طرفداری | دنیس لاو (Denis Law) زاده 24 فوریه 1940 در شهر آبردین اسکاتلند است. او در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد و قد 175 سانتی‌متری داشت. پدر دنیس، جرج لاو، یک ماهیگیر و مادرش، روبینا، یک خانه‌دار بود و این خانواده در یک واحد آپارتمانی در وودساید زندگی می‌کردند. دنیس کوچکترین فرزند خانواده بود و در فقر زندگی می‌کرد. او تا 12 سالگی پابرهنه در خیابان قدم می‌زد تا بالاخره صاحب یک کفش دست‌ساز شد. او زمانی با فوتبال آشنا شد که یکی از همسایگان برایش، یک جفت کفش فوتبال خریداری کرد. او همانند دیگر بچه‌های آبردین، طرفدار تیم زادگاهش بود و هر زمان که پول‌هایش را جمع می‌کرد، به استادیوم می‌رفت و از تیم محبوبش حمایت می‌کرد و هرگاه پول کافی نداشت، علاقه خود به فوتبال را با دیدن بازیهای لیگ محلی، ارضا می‌کرد.
سال 1954 بود که لاو به تمرینات باشگاه جوانان هادرزفیلد رفت و توسط یکی از استعدادیاب‌های این باشگاه به نام آرچی بیتی، دیده شد. بیتی، لاو را به سختی یک فوتبالیست می‌دانست و از قدرت بدنی و چشمان ضعیف او ایراد گرفت اما در نهایت، باشگاه هادرزفیلد تصمیم به عقد قرارداد با این بازیکن گرفت؛ تصمیمی که باعث تعجب لاو شده بود. او پس از عقد قرارداد با هادرزفیلد، به چشم‌پزشک مراجعه کرد و تحت عمل جراحی چشمی قرار گرفت تا دید بهتری داشته باشد. او در سال 1956، پس از سقوط هادرزفیلد به سطح دوم فوتبال انگلستان، به تیم اصلی رسید و در 24 دسامبر 1956، نخستین بازی خود را در برابر ناتس کانتی به ثبت رساند. 18 بازی، سه گل، حاصل نخستین فصل این بازیکن در این باشگاه بود. او سه فصل دیگر در هادرزفیلد حضور پیدا کرد و آمارهای 20 بازی، شش گل در فصل 58-1967، 26 بازی، دو گل در فصل 59-1958 و 27 بازی، هشت گل در فصل 60-1959 را به ثبت رساند.
درخشش در ترکیب هادزرفیلد، او را به بازیکن مورد توجه در میان باشگاه‌های لیگ برتر انگلستان تبدیل کرده بود. بیل شنکلی که سه سال با این بازیکن در هادرزفیلد کار کرده بود، تصمیم داشت او را به تیم جدیدش، لیورپول ببرد اما لیورپولی‌ها، پول لازم برای خرید لاو را نداشتند. او با شکسته‌شدن رکورد نقل و انتقالات فوتبال انگلیس در آن زمان، با 55 هزار پوند به منچستر سیتی پیوست. لاو در نخستین حضور خود با پیراهن سیتی، موفق به گلزنی برابر لیدز در هفته سی و چهارم شد. هفت بازی، دو گل، در فصل نخست حضور این بازیکن در سیتی به ثبت رسید. او در فصل دوم، حضور موفق‌تری در ترکیب سیتی داشت و توانست در 37 بازی، 19 گل به ثمر برساند. او اگرچه حضور موفقی در ترکیب سیتی داشت اما قرارگیری این باشگاه در رتبه سیزدهم لیگ و حضور نداشتن در کورس قهرمانی، جاه‌طلبی‌هایش را ارضا نمی‌کرد تا این بازیکن در سال 1961، تصمیم به جدایی از این باشگاه بگیرد.
لاو با 110 هزار پوند به تورینو در سری‌آ ملحق شد و به گران‌ترین بازیکن بریتانیایی تبدیل شد. او پیش از قرارداد نهایی خود با تورینو، مورد توجه اینتر میلان قرار داشت و این باشگاه سعی در جذب او داشت اما پیش قرارداد لاو با تورینو، جلوی پیش‌روی مذاکراتش با اینتر را گرفت. نخستین گل لاو با پیراهن تورینو، در هفته دوم سری‌آ برابر ویچنزا رقم خورد. 28 بازی، 10 گل با ثبت دو بریس و گلزنی به رم، در این فصل برای او به ثبت رسیده بود. لاو نتوانست خود را به خوبی با سبک فوتبالی ایتالیا هماهنگ کند زیرا اعتقاد داشت تیم‌های ایتالیایی به شدت بسته بازی می‌کنند و این امر، کار را برای مهاجمانی چون او، سخت‌تر می‌کند. او در همین دوران به همراه هم‌تیمی و هموطنش در تورینو، جو بیکر، دچار یک تصادف شد که صدماتی را به هر دو و بیشتر به بیکر وارد کرد. پس از درخواست لاو برای جدایی از تیم ایتالیایی، این باشگاه اصرار به حضور ستاره انگلیسی خود در یوونتوس، تیم همشهری خود داشت اما لاو پیشنهاد منچستر یونایتد را پسندیده بود و می‌خواست به کشورش بازگردد.
منچستر یونایتد در سال 1962، این بازیکن را با 115 هزار پوند خریداری کرد و بار دیگر رکوردهای انتقال بازیکنان انگلیسی را جابه‌جا کرد. او در نخستین بازی خود با پیراهن یونایتد، موفق به ثبت یک گل برابر وست برومویچ شد و تا پایان فصل، آمار 38 بازی، 23 گل و یک پاس گل را ثبت کرد. او در این فصل، برابر سیتی، تیم سابقش، بریس کرد و در بازی هفته شانزدهم برابر ایپسویچ، چهار گل و در بازی هفته چهلم برابر لستر، سه گل به ثمر رساند. لاو در مرحله نخست جام حذفی انگلستان، برابر تیم سابقش، هادرزفیلد قرار گرفت و موفق به هت‌تریک و ثبت یک پاس گل شد. منچستر یونایتد با آمار شش بازی، شش گل از لاو، به قهرمانی جام حذفی انگلستان رسید و این بازیکن، در دیدار فینال برابر لستر نیز گلزنی کرد. او در فصل 64-1963، اگرچه یک محرومیت 28 روزه را به دلیل اخراجش در بازی با استون ویلا گذراند اما با آمار 43 بازی، 46 گل و شش پاس گل، عملکرد بی‌نقصی داشت و رکورد گلزنی در فوتبال باشگاهی جهان را شکسته بود. پیش از پایان سال 1964 میلادی، دنیس لاو به دلیل آمار آرمانی گلزنی خود، جایزه توپ طلای این سال را به خانه برد.
درخشش لاو در فصل 65-1964 در ترکیب یونایتد و ثبت آمار 52 بازی، 39 گل در تمامی رقابت‌ها، قهرمانی در لیگ برتر انگلستان را برای این باشگاه به ارمغان آورده بود. او در دو فصل بعدی خود، آمارهای 49 بازی، 24 گل و 38 بازی، 25 گل را به ثبت رساند. در فصل 67-1966، لاو بار دیگر قهرمانی در لیگ برتر انگلستان را با یونایتد تجربه کرد. در فصل 68-1967، اگرچه یونایتد موفق به قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا شد اما لاو به دلیل آسیب‌دیدگی در زانوی خود، فقط در سه مسابقه از این جام بازی کرد و دیدار فینال را از دست داد. او در سه بازی به میدان رفت و ابتدا در مرحله نخست این جام، دو گل به هیبرنیان زد و سپس در مراحل حساس‌تر این تورنمنت، فقط در بازی رفت نیمه نهایی برابر رئال بازی کرد. 28 بازی، 9 گل، حاصل کار لاو در این فصل بود. او عدم حضورش در جام باشگاه‌های اروپا در فصل قهرمانی یونایتد را با آقای گلی فصل بعد این تورنمنت با ثبت آمار هفت بازی، 9 گل جبران کرد اما یونایتد در نیمه نهایی، از دور مسابقات کنار رفت. 36 بازی، 21 گل، در رقابت‌های داخلی انگلیس در این فصل برای او به ثبت رسید. او چهار فصل دیگر در یونایتد بازی کرد و آمارهای 16 بازی، سه گل در فصل 70-1969، 34 بازی، 16 گل در فصل 71-1970، 42 بازی، 13 گل در فصل 72-1971 و 14 بازی، دو گل در فصل 73-1972 را ثبت کرد.
زمزمه‌های جدایی لاو از منچستر یونایتد، از سال 1969 و پس از مصدومیت این بازیکن شنیده می‌شد اما جدایی این بازیکن، چهار سال دیگر رخ داد. او در سال 1973 به منچستر سیتی بازگشت. او در این فصل، آمار 27 بازی، 10 گل را به ثبت رساند. جنجالی‌ترین سکانس فوتبالی لاو در این فصل، در بازی آخر سیتی برابر همشهری‌اش منچستر یونایتد رخ داد. منچستر یونایتد در این فصل، در منطقه سقوط قرار داشت و پیش از مسابقه هفته آخر برابر سیتی، نیاز ضروری به کسب سه امتیاز بازی، برای بقا در لیگ برتر داشت. با این وجود، یونایتد این بازی را با تک گل ستاره سابقش، دنیس لاو به سیتی واگذار کرد و به لیگ دسته پایین‌تر انگلستان سقوط کرد. پس از این بازی، هواداران یونایتد به زمین مسابقه هجوم آوردند و بازی را نیمه‌تمام گذاشتند. لاو که پس از گلزنی، شادی نکرده بود، اذعان داشت که متوجه احتمال سقوط یونایتد نشده است. لاو یک فصل دیگر با سیتی قرارداد داشت اما تونی بوک، سرمربی سیتی، علاقه‌ای به همکاری با این بازیکن نداشت و لاو پس از صحبت با او، تصمیم به خداحافظی از فوتبال در سال 1974 گرفت.
اولین بازی ملی لاو برای تیم ملی اسکاتلند، در سال 1958 و دیدار برابر ولز صورت گرفت که این بازیکن موفق به گلزنی در این مسابقه شد. به ثمر رساندن چهار گل در بازیهای اسکاتلند برابر ایرلند شمالی و ولز در سال‌های 1962 و 1963، از جمله لحظات مهم ملی این بازیکن بودند. او در سال‌های پایانی فوتبالش به همراه اسکاتلند، به جام جهانی 1974 صعود کرد اما فقط در یک بازی این جام برابر زئیر، 90 دقیقه در ترکیب اسکاتلند حضور داشت. این بازی، آخرین بازی ملی لاو بود و او با 55 بازی ملی، 30 گل و یک پاس گل، به کارش در رده ملی پایان داد. لاو در یک سالن رقص، با همسرش دیانا، آشنا شد و پس از ازدواج، صاحب پنج فرزند شد. نام او در سال 2002، به تالار مشاهیر انگلستان اضافه شد و در همین سال، مجسمه‌ای از او ساخته شد. گفته می‌شد والدین دنیس برگکمپ، نام این ستاره هلندی را از دنیس لاو، الهام گرفته بودند. لاو در سال 2021، به بیماری زوال عقل عروقی و آلزایمر مبتلا شد و در 17 ژانویه 2025، در 84 سالگی درگذشت.
