مطلب ارسالی کاربران
کتابخانه | رمان (همچنان آلیس)، خواندن رمان با اعمال شاقه!
علاقه مندم گاهی برخی از رمان ها مورد علاقه ام را با دوستان به اشتراک بگذارم و با هم گپ بزنیم.
برای اولین رمان یکی از کتاب های پرمخاطب را انتخاب کردم. Still Alice که در ایران هنوز آلیس، همچنان آلیس یا همیشه آلیس ترجمه شده. این رمان اولین بار در سال 2007 (1386 خورشیدی) منتشر شد. نویسنده این رمان Lisa Genova آمریکایی است که تحصیل کرده و استاد عصب شناسی داشگاه هاروارد آمریکاست. او این رمان را بر اساس تجربیات و پژوهش ها خود در مورد بیماری آلزایمر نوشته.
داستان در مورد زنی 50 ساله است به نام آلیس هاولند که استاد موفق و صاحب نامی در دانشگاه هاروارد است که زندگی خوبی همراه با همسر و فرزندانش تجربه می کند. چالش هولناک آلیس زمانی آغاز می شود که می فهمد دچار آلزایمر زودرس شده...
|
با اینکه این اولین رمان دکتر جنواست اما به طرز ویران کننده ای تاثیر گذار است و مخاطب را به جهان متلاطم و چالش برانگیز آلیس پرتاب می کند و خیلی سریع با آلیس همراه می شوید. این رمان بیش از 40 هفته در لیست پرفروش های روزنامه نیویورک تایمز قرار داشت و تا به حال به بیش از 20 زبان از جمله فارسی ترجمه شده. در سال 2014 هالیوود اقتباسی سینمایی از این رمان ارائه کرد که در نهایت جولین مور بخاطر بازی بی نظیرش در نقش آلیس اسکار بهترین بازیگر زن آن سال را دریافت کرد.
|
|
تجربه شخصی: |
چند سال قبل مصاحبه ای از کیومرث پوراحمد خواندم در مورد این رمان . او که مادرش (پرویندخت یزدانیان – بی بی قصه های مجید) همین بیماری را داشت تعریف می کرد که : این کتاب را خریدم و حین سفر در هواپیما شروع به خواندن کردم. آخرین جمله فصل دوم را که خواندم، بغض کردم و بیاختیار بلند بلند به گریه افتادم. سخت است که در هواپیما گریهات بگیرد و نتوانی خودت را کنترل کنی، صورتم را پنهان کردم و با صدای بلند گریه میکردم. دیگر مسافران از شرایط من متعجب و متاثر شده بودند.
|
همان موقع که این نقل قول از پوراحمد را خواندم می خواستم رمان را بخوانم که فرصت نشد تا اینکه مدتی بعد مادرم دچار سکته مغزی شد و متاسفانه 6 ماه بعد از دنیا رفت. هفته های آخر به دلیل گسترش بیماری سطح هوشیاری او پایین و پایین تر آمد و دیگران (حتی خانواده اش) را به سختی به خاطر می آورد. حالتی دردناک شبیه به آلزایمر..
حدود یک سال پس از درگدشت مادر اتفاقی رمان آلیس را دیدم و خواندم. اگر پوراحمد از فصل دوم گریه امانش را برید من از همان ابتدای رمان گریه امانم نداد...
این رمان به ویژه برای کسانی که تجربه تلخی از این شرایط دارند تاثیرگذارتر است.
|