پرونده موسوم به «دست‌های پاک» در فوتبال بلژیک که به بزرگترین پرونده مبارزه با فساد در فوتبال این کشور تبدیل شده است، مراحل پایانی خود را می‌گذراند و نکته جالب اینجاست که نام چند ایرانی هم در این پرونده به چشم می‌خورد!
به گزارش طرفداری و به نقل از ایران ورزشی، طبق اعلام رسانه‌های بلژیک، ۵۶ مظنون در این پرونده احضاریه‌ای را برای روز ۲۰ سپتامبر (۲۹ شهریور) دریافت کرده‌اند تا در دادگاه کیفرخواست حاضر بشوند. این پرونده در سال ۲۰۱۸ و با عملیات و تحقیقات ویژه پلیس بلژیک آغاز شد که حمله به چند باشگاه حرفه‌ای و بازداشت جمعی از مدیران باشگاه‌ها، مربیان، بازیکنان، ایجنت‌ها و حتی داوران را در پی داشت یکی از این نفرات، مجی (مجتبی) بیات ایجنت سرشناس ایرانی در بلژیک بود که حتی مدتی را در بازداشت به سر برد.
این افراد مظنون به جعل اسناد، پولشویی و تبانی بودند و رسیدگی به اتهامات آنها نزدیک به چهار سال زمان برد. مهدی بیات رئیس باشگاه شارلروا و رئیس سابق فدراسیون فوتبال بلژیک هم دیگر فردی است که نامش در این پرونده وجود دارد. از دیگر کسانی که نامش برای هواداران فوتبال ایران آشنا است، «ایوان لکو» سرمربی سابق تیم کلاب بروژ است که سابقه کار با علیرضا بیرانوند را در تیم آنتورپ هم دارد. بیرانوند یکی از بدترین دوران کاری خود را زیر نظر لکو در آنتورپ پشت سر گذاشت و به‌دلیل اختلافات و مشکلاتی که با این مربی داشت، به چالش جدی در این باشگاه برخورد.
روزنامه HLN البته تأکید کرده است که ممکن است تصمیم‌گیری دادگاه برای این پرونده در روز ۲۰ سپتامبر رخ ندهد. این روزنامه نوشت: «تصمیم‌گیری در ۲۰ سپتامبر بعید به نظر می‌رسد. طرفین دعوی در صورت اعتراض به اتهامات مدعی‌العموم حداکثر تا یک روز قبل از جلسه رسیدگی می‌توانند درخواست تحقیقات تکمیلی کنند. چندین طرف در حال مبارزه با اتهامات با وکلای خود هستند زیرا آنها به بی‌گناهی خود متقاعد شده‌اند. حتی در مورد یک سؤال برای انجام تحقیقات تکمیلی، پرونده باید به قاضی تحقیق بازگردانده شود که ممکن است سؤال را پیگیری کند یا نکند.»
در ادامه این گزارش به ادعای جالب ایوان لکو سرمربی سابق بیرانوند هم اشاره شده است که حاضر به مصالحه و انجام توافق برای پذیرش تخلفات خود نشده است: «شنیده می‌شود که برخی از طرفین تلاش کرده‌اند تا به توافقی دوستانه با مقامات مالیاتی و دادستانی برسند. دیگران قطعاً نمی‌خواهند این کار را انجام دهند، زیرا می‌تواند به‌عنوان یک اعتراف ضمنی در نظر گرفته شود. آنها ترجیح می‌دهند بی‌گناهی خود را در دادگاه ثابت کنند. ایوان لکو به‌عنوان یکی از ۵۶ مظنونی است که نمی‌خواهد صحبتی از توافق دوستانه کند: «او ترجیح می‌دهد بمیرد تا این کار را انجام دهد.»
