علیرضا جعفریکار بسیار ارزشمندیه. چیزی که ما ایرانی ها همیشه ازش غافل بودیم، تاریخ نگاری و آرشیو به ویژه تو مسائل تخصصی بوده که هر چه هم هست از تلاش های پراکنده افراد بوده تا یک روند سیستماتیک. به خاطر همین باید به کاری که امثال آتشی میکنن ارج گذاشت و قدردانشان بود که حافظه از بین رونده رو به کلمات ماندگار تبدیل کردن
