که اولین بار با این سایت آشنا شدم. |
ممنون ازت که دعوت من رو قبول کردی
این مصاحبه پیرامون رپ فارس و رپر های رپ فارسه پس سریعا میریم سراغ سوالات
اولین آهنگ رپی که گوش دادی کِی بود و چه آهنگی بود؟ و از چه تایمی رپ رو جدی دنبال کردی؟
| رپ رو با آهنگ های هیچکس و یاس بین سالهای 85 و 86 شناختم. اختلاف هیچکس که تو هر ماشین و کوی و برزنی شنیده میشد، یاس هم چو هرکسی میخواست به اصطلاح رپ سالم! (بدون فحش) گوش بده زیاد پلی میشد، اونموقع آهنگاش یه حالت دامبولی طور داشت با یه ساسان نامی هم میخوند و بیشتر برا پارتی و این چیزا بود! هنوز بطور کامل اجتماعی خون نشده بود. دهه هشتاد رپ رو تفننی در کنار پاپ گوش میدادم، اوایل دهه نود با کارهای لیبل کاغذ بیشتر از قبل جذب رپ شدم و هنوزم خیلی وقت ها همون آهنگارو گوش میدم، این یکی دو سال اخیر هم البته از رپ یه مقدار فاصله گرفتم و سبک اصلی که بیشتر اون رو گوش میدم زیر شاخه های راک هست مثل آلترناتیو - پاپ راک - آنادولو راک و سافت راک |
پس از قدیم رپ رو دنبال میکنی
رپر یا گروه مورد علاقت کیه؟ و بخاطر چه آهنگی طرفدارش شدی؟ (اگه چند تا هست هم بگو)
|
رپر مورد علاقه که خودمو فنش بدونم ندارم به اونصورت و هر رپر و گروه و لیبلی کار خوب بده استقبال میکنم اما رپر هایی که با کاراشون بیشتر ارتباط بر قرار میکنم رو میتونم بگم اینان:
صادق (خونه - آدمک - باد و بارون - پر - نهنگ - خونه )
هیچکس (من کیم - چرا نمیمیری - خلافکارای اصلی - یه روز خوب میاد)
بهرام (افسوس - لمس - خیابون)
حصین (شبا - دلخوشی - ردپا - صبح ظهر شب )
تس (نبض - کتاب شعر- نسیان)
فرشاد (دل - سراب - درون )
|
موافق این دیدگاه هستم
باید هر آهنگی که خوبه رو گوش داد فارغ از اینکه چه کسی اون آهنگ رو خونده
چه ژانر و سبک هایی از رپ مورد علاقت هست و بیشتر از بقیه سبک ها دنبال میکنی؟
| با توجه به مودم سبک های مختلف رو گوش میدم اما بصورت بای دیفالت، کارهایی که سعی میکنن سطحی نباشن و از گنده گوزی های کلیشه ای رپ دور باشن رو ترجیح میدم. حالا ممکنه عاشقانه باشه مثل آهنگ دل تس، یا اجتماعی طور مثل ترک ابرا از صفیر و رض و کابوس یا دلنوشته مثل بده بره رض. البته از اون طرف از اینکه یه نفر سعی کنه به زور بگه آی ایها الناس من مفهومیم هم خوشم نمیاد، خیلی از اینا در واقع قمپوز ادبین و شاید خود طرفم نفهمه چی داره میگه! اما مثلا فنهاشون جوری سعی میکنن تفسیرشون کنن که انگار کد داوینچی رو میخوان بشکونن |
بریم سراغ بخش مهم مصاحبه
۵ تا دیس برتر رپ فارس بنظرت کدوما هستن (با ذکر رتبه بندی) و اگه دوست داشتی دلیل انتخاب رو هم بگو
اینو اول بگم که وقتی ازم میپرسی بهترین دیس چیه من فقط و فقط به عنوان دیس نگاه میکنم، منظورم اینه که مثلا آهنگ هایی مثل خفن یا صبح ظهر شب به عنوان ترک که همیشه گوش بدی فاز بگیری شاید از بیلیط و دروغ تعطیل و همه اینا بهتر بودن اما به عنوان دیس که طرف مقابلو باهاش تخریب کنی از اون ها بهتر زیاد بودن.
1- بیلیط: میتونم بگم تاریخ دیس های رپفا بدون اغراق به قبل و بعد این کار فدایی تقسیم میشه، بعد از بیلیط سطح دیس ها به کل تغییر کرد و تمرکز روی فکت و لفظای جدید بیشتر شد تا گنده گوزی های تکراریه همیشگی
2- دروغ تعطیل: برخلاف نظر خیلیا من دروغ تعطیل رو بهتر از چاقال نامه میدونم، بجز سامان که به نظرم جواب ضعیفی بود، جواب بقیه رو تیکه هارو عالی داد + کلی فکت دیگه. تنها نکته منفیش تایمش بود که دوماه بعد چاقال نامه داد
3- چاقال نامه: یه مقدار حجم گنده گوزیش بیشتر از حد استاندارد بود به نظرم اما ایراد اصلیش و اینکه رتبه اول نزاشتمش تایمش بود، آهنگ مفید کمتر از یه دقیقه و سی ثانیه بود و بقیه اش اوتروی کصشر آسفالت! یه ورس دیگه اگه میخوند به نظرم واقعا بهتر از دروغ تعطیل میشد همونطور که تو بیف آخرشون هم به نظرم قابیل کمی بهتر از هابیل بود
4- کیو 69: اون دیس رو واقعا به سختی میشد جواب داد اما بیشتر تیکه ها و پانچ های فدایی رو بی جواب نزاشت، هرچند به قیمت دادن سوتی های نسبتا زیاد که باز فدایی ازشون استفاده کرد. با اینکه مشخص بود که نمیشد جواب بیلیط رو داد و با اینکه حصین میتونست بهتر کار کنه و خیلی موارد رو نگفت یا حواسش نبود بگه ولی بازم دیس بک خوبی بود
5- همصدا: بهترین دیس آل تاریخ به نظرم، با اینکه نصف آهنگ گوگوش بود اما خیلی غیر منتظره و پشت سرهم همه رو کوبید رفت. کلن همیشه گفتم تو دیس، فدایی حرف اولو میزنه و به نفع هر رپری هست که سعی کنه باهاش وارد بیف نشه چون بعد بیف دیگه اون ادم سابق نمیشه |
آره منظور من هم تخریب و کوبندگی آهنگ هست وگرنه دیس های زیادی هستن که مارکتی تر و گوش نواز تر هستن اما قدرت تخریب این لیستی که گفتی و خیلی ترک های دیگه رو ندارن
بعنوان سوال آخر
آینده رپ فارس رو چطور میبینی ؟و بنظرت نسل چهار می‌تونه به اندازه نسل یک و دو موفق و جذاب باشه یا نه؟
|
چیزی که داریم میبینیم اینه که اولد اسکول برای مخاطبای قدیمی تر بیشتر جذابه، سبکایی مثل آر اند بی و دریل الان بیشتر رو بورسن و رپری که تک بعدی باشه فقط مثل غاز رپ کنه الان بعیده موفق بشه، حتی قدیمیایی مثل پیشرو هم که تغییری در کارشون ایجاد نکردن داریم میبینیم فروش و ویوشون افت کرده، در کل آینده موسیقی ایران رو من تو زیرمجموعه های سبک راک میبینیم و خود رپرها هم به تدریج شاید مجبور شن به راک کوچ کنن، کما اینکه تا حدودی هم کردن و آرتیستایی مثل هیدن بیشتر راک میخونن. کم کاریه رپرهارو هم که میبینیم به این تیجه میرسیم که رپ حداقل برای مدتی مجددا به حاشیه میره در مقایسه با پاپ.
قطعا نسل چهار نمیتونه مثل نسل یک باشه، در واقع نسل چهاریا هر اسمی هم در کردن یا به خاطر فیت دادن با اونا و تبلیغ نسل یکیا ازشون بوده، یا به خاطر دیس دادن و تیکه انداختن به رپرای قدیمی تر. 90 درصد ترکای تلنتای معروف تر نسل چهاری جز خودشیفتگی و خودستایی و ادعا روی فلوی کانیه وست و بقیه رپرای آمریکای...چیزی نبوده. کسی با آهنگ خوندن که گنگ نمیشه، این درباره رپرای قدیمیمون هم صدق میکنه، گوز گوز کردناشون بعضی وقتا دیگه خیلی بیش از حد میشه. در حالیکه تو زندگیه واقعیشون لگد در کون گربه هم نزدن هیچکدوم. طرف تا استودیو بخواد بره باید از باباش اجازه بگیره بعد میاد حاجی گنگش بالاس میخونه. نمیگم سبک گنگ بده، خودمم بعضی وقت ها گوش میدم ولی هرچیزی حد و اندازه ای داره. رپرای ما هیچ موضوع و ایده ای ندارن فقط چسبیدن به گنگ و صدا کلفت کردن. من معتقدم آرتیست باید خودش باشه و زیاد فیلم بازی نکنه، یکی مثل گوچی مین باید بگه من گنگسترم چون واقعا گنگستر بوده و واقعا آدم کشته! نه این رپرای نسل چهار ما که خلاف سنگینشون گل کشیدنه میگن میام میندازمت تو سد کرج و کاردیت میکنم و...!
تنها کسی که تا الان دیدم چیز متفاوتی ارائه کرده سعل از لیبل فریاس بوده که اونم شش ماه یبار دارن ترک میدن، اگه بخوام بازم نام ببرم، امیر اسپار هم بد نبوده تا الان و تا حدودی چرسی. جدیدن هم که بیشترشون مثل نسل سه ای ها میخوان با دیس فلان رپر معروف تر اسمی دست و پا کنن، هر هفته یکیشون داره به شایع و اصلی دیس میده هم اسمشون در میره هم اینکه میدونن شایع کسی نیست بیاد جواب بده یه روز کیارپ دیس میده به شایع یه روز هیپهاپولوژیست.....آمار بگیری پر ویو ترین ترکاشونم همین دیس هاشون بوده. این رویه بیشتر به درد مخ زدن و داف بلند کردن میخوره تا اینکه اسمی از خودت بجا بزاری، برای اینکه کریر بسازی باید آلبوم قوی بدی بیرون، بدون آلبوم تو مارکت جهانی اصلا آرتیست حسابت نمیکنن. برای همینه که بهرام و هیچکس رو اکثر خود رپرها و پرودیوسر ها بهترین های تاریخ میدونن، چون سوای قدمتشون، چندین آلبوم قوی و ماندگار بیرون دادن، چیزی که قدیمی هایی مثل یاس و حصین هم رعایت نکردن و برای همین هیچوقت ((هیچکس)) نشدن.
|
تشکر بابت اینکه وقتت رو به ما دادی و دعوتمون رو قبول کردی
تیم ۱۱ نفره رپرای مورد علاقت رو بگو و اگه حرفی هم داری که من نپرسیدم بگو
|
بهرام - فرشاد - تس - هیچکس - صادق - حصین - پیشرو - فدایی - خلوت - رض - هیدن
منم تشکر میکنم و به امید روزی که هیچ سبکی در کشور ممنوع نباشه و هیچ انحصاری در مارکت موسیقی وجود نداشته باشه و آرتیست بدونه تو کشور خودش از کارش درآمد داشته باشه که مجبور به رو آوردن به راه های درآمدزایی بحث برانگیز نباشه و بتونه پر کار تر باشه.
|
