کسی که بعد از مرگش عده‌ای او را به عنوان نخست وزیر بد یاد خواهند کرد و برای او سوگواری نخواهند کرد، اما برای هواداران میلان و مونزا این چنین نخواهد بود، قاعدتا بعد از فوت سیلویو ضربه تلخ و سختی به هواداران این دو تیم وارد خواهد شد. دیلن موران کمدین معروف یک بار به شوخی گفت سیلویو برلوسکونی "آنقدر فاسد است که هر بار که لبخند می‌زند، فرشته‌ای دچار عذاب می‌شود".
نخست وزیر سابق ایتالیا قطعاً شخصیتی مشکوک و مرموزی داشت، اما تا پایان عمرش به همان اندازه خارق العاده و بحث برانگیز بود. حتی در حالی که با بیماری‌اش دست و پنجه نرم می کرد و سرانجام تسلیم شد، همچنان به فوتبال و حتی فراتر از آن به ایجاد تیتر اخبار ویژه ادامه می داد. همین چند ماه پیش، او علناً از ولودیمیر زلنسکی (رئیس جمهور اوکراین) انتقاد کرد، که باعث شد یکی از دستیاران زلنسکی، میخایلو پودولیاک، برلوسکونی را " VIP agitator که در راستای منافع تبلیغات روسیه عمل می‌کند" خطاب کند. تنها چند روز بعد، او از پرداخت شهود برای دروغگویی در یک پرونده‌ی فحشا که بیش از یک دهه او را متهم قرار داده بودند، تبرئه شد. او در توییتر خود نوشت:
سرانجام پس از 11 سال رنج، لجن انداختن و آسیب های سیاسی غیرقابل محاسبه، تبرئه شدم.
البته شایان ذکر است در حالی که برلوسکونی در پرونده اصلی تبرئه شد، مشخص شد که او به یک نوجوان برای رابطه جنسی پول داده است. با این حال، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه برلوسکونی می‌دانست دختر مورد نظر خردسال است وجود نداشت.
به هرحال در سیاست و زندگی شخصی رزومه جالبی نداشت اما در فوتبال این موضوعات فرق می کرد. انگار برلوسکونی در فوتبال شخصیت دیگری داشت.
او مردی بود که به آداب و معاشرت اهمیت زیادی می‌داد، به این معنی که هرگز نمی‌ترسید تا ناراحت‌کننده‌ترین موضوعات را روشن کند یا میتوانست مسئله‌ای را به صورت رک بگوید حتی اگر به ضررش تمام شود. در این مطلب قرار است به ماندگارترین اتفاقات و کارهای سیلویو برلوسکونی در دوران ریاست او در دو باشگاه میلان و مونزا نگاهی بپردازیم.
اتوبوسی پر از فاحشه
وقتی برلوسکونی در شام کریسمس مونزا در دسامبر سال گذشته، در حالی که در ابتدا به مهارت‌های انگیزشی مربی رافائله پالادینو ادای احترام می‌کرد و به عملکرد خوب او پرداخت، نگاه غوغایی به پا کرد. رئیس باشگاه گفت: "او (رافائله) خوب، باهوش، مهربان است و می تواند بچه های ما را تحریک کند. اما من تصمیم گرفتم تحریک بیشتری کنم، بنابراین به بچه‌ها گفتم، شما با میلان، یوونتوس و غیره بازی خواهید کرد، بنابراین اگر یکی از این تیم‌های بزرگ را شکست دهید، در رختکن با اتوبوسی پر از فاحشه ها شما استقبال می‌کنم".
برلوسکونی مردی کلاسیکی بود و همیشه شوخ طبع بود. با این حال، هنگامی که ویدئویی از این سخنرانی در فضای مجازی پخش شد، بسیاری از ایتالیایی ها - که مدت ها برلوسکونی را مایه شرمساری ملی می دانستند - نتوانستند جنبه خنده دار آن را ببینند. که البته جای تعجب نداشت. این غول رسانه ای در سراسر کشور به عنوان یک چهره بسیار تفرقه انگیز به او نگاه خواهند کرد. زندگی سیاسی او با رسوایی مخدوش شده بود. با این حال وقتی سال گذشته توانست سنا را به دست آورد، نگاه حزب او فورزا ایتالیا به یکی از اجزای اصلی دولت ائتلافی جدید جناح راست به رهبری جورجیا ملونی تبدیل شد. اما آنچه قابل بحث نیست این است که برلوسکونی بارها و بارها در فوتبال تاریخ ساز شده است. ابتدا با میلان و سپس با مونزا.
_________________________________________________________
تصمیم برای خرید میلان اجباری بود
برلوسکونی علاوه بر اینکه انسانی شوخ طبع و بامزه‌ای بود، در رک بودن حرف هایش یکی از بهترینا بود. در سال ۲۰۰۴ بود برلوسکونی در مصاحبه‌ای آتشین و جالب از همه شاکی بود. زیرا او معتقد بود که هیچ کسی به کار های او توجه نمی کند: آنها از میلان (آریگو) ساکی، (آلبرتو) زاکرونی و (کارلو) آنچلوتی صحبت می‌کنند و هرگز از میلان برلوسکونی صحبت نمی‌کنند. با بیان قوانین و خرید بازیکنان... انگار من وجود ندارم.
در حقیقت، نادیده گرفتن نام برلوسکونی و سهم او در فوتبال ایتالیا غیرممکن است. او بود که غول خفته سری آ را بیدار کرد. وقتی برلوسکونی در سال ۱۹۸۶ مالکیت آث میلان برعهده گرفت، باشگاه در آستانه فروپاشی بود،اما او آمد و اعتبار و ارزش برای این تیم آفرید. و او برای انجام این کار مستحق اعتبار است، زیرا میلان در آن زمان قبل او زیاد جذاب نبود. از یک سو، برلوسکونی میلانی بود که میتوانست در معرض موقعیت‌های دراماتیکی قرار گیرد - ورشکستگی، انحلال، دادگاه‌ها و غیره. از سوی دیگر، برلوسکونی هواداری بود که دوست نداشت شاهد چنین قتل عامی از تیم محبوبش باشد. پس دل را به دریا زد و تصمیم خرید میلان را گرفت.
او بلافاصله پس از خرید اشاره کرد:
"وضعیت [مالی] میلان هر کسی را دلسرد می کند. من باید کاری می کردم".
_________________________________________________________
زیباترین تیم تاریخ
این یک قمار بود که به لطف برلوسکونی و دست راست او، آدریانو گالیانی، به طرز چشمگیری نتیجه داد. تنها در سه سال، این زوج بهترین تیمی را که فوتبال باشگاهی تا به حال به خود دیده است، گرد هم آورد. برلوسکونی بعداً در مصاحبه‌ای گفت: "طبق [رای فیفا]، میلان آریگو ساکی زیباترین فوتبال تاریخ را بازی می کرد. گفتنش در واقع سخت است، اما مطمئناً هیجان دیدن بازی آن تیم غیرقابل مقایسه بود. خوشحالم که پدرم که از بچگی دستم را گرفته بود تا برای میلان شادی بکنم و رنج بکشم، برای دیدن آن تیم رویایی هنوز زنده بود".
تیم ساکی مطمئناً دیدنی بود، یکی از معدود تیم‌هایی در تاریخ که واقعاً بازی زیبایی می کردند. به لطف خط دفاعی درخشان ایتالیایی‌شان و سه فوق ستاره هلندی: مارکو فن باستن، فرانک رایکارد و رود گولیت، دیگر از این تیم چه می خواستید! با این حال، انتصاب ساکی کلیدی بود، یک حرکت پرخطر دیگر که ثابت شد شاهکار بود. او یک عنوان به نام خود داشت - عنوان سری C1 - و ورود او به سن سیرو با ترکیبی از شک و ناباوری مورد استقبال قرار گرفت. بسیاری از چهره های تاثیرگذار در رسانه ها از اینکه مسئولیت احیای میلان به مربی ای سپرده شده بود که هرگز در بالاترین سطح بازی نکرده بود، باعث تعجب آنها شده بود. ساکی در واکنش به زیر سوال بردن صلاحیت‌هایش برای تیم آث میلان با کنایه گفت: "هیچ وقت متوجه نشدم که برای تبدیل شدن به یک جوکی، ابتدا باید اسب بوده‌ای".
_________________________________________________________
متخصص در تمام زمینه های بازی...
میلان در دوران هدایت ساکی، هشت جام، از جمله جام‌های اروپایی پشت سر هم، و .... به دست آورد. به قول برلوسکونی، این زیباترین شروع یک امپراتوری "حماسی" بود که من را به پرافتخارترین رئیس جمهور در فوتبال باشگاهی تبدیل کرد. پس جای تعجب نیست که او خود را در تاکتیک ها متخصص بداند. در طول سه دهه حضور او گزارش ها و اتهاماتی مبنی بر دخالت در انتخاب ترکیب تیم وجود داشت. در یک مقطع، او حتی علناً اعلام کرد که "هر مربی میلان موظف است حداقل با دو مهاجم را بازی کند. این یک درخواست نیست، یک تعهد است."
در این زمینه، این یک معجزه کوچک است که آنچلوتی توانست 8 فصل در سن سیرو دوام بیاورد. او نه تنها مجبور نبود که با رئیس جمهور خود کنار بیاید و نه تنها شکل گیری و انتخاب های او را زیر سوال ببرد، بلکه حفاری های کوچکی نیز در قاب برجسته او وجود داشت.
با این حال، با پایان دوران آنچلوتی در میلان، مشخص شد که برلوسکونی دیگر در موقعیتی نیست که بتواند به سرمایه گذاری در باشگاه ادامه دهد. در سال 2009، او حتی به صحبت‌هایی در مورد فروش احتمالی پرداخت، اما برلوسکونی به شیوه‌ای که معمولاً خودنمایی می‌کند، ادعا کرد که هنوز خریدار «که بیشتر از من به نفع باشگاه باشد» پیدا نکرده است.
_________________________________________________________
دیگر قادر به رقابت با نوپاها نیست
آنچه به دنبال داشت کاهش تدریجی اما قابل توجه هزینه ها بود. میلان در فصل 2010-2011 قهرمان لیگ شد اما سال بعد زلاتان ابراهیموویچ و تیاگو سیلوا را به پاری سن ژرمن فروخت. واضح‌ترین شواهدی که نشان می‌دهد برلوسکونی دیگر نمی‌توانست با افراد تازه‌کار ورزش همگام شود. در واقع، وقتی سرانجام در سال 2017 از باشگاه جدا شد، ابراز تاسف کرد که "برای رقابت در بالاترین سطح در فوتبال مدرن نیاز به سرمایه گذاری ها و منابعی است که یک خانواده دیگر قادر به حفظ آنها نیست."
و به نظر می رسد که تا آنجایی که برلوسکونی از منظر فوتبالی مربوط می شود، همین است. او 80 ساله بود و هنوز در سیاست ایتالیا بسیار فعال بود.
با این حال، کمی بیش از یک سال بعد، برلوسکونی بازگشت، که به طور شگفت انگیزی توسط دوست قدیمی و قابل اعتمادترین مشاورش، گالیانی، متقاعد شده بود که AC Monza را بخرد.
_________________________________________________________
یک معجزه کوچک در مونزا
پتانسیل بیانکوروسی غیرقابل انکار بود. مونزا در یکی از پرکارترین مناطق شمال ایتالیا، در شهری که یکی از مشهورترین پیست های مسابقه فرمول 1 را در خود جای داده است، نه چندان دور از کلانشهر میلان، سرمایه گذاران بلندپرواز زیادی را در گذشته جذب کرده بود. با این حال، جایی که دیگران شکست خوردند، برلوسکونی به طرز شگفت انگیزی موفق شد و مونزا را تنها در چهار فصل از سری C به سری A برد - دستاوردی که حتی با این واقعیت که آنها قبلا هرگز در سری آ ایتالیا بازی نکرده بودند، بسیار باورنکردنی به دست آورد. برلوسکونی پس از صعود گفت:
برای باشگاهی مانند مونزا، که در سال 1912 تأسیس شد، پس از 110 سال پیشرفت شگفت‌انگیز است. با حضور در سری آ، باید اسکودتو را ببریم و به لیگ قهرمانان اروپا برویم و آن را هم ببریم." . من عادت دارم همیشه برنده باشم، پس ببینیم..."
شاید مونزا به چنین اهداف بزرگی دست نیافته باشد - حداقل هنوز نتوانسته باشد، اما برلوسکونی آنقدر عمر کرد که تیم یوونتوس را در خانه و خارج از خانه در اولین فصل شکست دهد که باعث شد آنها در رتبه یازدهم جدول رده بندی سری آ قرار بگیرند.
بدیهی است که درگذشت برلوسکونی یک ضربه تلخی خواهد بود. مونزا نیکوکار خود را که موقعیت افسانه ای او تقریباً به اندازه ثروت او در جذب بازیکنان به باشگاه نقش داشت، از دست داده است.
اما خانواده بیانکوروسی ها در موقعیتی هستند که می توانند بر پایه هایی که برلوسکونی قرار داده است، بسازند.
او در مصاحبه‌ای گفت: "ما زمین تمرین خود را دو برابر کردیم. مونزلو اکنون بزرگ‌ترین و زیباترین در ایتالیاست".
برلوسکونی در سال بعد گفت: "ما همچنین با هزینه کمی 25 میلیون یورو (22 میلیون پوند/27 میلیون دلار) ورزشگاه را راه‌اندازی کردیم. بنابراین، همه چیز تغییر کرده است: وقتی ما رسیدیم، 300 نفر در حال تماشای مونزا بودند، اکنون 10000 نفر هستند."
همانطور که داستان‌های موفقیت پیش می‌روند، ممکن است کاملاً در یک سطح با بردن میلان از آستانه ورشکستگی به سلطه جهانی نباشد، اما ظهور مونزا یکی دیگر از دستاوردهای غیرقابل انکار تأثیرگذار برلوسکونی بود.
_________________________________________________________
کلام آخر
بدیهی است که مرگ او باعث اختلاف نظر در ایتالیا خواهد شد، در درجه اول در مورد اینکه آیا او بیشتر ضرر کرده است یا خیر. او مطمئناً مورد عزاداری بسیاری از زنان و چپ‌ها قرار نخواهد گرفت. و اگر او به بهشت برسد، فرشتگان خشمگینی برای مقابله با او خواهند ایستاد. اما، با هر ارزشی که داشت، او یک رئیس فرشته و خوب برای میلان و مونزا بود. بدرود میلانستیا عزیز...
